We hebben de kinderen moeten inlichten die stuk voor stuk ook kapot zijn. Jannick is bijna 9 en geen idee hoe we hem moeten zeggen hoe hij er mee om moet gaan. Want dat weten we zelf niet.
We zijn met hem naar de Monuta gegaan waar Richard en Kees opgebaard liggen. Want we hebben Kees naar zijn vader laten brengen. Ik heb een beer voor hem gekocht want ik wilde niet dat hij alleen zou zijn. Ik wil het koude lijfje warmen maar het gaat niet.
We hebben Jannick gezegd dat hij alles mocht denken maar ook mocht zeggen. Dus hij vroeg ons mag ik ook boos zijn en mag ik dat tegen Richard zeggen. En ja dat mag hij en dat heeft hij ook gedaan. Boosheid is ook een stukje verwerken, uitspreken nog veel meer. Hij heeft ook Kees mogen vasthouden en dat vond hij ook bijzonder want nu is Kees tastbaar voor hem.
Het is zo oneerlijk het leven om ons heen gaat maar door maar voor ons staat het even stil.
Geschreven door Molenaar.ruesink