We hebben een onrustige nacht gehad. Zonder ventilator was het te warm, met ventilator teveel lawaai. En.........nog een tokeh tussen het lawaai door die steeds zijn naam roept. Om 06:00 uur begonnen de hanen in de omgeving. Maakt allemaal niet uit! We zijn lekker bijtijds op, zullen we maar zeggen.

Met Harrry hebben we om 10:00 uur afgesproken. We doen alles op ons gemakkie zo ook het ontbijt. Overigens een heerlijk ontbijt.
Met het meisje van de bediening, blijkt een vrouw met 2 kinderen (1 van 9 en 1 van 5 jaar) te zijn, lekker zitten kletsen. Ze wilde graag wat Nederlandse woordjes leren. Het Engels had ze van haar baas geleerd, want na haar lagere school was er geen mogelijkheid meer om door te leren. Het is een echte lachebek en heeft plezier in het leven, althans dat zegt ze. Samen met haar man is ze hard aan het sparen om haar kinderen wel de mogelijkheid te bieden om door te leren.

Na het ontbijt gaan we onze spulletjes alvast bij elkaar rapen en lopen hierna na de receptie. We hopen dat iemand onze koffer naar boven wil dragen. Helaas niemand te zien. Harry die al aanwezig is, is nog druk met het poetsen van de auto. Het moet natuurlijk wel allemaal spic en span zijn. We zijn veel eerder klaar en vertrekken dan ook rond 09:00 uur al. Achteraf bezien hadden we best nog wel een ochtendwandeling door de omgeving kunnen maken, want tegen de middag zijn we al in Candi Dasa.

Als eerste gaan we naar Klungkung. Veel van de Klungkung-dynastie is verloren gegaan. Van het grootste verleden is alleen nog de Taman Gili (park met eilandje) met twee cultuurmonumenten nog over. Op het terrein is nog de in de 18e eeuw gebouwde Kerta Gosa (gerechtshal) aanwezig. In deze gerechtshal oordeelden ooit brahmaanse hogepriesters als opperste gerechtsdienaren van Bali uit naam van de koning over misdaden. Het gebouw heeft ook prachtige plafondschilderingen die de hel- en hemelvaart moeten voorstellen. Midden in de kunstmatige lotusvijver ligt een drijvend paviljoen Bale Kembang waar de radja zich op het heetste deel van de dag terugtrok. Ook dit gebouw laat prachtige wajangschilderingen zien. We gaan nog even het museum bekijken waar vooral historisch foto's, verzameling krissen, kopieën van kranten uit 1908 te zien zijn. Was allemaal erg leuk om te zien. Wat we minder vonden zijn de opdringerige vrouwen die je allemaal een sarong willen verkopen.

Tijdens de rit vertelt Harry weer het eea over tempels en het Hindoeisme. By the way; Hijzelf is overigens moslim en komt van oorsprong uit Java waar zijn vrouw en kinderen ook wonen. Hij komt naar Bali alleen maar om te werken. Zodra het toeristenseizoen over is, wat tussen oktober en mei is, gaat hij weer terug naar Java.
Langs de kant van de weg zien we regelmatig hanen in manden. Dit blijken hanen voor de hanengevechten te zijn. Harry vertelt ons dat deze hanengevechten buiten de tempel illegaal zijn, maar in de tempel legaal. Het bloed van de haan wordt geofferd.

