Gisteravond met de huishond Sushi lekker voor de brandende openhaard gezeten. Het was best frisjes. Na het eten weer hier gezeten tot het bedtijd was.
Vandaag staat een boottochtje op Lake Mutanda op het programma. Vertrek 08:00 uur.
Onze gids Innocent, wijst Richard de weg naar de plek waar de boot moet liggen. Het is weer een ouderwetse Afrikaanse massage die wij krijgen wanneer wij daar naar toe rijden. Rijden weer door diverse landbouwgebiedjes. Kinderen staan klaar met hun schop om hier aan de slag te gaan.
Op de plek waar het startpunt van de tocht begint liggen 2 bootjes. Een heel kleintje met een motor en een kano. Wij hadden een motorbootje besteld, maar of het deze is? Even later komt onze bootsman met zijn pruttelende motorboot aan varen. Altijd weer spannend om in zo’n bootje stappen, maar het is gelukt.
Eerst verteld Innocent over een zijtak van het meer dat uitloopt tot Lake Edward, waar wij in Queen Elizabeth NP naar toe zijn gevaren. In een keer varen wij het meer over naar een bewoond eiland, waar ongeveer nog 400 mensen wonen. Er wordt volop aan landbouw gedaan. Op een klein eilandje waar wij langs varen staat een kleine lodge waar je voor $ 500,-- pp per dag kunt verblijven. De eigenaar hiervan heeft tabaksplanten moeten plaatsen om de slangen die er leefden te laten verdwijnen zodat hij er een lodge op kon bouwen.
Langs de oever zien wij verschillende vogels. Helaas is de fotoapparatuur die wij nu hebben niet geschikt om deze vogels te fotograferen. Wel een poging gedaan, maar dat zal je aan foto kunnen zien.
Er groeit veel papyrus langs de oevers. Verder varend passeren bij een eiland waar de Ichangushe cave te vinden is. Meisjes die ongehuwd zwanger waren werden als afstraffing in deze grot gestopt of gebonden aan armen en benen het meer in gegooid. In de grot vind je dan ook diverse schedels. De jongens werden overigens niet gestraft omdat zij ontkenden de eventuele vader te zijn. Zachtzinnigheid was/is hier een onbekend verschijnsel.
Iets verder een campsite, zeg maar een tent with a view! Aan de rand van een oever zien we in de verte otters met elkaar spelen. Zodra wij wat dichter bij komen zijn zij verdwenen. De lokale vissers zijn niet echt fan van de otter omdat zij alle vis uit de netten eten. Mocht een otter in een net verwikkeld raken dan heeft de otter gewoon dikke pech, het wordt gedood. Wat ik al schreef zachtzinnigheid is hier onbekend.
Tegen 11:30 uur zijn wij op onze eindbestemming. Een plek waar af en toe backpackers komen. De eigenaar hoopt op meer, want hij is druk bezig extra kamers te bouwen. Veel gaat hier per boot. Stenen voor een huis worden van het vaste land naar een eiland vervoerd. Bakstenen worden daar gedumpt en vrouwen sjouwen de stenen (steeds weer 2 bakstenen op hun hoofd) naar boven. Ook hout wordt per boot vervoert. Hup, een boomstam of meerdere op je schouders en gaan. Een Arbo-dienst is hier nog onbekend. Als dat er wel zou zijn, dan heeft menig mens een groot probleem. Hoe graag je anders alles op de plaats van bestemming. Wanneer wij tegen Innocent zeggen dat dit soort praktijken in Nederland verboden is, kijk het met verbazing. Inmiddels is Richard gearriveerd om ons weer op te pikken en ons naar Travellers Rest te brengen. Het is bewolkt en na enige rijd regen. Jammer. Na de lunch klaart het weer op. Tijd voor een wandelingetje door het dorp.
Altijd weer leuk om het reilen en zeilen in een dorp te bekijken. Eerst even over de groentemarkt gelopen. Aanzienlijk minder druk dan op de dag dat wij in Kisoro aankwamen. Dames die naast elkaar allemaal grote zakken of schaaltjes aardappelen verkopen of mooi opgestapelde tomaten of schaaltjes bonen in allerlei kleuren. Van het maken van foto’s zijn de dames niet gecharmeerd, dus geen foto’s hiervan. Bij Coffee Pot Cafe drinken wij wat en vanaf hebben we een mooi zicht op de straat waarbij wij toch af en toe een foto kunnen maken van het straatbeeld. In heel Oeganda zie je trouwens veel gemotoriseerde driewielers van Chinese makelij, Songzhen. Soms helemaal volgeladen met van alles en nog wat, andere keren als personenvervoer.
Wanneer wij weer richting Travellers Rest lopen zien wij Richard voorbij rijden. Naderhand hoorde wij dat hij opzoek was naar ons, omdat we ook niet in het hotel waren. Hoezo bezorgd?!
Het is druk tijdens het eten. Een grote groep Belgen kwam eten. Na het eten weer heerlijk bij de brandende openhaard gezeten en daarna naar bed.
Voor morgen hebben wij geen plannen. Even een dagje niets is ook wel lekker.

Geschreven door Ottengas.reizen