Hetzelfde als gisteren. 06:00 ontbijt 06:30 uur vertrekken en weer zijn we veel te vroeg.
Vandaag is het de bedoeling om bij Red Chilli (voor de Oeganda reizigers onder ons een bekende plek) te lunchen.
We zijn het park nog niet in of de weg wordt door een olifant geblokkeerd. Volgens Baker een wat agressief exemplaar. Hoe hij dat weet cq kan zien is ons een raadsel. We wachten rustig af tot de olifant van de weg gaat. Een andere chauffeur die achter ons rijdt, vindt dit blijkbaar onzin, passeert ons en wil, door veel gas te produceren de olifant angst aanjagen zodat hij opzij gaat. De olifant denkt hier echter anders over. Hij komt met flapperende oren op de jeep af. De jeep rijdt nu toch maar achteruit onze kant op. (Chauffeur is een jonge gast, die 2 jonge meiden in zijn jeep heeft. Hij moet toch op een of andere manier indruk maken. Blijkbaar is de indruk niet vanwege zijn uiterlijk en gedrag!). De olifant loopt op zijn gemak de weg af richting bosjes. De weg is vrij en we kunnen verder. Onderweg zien we net als gisteren heel veel giraffen en olifanten. Niet normaal!
Helaas zien we geen leeuw. Wel een giraf die aan zijn poot gewond is. Hij heeft wel verder kunnen lopen, want gisteren zagen wij hem op een andere plek. Mager dat hij is. Waarschijnlijk zal hij slachtoffer van een leeuw worden.
Tegen 11:00 uur komen we bij de pont aan die ons naar overkant van de Nijl moet brengen om bij Red Chilli te komen. We kunnen met de eerste lichting mee. Red Chilli is erg veranderd. Er staan nu ook kant en klaar tenten, maar het restaurant is nagenoeg hetzelfde gebleven. Na de lunch rijden we naar de bovenkant van de waterval, wat ongeveer een uurtje rijden is. Langs de kant van de weg hangen zwart/blauwe doeken om tsee-tsee-vliegen te vangen. Ontzettend irritante stekende vliegen die zich met bloed voeden, de slaapziekte kunnen overbrengen en bij sommige mensen ook aardige bulten achterlaten. Maar........ gelukkig zijn het er niet zoveel als in Zambia. De bovenkant van de waterval is prachtig. Je kunt ook met de boot naar de waterval, zoals wij gisteren hebben gedaan, en dan op een bepaald punt naar de bovenkant lopen. Hebben wij dus niet gedaan. Wij zijn niet als klimgeit geboren.
Na een half uurtje hier rondgelopen te hebben, rijden we weer terug. In een boom zitten een paar jongeren te kijken of ze wifi hebben. In de buurt is een lodge die wifi schijnt te hebben en waar zij misschien gebruik van kunnen maken.
We halen gelukkig de pont van 16:00 uur, anders wordt het de volgende die om 18:00 uur gaat. Ruim driekwartier moeten we wachten totdat de pont vertrek. Wanneer we halverwege de oversteek zijn begint het grote druppels te regenen. Gelukkig mogen we onder een paraplu van een medewerkster van Red Chilli schuilen. Knus, hoor. Onderweg naar de lodge houdt het weer op met regenen. De dieren zijn waarschijnlijk aan het schuilen want onderweg we zien naast de diverse hertachtigen weinig anders.

Geschreven door Ottengas.reizen