4e deel Marathonmagazin 2

Oostenrijk, Kleinsölk

Tosca als nog gefeliciteerd, zie je binnenkort toch op Tauplitz?

Ja alweer het 4e deel van het Marathonmagazin, hoop dat jullie steeds meer zin krijgen. Bij ons nog steeds geen winter in zicht maar misschien dat het wel gaat komen. Voor de Franse en Italiaanse Alpen geven ze 2 meter nieuwe sneeuw op

Monica Górska en de Transjurassienne
Wat is je achtergrond als langlaufer
Vijf jaar geleden (winter 2006/2007) ben ik begonnen met langlaufen. We gingen met een groepje vrienden mee voor een lang weekendje klassiek langlaufen in Thuringenwald.
Ik heb nu drie keer een marathon gelopen: een volkslauf vlakbij Ramsau (20km skating) en de Transjurasienne (50km klassiek en skating). Ik heb ook meegedaan aan de NK Lange afstand in Reit im Winkl.
Wat spreekt je aan in deze sport?
Alles eigenlijk: de natuur, de omgeving, de sneeuw, de mensen, de beweging, de techniek, het materiaal.
Je hebt afgelopen winter meegedaan aan de Transjurasienne marathon. Waarom heb je die marathon uitgekozen?
De lengte van het parcours – 76km skating – heerlijk, hoe langer en pittiger hoe
beter!! En de mogelijkheid om te combineren met 50km klassiek de dag ervoor,
dat is ook een mooie uitdaging. En ik had uiteraard goede verhalen gehoord
van Machiel Ittmann
Hoe was je voorbereid op deze prestatie?
Ik ben twee keer een week op langlaufvakantie geweest ter voorbereiding: eind december naar Thuringen met Jeroen (partner) en eind januari naar Reit im Winkl met Jeroen en Vasa Sport. Verder regelmatig tot veel sporten in de week: hardlopen, schaatsen, spinning en pilates.
Hoe ging de marathon?
Er was helaas nauwelijks sneeuw! Maar wat een toporganisatie om met zo weinig sneeuw toch nog zo’n evenement neer te zetten: fantastisch knap werk! En wat een mooi gebied ook, ook om te fietsen en hard te lopen! Tijdens de marathon was het erg zonnig en warm en leek mijn langlaufen niet altijd meer op
langlaufen. Zeker klassieken (niet echt mijn sterkste onderdeel) was echt soms meer wandelen op langlaufskies, dan dat ik het echte gevoel van langlaufen te pakken had. Skating was ook bijzonder in die warme sneeuw!
Was je tevreden over je prestatie?
Ik had een bijzonder heerlijk en voldaan gevoel. Ik was erg tevreden over de totale prestatie, maar zou graag nog een keer mee willen doen met betere condities en dan ook de echte afstand lopen. Nu was de skating (mijn favoriete onderdeel) ingekort.
Wax en ski’s
Voor het klassieke onderdeel waren mijn “no-wax” prima. Goed gewaxte waxski’s gaan sneller, maar heb ik niet. Skating: gele glijwax geloof ik, ik ben het nu even kwijt, maar is dat niet -2 tot 10 graden of zo? Ik heb vrij simpele skatingski’s en ben snel tevreden. Anders moet ik gewoon wat harder werken!
Organisatie
De organisatie was top! De zwaarte was uitdagend: klassieken vond ik zwaarder dan skating. Ik ben voorstander van om altijd een kleine hoeveelheid eigen eten (gels!) en drinken (water of limonade) mee te nemen.
Reis en verblijf
We zijn met de auto gegaan. We zaten erg ver van de start en finish (maar de finish was dan ook verlegd en lag redelijk dichtbij de start). Het idee was om dichtbij de finish te overnachten, maar ja, als het parcours dan anders wordt, komen je goede bedoelingen niet uit. We moesten zeker wel ruim een uur met
auto/busje op pad.
Fit aan de start
Goed en op tijd slapen is het belangrijkste! De week ervoor ook goed uitgerust proberen te zijn. Ontbijt weet ik eigenlijk niet meer, thuis is het altijd kopje
thee en bakje yoghurt met muesli/cruesli.
Aanbevelen
Absoluut een aanrader! Ik ga zelf komend jaar weer proberen mee te doen, maar dan alleen de 76km skating! De officiële route van A naar B lijkt me ontzettend mooi; het is een heel open gebied
Komende winter
Ik denk aan het volgende: NK marathon skating, 30 of 45km skating “Vasaloppet” en 76km skating Transjurassienne.

