Theresa´s ego flink geknakt
Oostenrijk, Pruggern
Zo vanmorgen wakker voor de wekker en Jannick kwam in de slaapkamer. Hij heeft Bereitschaft en er waren problemen en hij moest thuis wachten of hij er ook naar toe moest. Het sneeuwde flink en Ingrid kan geen kettingen leggen dus moest Jan wakker worden om met mij en Theresa hoog te gaan. Alles snel snel dan maar voor we klaar waren met ontbijten nogmaals Jannick boven en zei dat Bernd ons kwam ophalen. Die heeft een allradauto en ging met Zoe naar de wedstrijd.
Er is een stuk bij het naar boven rijden waar wij ook meestal kettingen moeten leggen en nu stonden er ook veel autos maar Bernd kon er voorbij komen en wij zijn probleemloos boven gekomen. We hadden ook een parkeerplek en dan met de gondel naar boven . Dan de startnummers afhalen en er was bitter weinig info en niemand wist iets. Dan bleken de 2 kleine dames de grote wedstrijdpiste vanaf de top te moeten doen bij slecht zicht en veel nieuw sneeuw en met de stoeltjeslift hoog. Bernd had geen skies meegenomen en ik geen sneeuwschoenen dus we vochten ons een weg door de sneeuw naar de stoeltjeslift maar we zagen Theresa en Zoe al naar boven gaan met de Sessellift . Maar wie er ook naar beneden kwamen die 2 zagen we niet. Ze zouden eenmaal naar beneden komen om te verkennen. Onze telefoons deden het boven niet want ik heb geprobeerd om Ingrid , Jannick of Jan te bellen. Als iemand zijn skies had opgehaald en richting Pruggern was gereden had Bernd ze daar kunen aanpakken en had hij op tijd terug geweest. Maar dat viel af. Dan was er een vader die ons zei ik neem ze boven wel opnder mijn hoede en later kwamen ze inderdaad met een verkenning naar beneden. Ik stond bij de finisch mijn Buffy om mijn hoofd dan mijn muts en dan de kapuchon erover . Dan kwam Zoe naar beneden en viel op het onderste deel van de Piste maar er was snel hulp en ze kon haar weg vervolgen , er werd gestart achter elkaar door dus Theresa kwam er al aan en viel op het deel waar Zoe was gevallen want dat was helemaal kapot maar er was geen hulp voor haar en ik stond zeker 50 meter verder naar onder. Ze zag kans zelf op te krabbelen maar viel weer en kwam weer omhoog. Ondanks dat hebben ze waarschijnlijk de eerste en tweede plaats omdat ze wel alle poortjes genomen hebben maar nu zoe 1e geworden en Theresa 2.
Theresa en Zoe waren dan nog een keer naar boven en kwamen uitskiend naar beneden met de vader van Lukas. Dan moest Theresa enorm huilen want haar trots en ego zijn zwaar gekrenkt na de valpartij en dat het geen 1e plaats is geworden. We hebben gezegd hoe goed het was op zo´n wedstrijdpiste onder te komen en ondanks vallen toch weten te finischen maar dat hielp geloof ik niet echt. Maar verliezen moet je ook leren en haar Ehrgeist is groot dan valt het niet mee. We zijn dan naar huis gegaan maar op het parkeerterrein konden we niet weg omdat de ambulance voor onze auto stond. Maar gelukkig vrij snel weg, een oudere heer in ieder geval zijn neus gebroken. Het was beneden droog dus de weg was ook weer vrij en probleemloos naar beneden. Helaas dit keer geen fotos van Theresa want na de schrik van de valpartij alleen maar staan brullen hop hop hop zodat ze aanmoediging kreeg.
Het is ook een gok of Theresa en Zoe 2 en 1 zijn want er waren veel Nachnennungen en er was geen tijd aangave. Dat komt omdat er maar 1Durchgang was wel jammer want omdat ze beide wel gefinischt waren zonder disqualificatie hadden ze hun tijd in een tweede Durchgang kunnen verbeteren. We gaan om kwart over 4 naar de Bierfriedl in Pruggern waar de prijsuitreiking is. Dat zal voor Theresa niet meevallen want er is alleen prijs voor de 1e.
