We zijn blij als we op kunnen staan. Slapen was er weinig bij vannacht. Over het plafond, wat met rieten matten is bedekt, hoorden we vermoedelijk muizen en af en toe wat gefladder van het een of ander. Het bed is bezaaid met zwarte spikkeltjes. We denken maar niet teveel na over wat het allemaal zou kunnen zijn. Als we uit onze banda's komen heeft Annette alweer een lekker ontbijt klaar staan. Geroosterd brood met pindakaas, jam, koffie en thee. Helemaal goed. Ingrid, geen zoete kauw, maakt weer gebruik van haar Fred en Ed (smeerkaas in een tube). Na alles weer ingepakt en afgewassen te hebben (wat je leent moet je weer schoon terugbrengen) gaan we de jeep weer in om onze gids op te halen. Isma heeft speciaal om haar gevraagd omdat ze zo goed is. Euhhh! We rijden weer een aantal wegen af die we gisteren ook hebben gereden. Ondanks dat we weinig nieuws zien is de omgeving prachtig. We zien nog wel een aantal gieren op de grond. De gids heeft contact met andere gidsen die haar weten te vertellen waar de boomleeuwen te vinden zijn. We rijden de weg die zij te horen heeft gekregen af. Als we halverwege zijn zien we in een boom twee leeuwen. Het is raar om deze dieren in een boom te zien hangen/liggen en dan ook nog eens vlak langs de weg. We hebben echt mazzel. Volgens ons zijn het de twee leeuwen die we gisteravond hebben gezien. Het duurt niet lang of er komen een stuk of 4 jeepjes bij ons staan. Het valt nog mee als je dit vergelijkt met de Serengeti. Dan staan er wel een stuk of twintig jeepjes om één leeuw. Ook hier maken we eigenlijk weer veel te veel foto's. Je krijgt er geen genoeg van. Als iedereen is uit gefotografeerd en de leeuwen genoeg bewonderd hebben rijden wij nog even terug naar de gieren. Even wat anders, maar toch ook wel bijzonder. Als we ook dit gezien hebben zetten we de gids weer bij de campsite af en rijden wij verder naar Lake Bunyoni. Lake Bunyoni is een prachtig meer, met aan de oevers bananenplantages en kleine dorpjes. Het meer is bezaaid met kleine eilandjes, waarvan Bushara eiland er één is. Per boot kan een overtocht naar het eilandje gemaakt worden. Ook kan er gezwommen en gekanood worden. Dit is wel ongeveer het enige meer waar geen bilharzia. Lake Bunyoni wordt ook wel het meer in de Alpen genoemd. En terecht wat is er behoorlijk stijl. Helaas is dit ook het gebied waar de bekende president Idi Amin vandaan komt cq kwam. In 2005 is hij overleden. Langs landbouwgebieden rijden we naar Kabale. Hier gebruiken we een late lunch. Ook dit is weer een dorp/stad wat we herkennen van de vorige reis. Het restaurant van een Nederlands echtpaar, waar een grote foto van Willem-Alexander en Maxima hing, is weg. Hiervoor is nu een grote bank gekomen. De bakker is er nog wel. Wij gaan echter boven de bakker in een restaurant eten. Als we naar het toilet gaan hebben we uitzicht op de bakkerij. Zoals te verwachten compleet anders dan bij ons en over de hygiëne zullen we het maar niet hebben. We zijn in al die jaren nog niet ziek geweest dus ook dat zal wel meevallen. De lunch valt wat tegen, maar we hebben wat in onze magen. In de loop van de middag komen wij bij Kalebas aan. Kalebas is in de afgelopen jaren van kale Bas overgegaan naar Habari en wordt nu door Roland gerund. Een relaxte vent. We hebben eenvoudige maar citroentjes frisse kamers met douche en toilet. De locatie ligt direct aan het meer. Op verschillende plekjes heb je zitjes waar je altijd weer uitzicht over het meer hebt. Ook hangen er zo her en der in verschillende ruimtes maskers en andere kunstvoorwerpen. In het meer leven geen grote dieren ala nijlpaarden, wel otters. Die af en toe hun kopjes boven water steken. 's-Middags luieren we lekker aan het meer met een drankje, muziekje, wat lezen, wat schrijven. Lekker rustig. 's-Avonds hebben we zo waar een keuze menu. In de tented camps had je keuze uit één, wat zeker niet minder smaakte. Ingrid gaat voor de crayfish. Crayfish zijn een soort garnaaltjes. Een aanrader. We drinken nog wat, we praten nog wat met Roland en dan is het weer bedtijd. Ook al kent gezelligheid geen tijd.

https://youtu.be/Sv4VJdDBhgs

Geschreven door Ottengas.reizen