Henk van Pelt en de Dolomitenlauf
Wat is je achtergrond als langlaufer?
Ik vond langlaufen wel een mooie sport om naar te kijken op de Olympische Spelen, maar heel lang heb ik alleen maar alpine geskied. Zo’n vijftien jaar geleden heb ik toch maar eens een paar langlauflessen genomen. Ik vond het leuk, maar nog jaren vormde het alpineskiën de hoofdmoot van de wintersportvakantie, tot ik in 2004 inschreef voor
de SneeuwActiefweek in Ramsau. Lessen volgen bij Vasa Sport en meedoen aan
de breedtesportwedstrijd heeft me toen echt enthousiast gemaakt voor het langlaufen. Conditie had ik al wel door het trainen voor triatlons, maar bij langlaufen telt de techniek natuurlijk zwaar. Ik vind het een uitdaging om daar steeds beter in te worden. Mijn eerste marathon was de Rennsteig in Thüringen. Daarna heb ik elk jaar wel één of meer marathons gelopen; in totaal een stuk of veertien denk ik.
Wat spreekt je aan in deze sport?
Altijd een lastige te beantwoorden vraag, maar het buiten bezig zijn, het gevoel van het voortglijden over de sneeuw door het landschap en fysieke uitdaging in
de wedstrijden spreken mij aan.
Je hebt afgelopen winter meegedaan aan de Dolomitenlauf marathon. Waarom
heb je die marathon uitgekozen?
De Dolomitenlauf had ik in 2008 al eens gelopen en het was dit jaar mooi in één vakantie te combineren met de Noords Festival week in Reit im Winkl. Ik heb gekozen voor de klassieke marathon op zaterdag. De hoofdwedstrijd is een
skatewedstrijd op zondag. Daarnaast heb ik deze winter ook nog twee marathons in Zweden gelopen
Hoe was je voorbereid op deze prestatie?
Vanuit de triatlons ben ik gewend redelijk wat te trainen in de week. Die training (zwemmen, fietsen, lopen, krachttraining) in het voorjaar en de zomer vormt een mooie conditionele basis voor het langlaufen in de winter. Vanaf juli/augustus is het rolskiën er bij gekomen en dat vormt dan samen met hardlopen de kern van de training in het najaar. Eind november ben ik met Vasa Sport naar Pontresina geweest voor de eerste training in de sneeuw. Ook in Nederland hebben we natuurlijk nog een paar weken op de ski’s kunnen staan.
Hoe ging de marathon?
Ik moest helaas in het achterste vak starten en bij de eerste afdaling kon ik een grote hoop ledematen en ski’s van gevallen deelnemers niet meer ontwijken. Dus ik kon weer opnieuw beginnen met me naar voren werken. Dat lukte redelijk en op een gegeven moment kwam ik in een groepje dat ongeveer mijn snelheid had. Dan kun je meer gezamenlijk skiën en dat maakt het wel makkelijker.
De laatste 10km werd het lastiger, doordat bijna al mijn stijgwax was verdwenen.
Was je tevreden over je prestatie?
Het ging niet super en in het begin heb ik wel wat tijd verloren, maar echt ontevreden was ik ook niet. Ik heb de wedstrijd goed ingedeeld en kon aan het einde nog wel wat versnellen om vooraan in mijn groepje te komen.
Wax en ski’s
De dag van de wedstrijd begon behoorlijk koud met iets van -14�C, maar door
het zonnetje warmde het wel op. De sneeuw was een mengsel van oude grofkorrelige sneeuw met een dun laagje verse sneeuw. Dit leverde voor de wax een behoorlijk agressief mengsel op. Glijden ging de hele wedstrijd goed. Met de stijgwax had ik prima grip, maar helaas sleet die zo snel dat die na ruim 30km zo goed als verdwenen was. Bij marathons in het algemeen en bij agressieve sneeuw in het bijzonder is aan de “koude kant” waxen wel aan te bevelen,
zowel voor de glij- als de stijgwax. Helaas was het dit keer niet voldoende om tot het einde de stijgwax goed te houden
Organisatie
Geen organisatie is perfect, dus ook deze niet. Het ophalen van de startbescheiden en de afhandeling na de finish verliep soepel. De verzorging onderweg
was echter mager. Ik kan daar geen marathon op lopen, maar ik had gelukkig zelf ook nog een bidon meegenomen. Er was goed gespoord. Het parcours is altijd een kwestie van smaak, maar tegenwoordig word je twee keer door de slingers op de alm gestuurd en ik vind dat behoorlijk saai. Er zitten voor de
liefhebbers wel een paar snelle afdalingen in. Het stuk door het dal terug is verraderlijk door de continue stijging. Het is werken om daar de vaart er in te houden.
Reis en verblijf
Wij geven er de voorkeur aan om met de auto naar de bestemming te gaan,
zodat je daar ook mobiel bent. We hadden via internet een appartement geboekt in Obertilliach, zodat we lekker dicht bij de start zaten.
Fit aan de start
Het is altijd hopen op een goed bed en dat je in een vreemde omgeving ook goed kunt slapen. Ik heb er zelf gelukkig niet zoveel problemen mee. Een paar dagen op tijd naar bed zorgt er in ieder geval voor dat je
goed uitgerust aan de start komt. Je moet ook zorgen dat je voldoende energie naar binnen hebt gekregen, want met zo’n wedstrijd in de kou verstook je een hoop. Het
ontbijt is meestal de laatste belangrijke maaltijd. Zorg ervoor dat je die minstens zo’n 2-3 uur voor de wedstrijd naar binnen werkt. Iedereen heeft zijn eigen voorkeuren en ik eet voor een wedstrijd of zware training graag yoghurt met krokante muesli. De muesli neem ik altijd van huis mee, want je weet nooit of en wat je kunt krijgen. En dat geldt natuurlijk ook voor het potje pindakaas, hoewel ik dat niet vaak eet bij het ontbijt
Aanbevelen
Door de verandering van het parcours vormen de slingers over de alm wel een belangrijk deel van deze marathon. Als je dat leuk vindt is het natuurlijk prima, maar ik vond het oude parcours afwisselender.
Komende winter
In 2012 staan in ieder geval de Orsa Marathon in Zweden en de Masters World
Cup in Oberwiesental op het programmadus

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.