Zo komen we ook op een plek waar koeien worden verkocht. Het blijkt dat Hindoe-mensen geen vlees van een witte koe mogen eten. Dit mag niet om dat de god Shiva op een witte koe reed. Deze witte koeien worden nu in Java verkocht. Voor bijv. een bruine koe betaal je ongeveer 45,-- euro. Een witte koe is aanzienlijk duurder.
Via een slingerweg door een groen landschap waar regelmatig kraampjes staan waar je Jackfruit of Durian kunt kopen, stoppen wij bij Bukit Jambul om van het mooie uitzicht over de rijstterrassen te genieten. Het plaatsje ligt aan de weg naar Besakih. Hier staat de Pura Besakih. Als moeder van alle tempels op Bali wordt deze tempel vereerd door alle aanhangers van de hindu-dharma religie. Het complex bestaat inmiddels uit drie hoofd heiligdommen waaromheen kleinere tempel zijn gegroepeerd. De belangrijkste, heiligste tempel is de Pura Panataran Agung Besakih, waar Shiva wordt vereerd. Hebben we natuurlijk niet van onszelf maar uit de boeken en van de gids.
Je mag niet zomaar het complex bezoeken want zowel mannen als vrouwen moeten een sarong om. Ingrid heeft er zelf een en voor Ben wordt er een gehuurd. Bij de kaartverkoop krijgen we ook een gids toegewezen. In het begin denk je, moet dat nu, maar zonder hem loop je toch een beetje verloren over het complex. Het was zeker een bezoek waard.

Inmiddels loopt het tegen 13:00 uur en beginnen wij wel wat trek te krijgen. Harry brengt ons naar een restaurant in Lereng waar je een prachtig uitzicht over de rijstvelden hebt. Het eten in het toeristenrestaurant (buffet) is echt heel slecht. Busladingen met toeristen komen hier. Niet leuk dus. Wat wel leuk is, is dat bij de uitgang een vliegende hond hangt. Nooit eerder in levende lijve gezien.
Onderweg geven we aan dat een kleinere eetgelegenheid meer onze belangstelling heeft. Ergens langs de kant in een warung is ook prima!

Soms zien we onderweg een ceremonie bij een tempel. Vandaag is het de ceremonie voor de maansverduistering.
Wanneer we richting Candi Dasa rijden, rijden we langs veel rijstvelden en over bruggetjes. Op sommige plekken kan je zelfs raften.

In Tenganan, 3 km van Candi Dasa, bezoeken we een oud Balinees dorp. Je hoeft hiervoor geen kaartje te kopen, maar een donatie is welkom. Onze verwachtingen zijn hoog gespannen.
De gids die ons begeleidt zegt ook minister Donner ooit te hebben begeleidt. Donner kwam speciaal naar dit dorp vanwege het textiel. We worden dan ook min of meer direct naar zijn huis begeleidt waar je.......... juist die stof kunt kopen. De gids vertoont ineens ander gedrag wanneer wij aangeven niets te willen kopen. Hij laat nog een ceremonieplaats zien waar ieder jaar mannen met cactusbladeren elkaar te lijf gaan. Dit tot bloedens toe. De vraag waarom?.....Ceremonie!
Het valt ons allemaal zwaar tegen en na een half uur staan we weer bij de auto.

Vlak voor wij bij Candi Dasa zijn stoppen we nog voor een mooi uitzicht over de zee en Candi Dasa.
Tegen 15:00 uur komen we in ons hotel Ashyana Candidasa aan. Een leuk hotel (aparte gebouwtjes). We hebben een kamer aan het zwembad met uitzicht op zee. Als we aan het uitpakken zijn komt iemand ons een welkomstdrankje brengen. Hierna is het tijd voor een verfrissende duik in het zwembad. Het hotel ligt wel aan zee, maar echt strand is er niet. Het ruizen van de zee......Heerlijk. Hier blijven we twee nachten. Voor we naar Lovina (wat in het noorden van Bali ligt) rijden.

Vanavond in het restaurant van het hotel wordt gegeten. Wel zo makkelijk het zag er op de kaart smakelijk uit. En????? Dat was het ook. Tijdens de maaltijd worden er door twee dames twee dansen uitgevoerd. De Balinese legong dans (https://www.youtube.com/watch?v=aauzDV8yFac ). Een dans die alleen door maagden gedanst mag worden. Ziet er allemaal zeer bevallig uit.

Het is goed toeven hier, heerlijk zo'n koel briesje aan de zee.

Geschreven door Ottengas.reizen