Vanmorgen al vroeg wakker en Jan ging eruit. Ik dacht plassen maar hij begon zijn bed op te maken. Dus ik vroeg hem wat ga je doen. Zegt hij Sabrina naar school brengen, het was 6 uur dus zelfs dan had hij nog kunnen slapen. Ik zei hem ga slapen je hoeft niet eruit want Jannick brengt haar zelf naar school. Dus hij er weer in en dan slaapt hij zo verder. Ik ben om half 7 eruit gegaan douchen en aankleden en dan Jan weer wakker gemaakt . Hij heeft zo lang nodig en dus pas om acht uur klaar. Dan zijn we op weg gegaan. Ging vlotjes naar Salzburg maar de andere kant stond helemaal vast. We waren gaan ontbijten in de Ikea erg lekker en uitgebreid. Dan door de winkel heen en dan beneden in het magazijn de handgreepjes gekocht. We wilden eigenlijk vandaag het interieur van het kastje meenemen omdat Jan het niet in elkaar kreeg. Maar Jannick is gisteravond er naar gaan kijken en hij moest eerst uitvinden hoe het werkte en zie klik in elkaar. Dus Jan kan nu de kastjes gaan afmaken als hij zin heeft.Ik snap niet dat hij niet eerder heeft gezegd dat hij een probleem had nu was hij al maanden ermee bezig. Maar goed het einde is in zicht.
Ik heb gisteren de koelkast weer naar de keuken verplaatst. Staat nu tegen de wand waar de vitrinekasten hebben gestaan. Dan komen er de kastjes naast. Er kwam weer een halve kat van erachter en eronder. Dus dat was weer even boenen. Nu is het de bedoeling dat de kast van Jan met al zijn muziekzaken op de plaats komt die nu vrij is gekomen. Het moet de slaapkamer uit. Er moet meer plaats in de slaapkamer komen. Als een van ons tweeen wat krijgt dan moet de verzorging erbij kunnen zonder zich in alle bochten te wringen. Het was al problematisch met zijn catheters. Hij hort al zijn zooi en overal stof erop . Ik probeer hem al maanden te overtuigen dat het meeste gewoon weg kan omdat hij al 20 jaar er niks meer mee doet.
We hebben nog een ronde door het winkelcentrum bij Ikea gemaakt maar dat was niet veel. Terug hadden we geen problemen en na een keer wachten voor de rode lichten waren we al door de tunnels heen. In Schladming wat boodschappen bij de Hofer meegenomen en dan naar huis. Jannick belde dat hij in de file op de A9 stond en of Pa Kono kon uitlaten. Ik de boodschappen opgeruimd en Jan Kono. Dan hebben we de rommel die ik nog bij elkaar gevonden had samen met de spiegel uit de gang naar de Bergrettung gebracht, gelijk medicijnen opgehaald bij de apotheek en nog wat dingen bij de Unimarkt in de Mez. Klaar om het weekend te verwelkomen.
Geschreven door Molenaar.ruesink