Ook deze ochtend staat er een gamedrive voor ons gepland. Als we wakker worden horen we dat we in onze tent moeten blijven vanwege onze “huis”-olifant. Hij is weer eens op bezoek. We vertrekken dan ook iets later voor de gamedrive.
Omdat er niet veel bijzonders te zien is, met uitzondering van buffels en olifanten (zouden we nu al een beetje verzadigd zijn?) gaan we naar een gebied waar wilde honden voorkomen. Het nadeel is wel dat dit ook weer een gebied is met jawel..... Tsee-Tsee-vliegen. Dit zou wel opwegen ALS we wilde honden zouden zien. Helaas, ze zijn niet thuis. Ondanks dat er niet veel te zien is blijft het een prachtig gebied. Wat wel mooi is dat we nu eens niet alleen overstekende olifanten zien, maar ook olifanten die er alle moeite voordoen om net dat ene blaadje te pakken te krijgen. Het is dat ze al op hun tenen lopen, anders zouden ze dat zeker doen om dat ene blaadje op te kunnen peuzelen. Johannes vertelt ons veel over de bomen met de daarbij behoren vruchten die olifanten erg lekker vinden. Zoals de Mopane en de Ana boom. De vruchten van deze bomen lijken op de schil van een appel. Ook zien we nog hoe een olifant zich lekker met modder aan het bespuiten is. Dat is leuk om te zien.
Tegen lunchtijd komen we weer terug. We kunnen nog net zien hoe een olifant de rivier over steekt.. Als hij koppie ondergaat zie je nog net het puntje van zijn slurf omhoog steken. Zo te zien heeft de olifant het prima naar zijn zin. Na de lunch hebben we even tijd voor ons zelf om wat te lezen of wat dan ook om te doen.
De tijd gaat best wel snel want voor je het weet is het weer wandeltijd. Onze gids heeft er geloof ik niet veel zien, want hij blijft ons maar vragen of wij echt wel willen wandelen. Zou het door de warmte komen, want warm is het. Ondanks dat willen we toch wandelen.
Gisteravond zijn er leeuwen gespot bij het hoofdkwartier van Mana Pools. We zouden het wel erg leuk vinden als we ze nog zouden kunnen vinden. We gaan dan uiteindelijk toch met de jeep weg richting waar de leeuwen zouden moeten zijn. En jawel. Ze zijn er nog. Vijf stuks. Ze liggen lekker aan een eland te kluiven. Een leeuw heeft bijna zijn gehele kop in het achterste deel van de eland. De achterkant van de eland is dan ook al aardig aangevreten.  Ingrid probeert met haar fototoestel een stukje te filmen. Helaas blijkt het niet een succes te zijn. Als we er genoeg van hebben gaan we toch nog even wandelen. Zoals gezegd de gids heeft er niet echt veel zien in. Bij de eerste de beste termietenheuvel blijft de gids staan en krijgen we een 20-minuten durende uitleg over de termietenheuvel. Vervolgens lopen we verder. In de verte zijn buffels te zien. De gids wil niet verder die kant oplopen omdat buffels over het algemeen onberekenbaar zijn. Na een uurtje gelopen te hebben komen we weer bij de jeep die we bij de leeuwen hebben achtergelaten. We blijven de leeuwen nog even bewonderen voordat we weer naar de kampeerplaats terugkeren.
Inmiddels is het op de camping aardig druk geworden. De komende twee dagen zullen plm 200 vrijwilligers in het park dieren gaan tellen. Overal in het park staan bordjes van waaruit geteld moet gaan worden. Ook de piloot, Graham,  die ons morgen naar Kariba zal vliegen is gearriveerd. Na het diner nemen we afscheid van de crew van Natureway. Wat hebben zij ons de afgelopen dagen geweldig verwend. We drinken nog wat rond het kampvuur en zien in de verte nog een hyena onze kant op lopen., op zoek naar wat te eten. Met al deze campinggasten is er genoeg te halen, lijkt ons

Geschreven door Ottengas.reizen