Gewoon een gezellige dag
Oostenrijk, Gröbming
Ik was nog vergeten te schrijven dat ik was gebeld dor de NPO en of ze mij zondagavond mochten bellen. Het onderwerp een kangoeroe die ergens in het vrije loopt. Ok dat is goed maar er was weinig te vinden maar je moet er gewoon wat grappigs van maken dus de insteek van mij Austria is geen Australie. Ze hadden mijn telefoonnummer omdat ik 2 jaar geleden al een keer had meegedaan en toen was het onderwerp landsgewoonte/traditie.
Gisteravond om half 7 naar beneden gegaan eerst Sabrina haar nachtbrij gegeven die was er zo klaar mee en wat laten drinken. Ze mocht mog wat tv kijken maar ze was al helemaal murw dus haar maar in haar bedje gedaan . eerst nog even boekjes kijken en dan slapen. Ze sliep eigenlijk binnen een paar tellen. Dan met Theresa naar het Sandmännchen gekeken en nog naar Mogli en dan ook een verhaaltje gelezen en om half 8 lag ook zij erin. Nu met de babyfoon naar boven en als het goed is komt Jannick om 8 thuis.
Vanmorgen vroeg wakker en een beetje ontbijt tv en gewacht tot Theresa haar kusje kwam brengen. De hele familie ging gelijk weg. Ingrid,Jannick met Sabrina naar Wenen naar het ziekenhuis. In de loop van de ochtend kwam Haje gezellig koffie drinken en het was zo gezellig dat hij bleef middageten. Ondertussen had Jan Theresa opgehaald van de KIga. Het is opnieuw super mooi en warm weer. Maar opnieuw in de middag een aardig briesje.En het trok na de middag langzaam aan dicht.
Eind van de morgen kwam Haje koffie drinken en het was super gezellig dus hij bleef ook eten. Geen supermaaltijd maar restanten maar we konden eten. Overal gaan nu de kinderen of de laatste kinderen de deur uit. De laatste van 3 dochters bij Hilde en Martin op kamers en studeren, van Haje is Einar (16) een jaartje naar Noorwegen , school en sport en in een gastgezin. Ramon van mijn zus Erna die met zijn vriendin een jaar aan het wereldreizen is, Tosca en Nicole die Zuid Amerika aan het verkennen zijn, Roy die in Korea is voor de Targetsprint en hij was al net terug van een leer/stage in Denemarken.Wat zijn tegenwoordig onze kinderen een wereld reizigers. Wat voel ik me dan bevoorrecht dat ik na alle kinderen de deur uit weer samen woon met jongste zoon en zijn familie. De tijd van studeren, op kamers, een poosje buitenland of definitief buitenland hebben we allemaal doorlopen. Kirsten ging naar Spanje als tussentijd na haar studieveranderingen aan het eind van haar studie Portugal, Malcolm ging overal heen maar het langste naar Zuid Afrika, Jannick die naar Oostenrijk ging en wij een jaar later er achter aan. Veranderingen die allemaal iets brengen sommige dingen ten goede soms ook mindere dingen maar dat is het leven. Ik heb niet het gevoel dat we er slechter van worden wel sterker. Kinderen worden daardoor zelfstandig, zien andere dingen van het leven en veranderen en gelukkig meestal ten goede. Mijn kleinkinderen daar zijn de eerste 3 al in de tienertijd aangeland en voor je het weet zijn die ook voor studie of wat dan ook de deur uit.
Gisteravond om half 7 naar beneden gegaan eerst Sabrina haar nachtbrij gegeven die was er zo klaar mee en wat laten drinken. Ze mocht mog wat tv kijken maar ze was al helemaal murw dus haar maar in haar bedje gedaan . eerst nog even boekjes kijken en dan slapen. Ze sliep eigenlijk binnen een paar tellen. Dan met Theresa naar het Sandmännchen gekeken en nog naar Mogli en dan ook een verhaaltje gelezen en om half 8 lag ook zij erin. Nu met de babyfoon naar boven en als het goed is komt Jannick om 8 thuis.
Vanmorgen vroeg wakker en een beetje ontbijt tv en gewacht tot Theresa haar kusje kwam brengen. De hele familie ging gelijk weg. Ingrid,Jannick met Sabrina naar Wenen naar het ziekenhuis. In de loop van de ochtend kwam Haje gezellig koffie drinken en het was zo gezellig dat hij bleef middageten. Ondertussen had Jan Theresa opgehaald van de KIga. Het is opnieuw super mooi en warm weer. Maar opnieuw in de middag een aardig briesje.En het trok na de middag langzaam aan dicht.
Eind van de morgen kwam Haje koffie drinken en het was super gezellig dus hij bleef ook eten. Geen supermaaltijd maar restanten maar we konden eten. Overal gaan nu de kinderen of de laatste kinderen de deur uit. De laatste van 3 dochters bij Hilde en Martin op kamers en studeren, van Haje is Einar (16) een jaartje naar Noorwegen , school en sport en in een gastgezin. Ramon van mijn zus Erna die met zijn vriendin een jaar aan het wereldreizen is, Tosca en Nicole die Zuid Amerika aan het verkennen zijn, Roy die in Korea is voor de Targetsprint en hij was al net terug van een leer/stage in Denemarken.Wat zijn tegenwoordig onze kinderen een wereld reizigers. Wat voel ik me dan bevoorrecht dat ik na alle kinderen de deur uit weer samen woon met jongste zoon en zijn familie. De tijd van studeren, op kamers, een poosje buitenland of definitief buitenland hebben we allemaal doorlopen. Kirsten ging naar Spanje als tussentijd na haar studieveranderingen aan het eind van haar studie Portugal, Malcolm ging overal heen maar het langste naar Zuid Afrika, Jannick die naar Oostenrijk ging en wij een jaar later er achter aan. Veranderingen die allemaal iets brengen sommige dingen ten goede soms ook mindere dingen maar dat is het leven. Ik heb niet het gevoel dat we er slechter van worden wel sterker. Kinderen worden daardoor zelfstandig, zien andere dingen van het leven en veranderen en gelukkig meestal ten goede. Mijn kleinkinderen daar zijn de eerste 3 al in de tienertijd aangeland en voor je het weet zijn die ook voor studie of wat dan ook de deur uit.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
