Het was eens zo´n dag
Oostenrijk, Gröbming
Ik was even voor de wekker afging wakker. Opgestaan en ook Jan gewekt. Kono naar Jannick gebracht die nog sliep. Toen we klaar waren op weg gegaan naar Liezen waar we om 9 uur een afspraak hadden bij het Finanzamt. Dat ging vlotjes. Jan wilde niet mee naar het röntgeninstituut dus die terug naar de auto en ik doorgelopen. Dat ging daar ook vlotjes het langste duurde het wachten dat fotos goed waren. Terug gelopen naar de Eli en bij de ingang Jan gebeld die niet aan nam. Dus dan maar naar waar de auto geparkeerd stond. Daar was ik bijna toen hij terug belde. Ik zei hem kom je ook naar de ingang van de Eli. Zie ik dat hij zijn auto start en weg wilde rijden. Dus snel doorgelopen en hem gevraagd waar hij heen ging want we stonden in de ELi.
Dan een onduidelijk antwoord en hij zette de auto terug. Naar boven gegaan om een lekkere kop koffie te drinken. Dan een rondje in het winkelcentrum en een deo bij de Rituels gekocht. Daarna met de auto naar de Lidl en Action. Dan terug naar de Eli om eten mee te nemen bij de kebabzaak. Jan wilde meenemen en ik heb een box die ik in de auto oppeuzel.
Dan naar Prenten gereden om het huis aan kant te maken. Toen dat klaar was naar huis gereden..Dan ben ik het wel spuugzat.
Jannick was al weg dus hem gebeld. Dan zei hij ik was al rond het middaguur weg en ben over 1 1/2 uur weer thuis . Oke dan loont het niet om Kono nog naar boven te halen. Jan ligt op apegapen. Daar had ik woorden mee omdat hij niet drinkt. Ik baal daar zo van want hij blijft stronteigenwijs. Ik heb hem nu gezegd niet opereren is geen vakantie voor jou. Dat doe jij je zelf aan. Aan mij ligt het niet want ik zeg steeds tegen hem drink wat Jan dan vliegt hij helemaal uit de bocht. Met ik heb al gedronken. dat is ongeveer 50 ml vanaf vanmorgen 8 uur.
Hij moet zijn urine meten en als er dan in totaal 80ml van zelf plassen en katheter komt ben je echt verkeerd bezig. Hij snapt ook niet dat als hij verward is dat het van te weinig drinken komt. Allemaal onzin.
Vrijdag 27 september.
De herfst heeft wel echt zijn entree gemaakt. Nevelig bewolkt en regen.
Geen plannen voor vandaag. Ik wilde Kono beneden halen maar dat hoefde niet want Meli was gisteravond al thuis gekomen. Dus dan maar aan een lekkere kop koffie.
De vogeltjes denken ook he het is herfst en komen ook weer eten.
Zo eerst naar de apotheek om eindelijk mijn medicijn voor mijn hoofdhuid te halen. Ik wacht er al meer dan 2 maanden op-
In de stromende regen naar de apotheek gewandeld en weer terug en happy want het was er nu . Dan op de terugweg bij de Bauern een Steirerkrapfen voor Jan en mij meegenomen. Het zijn roggekrapfen en dan de Steierkas erop.
Straks eten we 4 Formaggio Pizza daar houden we ook beide van.
Wat administratieve gingen gedaan.
Na ongeveer 10 verschillende zalven lotions en zo heb ik nu schijnbaar het goede medicijn want volgens Jan wordt de plek op mijn rug beter. Ik had alweer enige tijd last van onrust maar kon nog niet vinden wat en waardoor. Meestal vervelende dingen.
Zo-n 2 weken geleden las ik dat mijn achternicht waar ik veel tijd mee doorbracht als kind en later in mijn teenerjaren naar het ziekenhuis was gebracht. Nu belde haar dochter Cherique mij om te vertellen dat ze slokdarmkanker heeft met uitzaaiingen,. Ze kunnen niets meer doen en ze is nu thuis. Ze wordt met sonde gevoed en is nog maar 40 kg. Ze zijn allemaal erg ontdaan , Haar vader is zo geraakt dat hij eigenlijk geen steun is en Cherique wil dingen regelen maar hij schuift het door van dat is voor later maar er is geen later meer. Ik heb haar geholpen met wat ze kan doen en hoe. Ik heb Erna gebeld met de vraag waar en wat en hoe je iets moet regelen. Dat is dus de huisarts en die laat het afweten. Ik ben helaas niet in de buurt maar ze kan en mag mij altijd bellen. Christine was geloof ik afgelopen week jarig en 70 geworden. Dat wordt ik hopelijk in december. Na heen en weer bellen leg ik de telefoon neer en hij gaat direct weer dit maal gezellig Diane. Weer even bijgekletst. Kon ik ook wel weer gebruiken.
