Gisteren in Lovina een taxi geregeld voor vandaag om ons om 10:30 uur naar Munduk te brengen.
We staan op ons gemak op en doen dit ook wat het ontbijt betreft. Pelan pelan ofwel rustig rustig. Maken nog een laatste fotootje vanaf de ontbijttafel van de kust van Lovina. Tot Sanur zullen we waarschijnlijk geen zee meer zien.
Voor we het weten is het alweer 10:30 uur en even later staat de taxi er. Niet geheel onbelangrijk!

We rijden al snel Lovina uit en de bergen in. Munduk betekent overigens ook bergen/heuvels.
De chauffeur weet niet precies waar ons hotel ligt, maar wel waar Munduk ligt. Wat een mazzel. Wat geen mazzel is dat het hotel wel de naam Munduk in zich heeft (hotel Munduk Moding Coffee Plantation), maar niet in Munduk ligt. De reisorganisatie had aangegeven dat we van Lovina naar Munduk zelf voor vervoer moesten zorgen. Aangezien we geen adres van hotel hebben (hadden we natuurlijk wel via internet kunnen opzoeken) gingen wij er ook vanuit dat het hotel in Munduk ligt toen wij de taxi bespraken. Wanneer we in Munduk zijn vraagt de chauffeur de weg. Neeeee.... hotel ligt in Munduk maar in Bajar. Iets verder weg.

Wij rijden door een prachtige omgeving met vele vergezichten. Soms gaat de weg behoorlijk steil zowel omhoog als naar beneden.
De chauffeur is een gezellige kletser, maar langzamerhand worden we het wel een beetje zat om steeds weer de zielige verhalen te horen. Of trekken we het ons misschien teveel aan dat de chauffeur voor villa's de zwembaden moet schoon houden en daarna tijd heeft voor dit soort ritjes, dat zijn vrouw ook in diverse villa's schoonmaakwerkzaamheden doet! En dat allemaal om de kinderen door te kunnen laten leren. Hoe luxe hebben wij het dan, ondanks al onze Nederlandse regeltjes.

Munduk lig op 700m in de uitlopers van het centrale bergmassief. Door het zachte klimaat kwamen Nederlanders die in Singaraja werkte op het idee om in Munduk vakantiehuizen te bouwen om aan de vochtige hitte van Singaraja te ontsnappen. Rond Munduk werden vanille-, kruidnagels- en koffieplantages aangelegd.

Tegen 12:00 uur zijn we in het hotel. Vanaf de ingang is het nog een behoorlijk stuk naar beneden lopen voor wij bij de receptie zijn. De kamers/gebouwtjes liggen over het terrein verspreidt. Als welkom krijgen meteen een slinger met Afrikaantjes (de bloemetjes dan wel) om ons nek gehangen. Hierna een kopje met een mengeling van koffie en thee met gember en natuurlijk een verfrissingsdoekje. Wat een luxe.
De kamer is om 14:00 uur klaar en krijgen daarom tijdens het wachten thee aangeboden. In de tuin met prachtige bloemen gebruiken we dit. De manager komt nog even een praatje maken. Hij vertelt dat hij samen met een Nederlander dit hotel 9 jaar geleden gestart is. Het hotel ziet er spic en span uit. Heel wat beter dan het hotel in Lovina wat men na het overlijden van de Nederlandse eigenaar, een jaar geleden, het behoorlijk heeft laten versloffen. Niet alleen wat onderhoud om ook wat schoonmaak betreft. Maar goed, daar zijn we niet meer.
Het zwembad is prachtig. Het lijkt alsof het in de wolken overgaat. Ook ligt iets verder naar beneden nog een jacuzzi.

Het is jammer dat er af en toe wat wolken voor de zon verschijnen. Je kunt goed merken dat we in de bergen zitten. Het is hier aanmerkelijk koeler dan in Lovina.
Inmiddels is het lunchtijd en kunnen we proeven hoe het eten hier is. En..?? Dat is heerlijk. Dat is een geluk want in de wijde omgeving is geen andere eetgelegenheid.

Tegen 14:00 uur krijgen we een seintje dat kamer klaar. Wat een kamer en wat een uitzicht. In een woord prachtig. Niet alleen dat dit allemaal prachtig is, is in de kamer alle het denkbare aanwezig waar je eventueel behoefte aan zou kunnen hebben. Oplaadsnoertje, antimuggenspul, scheermesjes, etc. Niet te geloven.

We blijven de rest van de middag bij onze kamer. Lekker weer om naar het zwembad te gaan is het niet.
Morgenochtend is het plan om eerst een wandeling over de koffieplantage te maken. Hierna zien we wel verder.
De komende dagen zal het heel relaxed zijn.

Geschreven door Ottengas.reizen