Gisteravond dus in het hotel gegeten en lekker dat het was. Na Medan was dit het lekkerste tot nog toe. Nasi Ramesh Padang. Super!
Vannacht lekker geslapen ondanks dat we midden in de stad verblijven. Om 09:00 uur zou Surya ons komen ophalen dus tijd genoeg voor het uitgebreide ontbijt. Niets ontbreekt hieraan. Soep, mie/nasi, brood, uitsmijter, pannenkoek, etc. Allemaal even lekker.
Er zijn veel vrouwelijke politiemensen in het hotel. Wanneer we door de stad rijden zien we overal borden waarop het eea aangekondigd staat. Surya verteld dat de vrouwelijke politie 67 jaar bestaat wat in deze stad wordt gevierd. Alle ongetrouwde politievrouwen komen vanuit heel Indonesie hier naar toe. Waarom alleen ongetrouwde vrouwen, is ons niet bekend. Het is een drukte van jewelste. Je ziet ook veel verschillende uniformen. Wat deze verschillende uniformen allemaal betekenen weten we niet, maar ze zien er behoorlijk belangrijk uit met alle versierselen die erop zitten.
Het is vandaag de bedoeling om een replica van een oud koninklijk paleis in Pagarruyung te bezoeken. Het is een prachtig gebouw met enorme houten constructies, waarschijnlijk het imposantste bouwwerk van de Minangkabauers. Maar eerst rijden we nog door prachtig landbouwgebieden zoals bij Brastagi. Het is lekker zonnig weer.
Onderweg stoppen we nog wat een koffiebranderij had moeten zijn. Misschien is het er nog, maar wij zien nu alleen 2 vrouwen gemalen koffie in zakjes aan het doen. We worden een winkeltje in geloodst waar allerlei specerijen, koffie, diverse soorten kroepoek, etc. te koop is. Wanneer we wat verder lopen zien we vrouwen bezig, ja met wat. Als we een bevestigend antwoord krijgen op de vraag of we de ruimte in mogen lopen, zien we dat ze gebakken banaan aan het maken zijn. In grote mallen worden plakken banaan gedroogd, hierna gaan ze in een papje en daarna in een mengsel van kokos en suiker om vervolgens in de olie te worden gebakken. Een andere mevrouw zorgt dat de gebakken plakjes allemaal dezelfde lengte hebben en verpakt deze weer in plastic en zo wordt het geheel weer in de winkel verkocht. Als we naar de mevrouw gaan die aan het bakken is krijgen we meteen een net gebakken plakje banaan in ons handen. Au, au, panas (warm). De smaak is heerlijk.
Buiten zit Surya aan de koffie met een sigaretje. Wanneer hij ons aanbiedt om ook wat te drinken mag ik van hem een of andere kruidenthee proeven. Goed voor diabetes, reumatiek, noem het op en het is er goed voor. De smaak is niet verkeerd. Ben neemt thee. Ze doen hier in de thee een klein beetje kaneel. Eigenlijk anders gezegd, ze roeren de thee met een staafje kaneel waardoor de thee hier een lichte smaak van mee krijgt. Ook dit is erg lekker.
In de buurt van Batusangkar bezoeken we een traditioneel dorpje. Hier staan nog echte traditionele Minangkabau-huizen. De Minangkabau-bevolking is een bevolking waar de vrouw " de baas" is. De moederlijke lijn wordt als afstammingsband gezien. Anders dan de islam voorschrijft is de Minangkabause samenleveing matriarchaal ingericht, als enige in Indonesie en een van de weinige in de wereld. Minang = zegevierend en Kabau = buffel. Het is een interessante geschiedenis, maar te lang voor dit verslag.
Iedereen in het dorp wil wel een praatje met ons komen maken. Het ene huis is nog fotogenieker dan het ander, helaas lukt het niet altijd om de huizen goed op de foto te krijgen.
Het begint al aardig tegen lunchtijd te lopen als we bij een groot restaurant stoppen. Bij binnenkomst zien we meteen een vastgebonden aapje en iets verder vastgebonden uilen. Niet iets waar we blij van worden. We lopen maar gauw door. Het restaurant is op palen gebouwd en omgeven door een grote visvijver. In deze vijver zwemmen gigantische koi-karpers, die in Nederland wel een paar honderd euro zouden opleveren. Wanneer je rijst in de vijver gooit spartelen de vissen om ook een korrel mee te kunnen pakken. Er wordt een hele rijsttafel (Padang) voor ons gereserveerd. Het is de bedoeling dat je alleen betaald voor hetgeen je gegeten hebt. Wat je niet gegeten hebt wordt gewoon weer bij een andere tafel geserveerd. Tida apa apa! Het eten vindt Ingrid niet echt bijzonder van smaak. Inmiddels misschien toch te kieskeurig geworden?
Na het eten rijden we verder door de sawa's en de verschillende dorpjes tot we bij het koninklijk paleis zijn. We parkeren de auto bij een marktje wat weer leuke plaatjes oplevert. Het is inmiddels behoorlijk warm. Bij de ingang van het paleis moeten we onze schoenen uit doen. Als we dit net gedaan hebben komen er traditioneel geklede dames aan lopen. Nou dat wil Ingrid wel van dichtbij zien, dus hup snel schoenen weer aan. Het blijken dames uit Java te zijn die nu gekleed zijn voor een bruiloft. Prachtig zien ze eruit . Na diverse foto's van elkaar te hebben gemaakt loopt Ingrid weer naar de ingang. Schoenen uit en het paleis in. We worden door een bijzonder vriendelijk meisje ontvangen die tevens de gids is. Ze legt het eea over het paleis en de gewoontes uit. Zoals eerder geschreven is het een replica dus veel origineel is er niet te vinden, daarbij zijn bij verschillende branden ook veel originele voorwerpen verloren gegaan. Sayang (jammer). Na alles bewonderd te hebben rijden we weer dezelfde weg terug. Tegen 16:00 uur zijn we weer terug in het hotel. Samen met Surya drinken we nog wat.
We besluiten morgen even helemaal niets te doen of zoals Surya zegt: "Geen Prrrrogrram". We zien morgen wel, misschien 's-morgens even de stad en 's-middag naar het zwembad. We zien wel. Een dag even niets is ook wel lekker.
Nadat Surya is weggegaan lopen we nog even de stad in. Volgens ons Indonesie-boek zouden er 2 leuke eetgelegenheden in de buurt van het hotel moeten zijn. Nou één hebben we gevonden en dat zag er echt smerig uit. Het andere zouden morgen ontdekken. We lopen weer terug naar het hotel, maar bij het hotel is een groot plein waar volop leven is. Wij daar naar toe. Of het altijd zo druk is of nu alleen vanwege de feestelijkheden van de politie weten we niet, maar druk was het wel. Ook hier niet iets gezien om te eten. Waarschijnlijk wordt het weer het hotel. Ook niet verkeerd.

Geschreven door Ottengas.reizen