Thuis hadden Ingrid en Jannick het eten klaar staan. Pizza gehaald en ik kon dus ook aanvallen. Dan nog koffie drinken en dan zijn we toch weer naar boven gegaan. Nu de tijd vol maken tot we weer op weg gaan.
Vandaag is Pepijn jarig dus hieperdepiep en alweer 10 jaar waar blijft de tijd. Officieel tiener dus.
Alles was anders dan we dachten . We waren naar de prijsuitreiking gegaan van de skiwedstrijden. Dan bleek dat ze de Gästeklasse in maar 2 groepen hadden gedeeld bij de wedstrijd dus Theresa en Zoe kwamen uit met alles tussen de 7 en 100 jaar vrouw. Maar zie (ook al was bij beide de teleurstelling groot) Zoe 2e en Theresa 3e. Een volwassen dame werd 1e maar waren de 2 meiden niet gevallen hadden ze een snellere tijd gehad dan deze dame. Bij de Heren was het precies hetzelfde alleen werd daar wel een jongen van een jaar of 10 , 1e voor 2 volwassen mannen. Beide een grote medaille maar Theresa vind haar kleur niet mooi brons glimt niet en Zoe zei ben ik alweer 2e. Hoe we ook praten hoe goed ze het hebben gedaan hoe goed het is dat beide kans zagen ondanks vallen te finischen op een Piste die velen niet na doen en slecht weer- Ze kregen behalve de medaille ook nog chocolade en Mannerschnitten. Dat ging er wel in want het meeste is al verdwenen.
Ik was onderweg gebeld door Rob die weer in het land is en hij komt morgen eten.
Ik had Trixi een berichtje gestuurd dat ik in de Bierfriedl zou zijn en die kwam daar een speeltje voor Sabrina afgeven. Ik moet er alleen batterijen indoen . Gelijk afgesproken dat Theresa een keer met Dominik wil skien en dan ga ik wel mee.
We waren half 7 weer thuis
Er is een stuk bij het naar boven rijden waar wij ook meestal kettingen moeten leggen en nu stonden er ook veel autos maar Bernd kon er voorbij komen en wij zijn probleemloos boven gekomen. We hadden ook een parkeerplek en dan met de gondel naar boven . Dan de startnummers afhalen en er was bitter weinig info en niemand wist iets. Dan bleken de 2 kleine dames de grote wedstrijdpiste vanaf de top te moeten doen bij slecht zicht en veel nieuw sneeuw en met de stoeltjeslift hoog. Bernd had geen skies meegenomen en ik geen sneeuwschoenen dus we vochten ons een weg door de sneeuw naar de stoeltjeslift maar we zagen Theresa en Zoe al naar boven gaan met de Sessellift . Maar wie er ook naar beneden kwamen die 2 zagen we niet. Ze zouden eenmaal naar beneden komen om te verkennen. Onze telefoons deden het boven niet want ik heb geprobeerd om Ingrid , Jannick of Jan te bellen. Als iemand zijn skies had opgehaald en richting Pruggern was gereden had Bernd ze daar kunen aanpakken en had hij op tijd terug geweest. Maar dat viel af. Dan was er een vader die ons zei ik neem ze boven wel opnder mijn hoede en later kwamen ze inderdaad met een verkenning naar beneden. Ik stond bij de finisch mijn Buffy om mijn hoofd dan mijn muts en dan de kapuchon erover . Dan kwam Zoe naar beneden en viel op het onderste deel van de Piste maar er was snel hulp en ze kon haar weg vervolgen , er werd gestart achter elkaar door dus Theresa kwam er al aan en viel op het deel waar Zoe was gevallen want dat was helemaal kapot maar er was geen hulp voor haar en ik stond zeker 50 meter verder naar onder. Ze zag kans zelf op te krabbelen maar viel weer en kwam weer omhoog. Ondanks dat hebben ze waarschijnlijk de eerste en tweede plaats omdat ze wel alle poortjes genomen hebben maar nu zoe 1e geworden en Theresa 2.