Probeer de dingen van mij af te zetten. Net samen met Jan een ramazotti gedronken. Nog wat tv en hopelijk komt de slaap.
Dan een onduidelijk antwoord en hij zette de auto terug. Naar boven gegaan om een lekkere kop koffie te drinken. Dan een rondje in het winkelcentrum en een deo bij de Rituels gekocht. Daarna met de auto naar de Lidl en Action. Dan terug naar de Eli om eten mee te nemen bij de kebabzaak. Jan wilde meenemen en ik heb een box die ik in de auto oppeuzel.
Dan naar Prenten gereden om het huis aan kant te maken. Toen dat klaar was naar huis gereden..Dan ben ik het wel spuugzat.
Jannick was al weg dus hem gebeld. Dan zei hij ik was al rond het middaguur weg en ben over 1 1/2 uur weer thuis . Oke dan loont het niet om Kono nog naar boven te halen. Jan ligt op apegapen. Daar had ik woorden mee omdat hij niet drinkt. Ik baal daar zo van want hij blijft stronteigenwijs. Ik heb hem nu gezegd niet opereren is geen vakantie voor jou. Dat doe jij je zelf aan. Aan mij ligt het niet want ik zeg steeds tegen hem drink wat Jan dan vliegt hij helemaal uit de bocht. Met ik heb al gedronken. dat is ongeveer 50 ml vanaf vanmorgen 8 uur.
Hij moet zijn urine meten en als er dan in totaal 80ml van zelf plassen en katheter komt ben je echt verkeerd bezig. Hij snapt ook niet dat als hij verward is dat het van te weinig drinken komt. Allemaal onzin.
Vrijdag 27 september.
De herfst heeft wel echt zijn entree gemaakt. Nevelig bewolkt en regen.
Geen plannen voor vandaag. Ik wilde Kono beneden halen maar dat hoefde niet want Meli was gisteravond al thuis gekomen. Dus dan maar aan een lekkere kop koffie.
De vogeltjes denken ook he het is herfst en komen ook weer eten.
Zo eerst naar de apotheek om eindelijk mijn medicijn voor mijn hoofdhuid te halen. Ik wacht er al meer dan 2 maanden op-
In de stromende regen naar de apotheek gewandeld en weer terug en happy want het was er nu . Dan op de terugweg bij de Bauern een Steirerkrapfen voor Jan en mij meegenomen. Het zijn roggekrapfen en dan de Steierkas erop.
Straks eten we 4 Formaggio Pizza daar houden we ook beide van.
Wat administratieve gingen gedaan.
Na ongeveer 10 verschillende zalven lotions en zo heb ik nu schijnbaar het goede medicijn want volgens Jan wordt de plek op mijn rug beter. Ik had alweer enige tijd last van onrust maar kon nog niet vinden wat en waardoor. Meestal vervelende dingen.
Zo-n 2 weken geleden las ik dat mijn achternicht waar ik veel tijd mee doorbracht als kind en later in mijn teenerjaren naar het ziekenhuis was gebracht. Nu belde haar dochter Cherique mij om te vertellen dat ze slokdarmkanker heeft met uitzaaiingen,. Ze kunnen niets meer doen en ze is nu thuis. Ze wordt met sonde gevoed en is nog maar 40 kg. Ze zijn allemaal erg ontdaan , Haar vader is zo geraakt dat hij eigenlijk geen steun is en Cherique wil dingen regelen maar hij schuift het door van dat is voor later maar er is geen later meer. Ik heb haar geholpen met wat ze kan doen en hoe. Ik heb Erna gebeld met de vraag waar en wat en hoe je iets moet regelen. Dat is dus de huisarts en die laat het afweten. Ik ben helaas niet in de buurt maar ze kan en mag mij altijd bellen. Christine was geloof ik afgelopen week jarig en 70 geworden. Dat wordt ik hopelijk in december. Na heen en weer bellen leg ik de telefoon neer en hij gaat direct weer dit maal gezellig Diane. Weer even bijgekletst. Kon ik ook wel weer gebruiken.
Probeer de dingen van mij af te zetten. Net samen met Jan een ramazotti gedronken. Nog wat tv en hopelijk komt de slaap.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Sterkte!
Annemarieke 2024-10-01 22:01:15
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
