We hebben weer lekker uitgeslapen. Nu kan het nog. Als we op reis zijn en gamedrives doen, dan is het meestal om 06:00 uur vertrekken en komt er van uitslapen weinig. We genieten er nu dan ook nog maar even van. Tijdens het ontbijt komen we in contact met Annemarie en Werner. Annemarie blijkt een collega van Ina te zijn. Samen met Ina en echtgenoot Piet en anderen hebben we in 2006 een pilot reis voor Habari Travel gemaakt. Deze reis ging van Oeganda via het zuiden van Tanzania naar Dar es Salaam. Helaas is deze reis nooit een succes geworden en is uit het reisaanbod van Habari Travel gehaald. Erg jammer. Annemarie vraagt of er nog wat leuke dingen rond Entebbe te doen zijn. We vertellen over de dierentuin (eigenlijk is het meer een educatief centrum), de botanische tuin, de markt in Kitoro, Ngamba eiland, Kampala, Mabamba Swamp. Keuze genoeg. Wij besluiten echter vandaag thuis te blijven. Het is lekker zonnig weer daar willen we nog van genieten. Daarbij is het de vierde keer dat we in Oeganda zijn en veel van deze activiteiten hebben we wel bekeken. Ook zullen de komende dagen vermoeiend worden. Al doen wijzelf niet zoveel, het gereis in combinatie met de slechte wegen zal vermoeiend zijn. In de middag komt Charles (de ass. Manager) afscheid van ons nemen. Zijn vrije dag begint. Jackie zal het van hem overnemen. Gezegd moet worden dat we Charles liever hebben dan Jackie. Zij is een beetje een bitch. Tegen 15:00 uur komt Betty ons halen. Het duurt even voor we vertrekken omdat er geen chauffeur beschikbaar is om ons naar de supermarkt en markt te brengen. Maar Betty is niet voor één gat te vangen. In de tussentijd heeft zij iemand met een auto geregeld. Eerst gaan we naar de Stanbic bank in de stad om nog wat geld te wisselen. Ben is bang dat we op het vliegveld toch niet genoeg gepind hebben. Bij de pinautomaat staat echter een rij van hier tot Tokio. Oorzaak; problemen met de pinautomaat. Morgenochtend maar weer proberen voor we richting Kidepo rijden. We rijden door naar de supermarkt. Het is niet een grote supermarkt maar het merendeel hebben ze. Naar een andere supermarkt gaan we voor blikjes tonijn en brood. Blikjes tonijn hebben ze, alleen bruin brood niet. Ze hebben wel wit brood, maar dat schijnt als oud te zijn voordat het in de winkel ligt. Het bruin brood dan maar morgen of later in de avond halen. De supermarkten zijn niet zoals in Nederland waar, over het algemeen, alles wel voor handen is. Hierna gaan we naar de markt. Het is een echte fruit- en groente markt. Alles even mooi en glanzend opgestapeld. We zijn twee nachten in Kidepo waar we zelf voor onze maaltijden moeten zorgen. In ons geval verzorgt Betty dat voor ons. Het lijkt wel of we voor een weeshuis aan boodschappen moeten doen. Niet normaal. Even een voorbeeld: vierentwintig eieren voor vier personen voor twee dagen, drie broden. Maar goed Betty zal wel weten wat er ongeveer gegeten gaat worden. Ze heeft dit vaker gedaan. Als we terug zijn van de boodschappen is ook Richard, onze chauffeur, gearriveerd. Het lijkt ons een prettige en leuke vent. Toch belangrijk als je plm. vierentwintig dagen met elkaar moet optrekken. We nemen nog een biertje voor we aan tafel gaan. Helaas een lauw biertje, want de hele dag zijn er problemen met de stroomvoorziening. Alleen het hoognodige (en dat is niet de koelkast waar de drankjes in staan) is aangesloten op een generator. Vanavond hebben we bbq. Er ligt volop vis en vlees op de grill. Na het eten komen Annemarie en Werner even bij ons zitten. Ook Lydia, een van de Habari-gidsen die wij bij onze vorige reis in Oeganda tegenkwamen, komt ons gedag zeggen. Een gezellige laatste avond, al zullen we Annemarie en Werner nog regelmatig tegen komen, want morgen om 07:00 uur vertrekken we.

Geschreven door Ottengas.reizen