Theresa en Zoe waren dan nog een keer naar boven en kwamen uitskiend naar beneden met de vader van Lukas. Dan moest Theresa enorm huilen want haar trots en ego zijn zwaar gekrenkt na de valpartij en dat het geen 1e plaats is geworden. We hebben gezegd hoe goed het was op zo´n wedstrijdpiste onder te komen en ondanks vallen toch weten te finischen maar dat hielp geloof ik niet echt. Maar verliezen moet je ook leren en haar Ehrgeist is groot dan valt het niet mee. We zijn dan naar huis gegaan maar op het parkeerterrein konden we niet weg omdat de ambulance voor onze auto stond. Maar gelukkig vrij snel weg, een oudere heer in ieder geval zijn neus gebroken. Het was beneden droog dus de weg was ook weer vrij en probleemloos naar beneden. Helaas dit keer geen fotos van Theresa want na de schrik van de valpartij alleen maar staan brullen hop hop hop zodat ze aanmoediging kreeg.
Het is ook een gok of Theresa en Zoe 2 en 1 zijn want er waren veel Nachnennungen en er was geen tijd aangave. Dat komt omdat er maar 1Durchgang was wel jammer want omdat ze beide wel gefinischt waren zonder disqualificatie hadden ze hun tijd in een tweede Durchgang kunnen verbeteren. We gaan om kwart over 4 naar de Bierfriedl in Pruggern waar de prijsuitreiking is. Dat zal voor Theresa niet meevallen want er is alleen prijs voor de 1e.
Thuis hadden Ingrid en Jannick het eten klaar staan. Pizza gehaald en ik kon dus ook aanvallen. Dan nog koffie drinken en dan zijn we toch weer naar boven gegaan. Nu de tijd vol maken tot we weer op weg gaan.
Vandaag is Pepijn jarig dus hieperdepiep en alweer 10 jaar waar blijft de tijd. Officieel tiener dus.
Alles was anders dan we dachten . We waren naar de prijsuitreiking gegaan van de skiwedstrijden. Dan bleek dat ze de Gästeklasse in maar 2 groepen hadden gedeeld bij de wedstrijd dus Theresa en Zoe kwamen uit met alles tussen de 7 en 100 jaar vrouw. Maar zie (ook al was bij beide de teleurstelling groot) Zoe 2e en Theresa 3e. Een volwassen dame werd 1e maar waren de 2 meiden niet gevallen hadden ze een snellere tijd gehad dan deze dame. Bij de Heren was het precies hetzelfde alleen werd daar wel een jongen van een jaar of 10 , 1e voor 2 volwassen mannen. Beide een grote medaille maar Theresa vind haar kleur niet mooi brons glimt niet en Zoe zei ben ik alweer 2e. Hoe we ook praten hoe goed ze het hebben gedaan hoe goed het is dat beide kans zagen ondanks vallen te finischen op een Piste die velen niet na doen en slecht weer- Ze kregen behalve de medaille ook nog chocolade en Mannerschnitten. Dat ging er wel in want het meeste is al verdwenen.
Ik was onderweg gebeld door Rob die weer in het land is en hij komt morgen eten.
Ik had Trixi een berichtje gestuurd dat ik in de Bierfriedl zou zijn en die kwam daar een speeltje voor Sabrina afgeven. Ik moet er alleen batterijen indoen . Gelijk afgesproken dat Theresa een keer met Dominik wil skien en dan ga ik wel mee.
We waren half 7 weer thuis
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 4 reacties bij dit reisverslag
prachtige prestatie. maar vooral de laatste foto van een boze Theresa is alleszeggend. ik begrijp haar wel
els molenaar 2020-01-19 19:36:35
Gefeliciteerd Theresa met je bronse medaille
Liduina 2020-01-19 21:28:24
Op het podium kijkt ze wel blij...gelukkig. Voortaan ieder een prijs, ik ben van de olympische gedachte, meedoen is belangrijker dan winnen. Ze zal later trots op zichzelf zijn dat dat toch maar deed...
Hajé 2020-01-20 12:20:49
Theresa van harte gefeliciteerd met je zilveren medaille, ga zo door, dan wordt je later misschien nog beter dan papa
christina 2020-01-28 03:34:18
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
