Zaterdag 9 oktober – tracking
Kameroen, Monts Mandara
Zoals we al eerder hebben gemerkt staan de mensen hier op zodra het licht is en gaan naar bed zodra het donker is. Met andere woorden. We werden heeeel vroeg wakker. Op de vraag waar hier het toilet was werd met een groots gebaar de hele omgeving aangewezen. Dan maar een grote boom of rots zoeken. Dat zoeken valt wel mee, alleen vragen de kinderen zich af “Hoe plassen deze witte mensen nu???” Maar even wachten tot de aandacht van de kinderen op iets anders gericht is.
Na het ontbijt gaan we weer verder op pad. Het is wat heuvelachtig, dus ook weer wat stijgen. Dit vinden onze benen niet echt fijn. De gids brengt ons naar een hutje waar je allemaal muziekinstrumenten kunt kopen. Leuk, maar je moet er ook de hele dag mee lopen. Dus geen muziekinstrument gekocht. We lopen door een landbouwgebied waar o.a. katoen, tabak, gierst, etc verbouwd wordt. De mensen onderweg zijn bijzonder vriendelijk. Het is een zware tocht. Zoals geschreven zijn de spieren wat stijfjes (om het even voorzichtig te schrijven). Op ons verzoek kort te gids de toch iets in om een half uurtje eerder op de plaats van bestemming te komen. Op een dorpspleintje gebruiken we de lunch. Gelukkig is er niet veel bekijks. Eet toch wel iets prettiger. Helaas is de lokale kruidenier afwezig, dus geen koel drankje.
In de loop van de middag komen we op de plaats waar we de nacht doorbrengen. Het lijkt wel een dorpje. Allemaal aparte hutjes die met een muur aan elkaar verbonden zijn. We moeten dan ook eerst een poortje door. Het ziet er erg gezellig uit. En jawel, hier hebben ze een toilet. Een keurig gat in de grond waarop een gezellig gebloemd dekseltje zit. Met behulp van een emmer kunnen we ons opfrissen. Maar vooral leuk zijn de heerlijke koude drankjes Wat kan een mens dorst hebben in die warmte.
Buiten het “dorpje” is een kerk waar een koor aan het repeteren is. Dit blijft altijd weer leuk om naar te kijken. Na verloop van tijd wordt de kerk verlaten en wordt er op het buitenplein verder gerepeteerd. Veel zang en slagwerk. Weer goed voor de nodige foto’s. Hier wordt weer erg vaak om “cadeau, cadeau’ geroepen.
’s-Avonds eten we couscous, wat bijzonder lekker is. Het is echter wel anders dan zoals ik het ken. In de loop van de avond komen er muzikanten en wordt er weer gezongen.
We zijn moe en willen eigenlijk slapen, maar zolang de muzikanten buiten aan het spelen zijn en wij ook buiten moeten slapen zit dit er nog even niet in. Gelukkig duurt het niet lang meer. Normaal gesproken is het altijd leuk om naar muzikanten te luisteren en te kijken, maar na zo’n wandeling is dit even wat minder.
Onder het oog van de “locals” bereiden we ons op de nacht voor. Gelukkig is het nu droog. Ik hoop dat het zo blijft.
Na het ontbijt gaan we weer verder op pad. Het is wat heuvelachtig, dus ook weer wat stijgen. Dit vinden onze benen niet echt fijn. De gids brengt ons naar een hutje waar je allemaal muziekinstrumenten kunt kopen. Leuk, maar je moet er ook de hele dag mee lopen. Dus geen muziekinstrument gekocht. We lopen door een landbouwgebied waar o.a. katoen, tabak, gierst, etc verbouwd wordt. De mensen onderweg zijn bijzonder vriendelijk. Het is een zware tocht. Zoals geschreven zijn de spieren wat stijfjes (om het even voorzichtig te schrijven). Op ons verzoek kort te gids de toch iets in om een half uurtje eerder op de plaats van bestemming te komen. Op een dorpspleintje gebruiken we de lunch. Gelukkig is er niet veel bekijks. Eet toch wel iets prettiger. Helaas is de lokale kruidenier afwezig, dus geen koel drankje.
In de loop van de middag komen we op de plaats waar we de nacht doorbrengen. Het lijkt wel een dorpje. Allemaal aparte hutjes die met een muur aan elkaar verbonden zijn. We moeten dan ook eerst een poortje door. Het ziet er erg gezellig uit. En jawel, hier hebben ze een toilet. Een keurig gat in de grond waarop een gezellig gebloemd dekseltje zit. Met behulp van een emmer kunnen we ons opfrissen. Maar vooral leuk zijn de heerlijke koude drankjes Wat kan een mens dorst hebben in die warmte.
Buiten het “dorpje” is een kerk waar een koor aan het repeteren is. Dit blijft altijd weer leuk om naar te kijken. Na verloop van tijd wordt de kerk verlaten en wordt er op het buitenplein verder gerepeteerd. Veel zang en slagwerk. Weer goed voor de nodige foto’s. Hier wordt weer erg vaak om “cadeau, cadeau’ geroepen.
’s-Avonds eten we couscous, wat bijzonder lekker is. Het is echter wel anders dan zoals ik het ken. In de loop van de avond komen er muzikanten en wordt er weer gezongen.
We zijn moe en willen eigenlijk slapen, maar zolang de muzikanten buiten aan het spelen zijn en wij ook buiten moeten slapen zit dit er nog even niet in. Gelukkig duurt het niet lang meer. Normaal gesproken is het altijd leuk om naar muzikanten te luisteren en te kijken, maar na zo’n wandeling is dit even wat minder.
Onder het oog van de “locals” bereiden we ons op de nacht voor. Gelukkig is het nu droog. Ik hoop dat het zo blijft.
Geschreven door Ottengas.reizen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
