Weer de gebruikelijke tijd op, nu dus 5.45 uur. Ook nu is het weer koud net als gisterochtend. Gisteren was Larry wat in de war (niet om 05:45 uur geroepen maar om 04:45 uur en hij was de warme kruiken (die hij wel voor ons bij zich had) vergeten te geven) Jullie zullen wel denken: Afrika? Koud? Ja, echt wel. De warm waterkruiken hebben wel lekker op onze benen gelegd met daar over heen een deken. We rijden nu naar een ander deel van het park. Door een rivierbedding, (dit keer gevuld met water, wat in Afrika niet altijd het geval is) de kant weer op. Veel gehobbel, maar wel spectaculair. In dit gedeelte van het park zijn grote delen verbrand en er zijn dan ook weinig dieren te zien. Volgens Larry zou dit het gebied zijn waar het luipaard te vinden is. Een dier wat je zelden tegenkomt. Het zou dan ook geweldig zijn als we dit dier zouden kunnen spotten. We rijden en rijden zonder iets te zien, ja een gnoe en een zebra, maar die zijn inmiddels zo gewoon! Eigenlijk willen we terug naar de cheeta’s, omdat we het idee hebben hier toch niets te zien. Larry vraagt via de portofoon aan de andere rangers waar zij de cheeta voor het laatste gezien hebben. We besluiten om daar naar toe te rijden. De vijf jongen cheeta’s liggen aan een impala te knagen als we op de plek aankomen. Het overgrote deel van de impala is nog ongeschonden. Moeder cheeta ligt achter de bosjes en is hierdoor moeilijk te zien. Na verloop van tijd vindt moeders het blijkbaar nodig om de impala te verplaatsen en sleept het dier achter de bosjes. De kleintjes er vrolijk achter aan huppelend. Wanneer ze allemaal achter de bosjes zijn verdwenen en we hen niet meer kunnen zien, rijden wij weg. Langzaam gaan we terug naar de lodge. Onderweg zien we weinig spectaculairs meer. Ja……die groep neushoorns die we tot nog toe iedere dag hebben gezien. Aangekomen bij de lodge is het ontbijten, douchen, omkleden, betalen en worden we door Larry weer naar de uitgang gereden om onze reis ver te vervolgen. De auto, die we dus moesten achterlaten, staat er nog net zo bij zoals we hem hebben achtergelaten, alleen van binnen een beetje warmer. We hevelen alle bagage over, zeggen Larry gedag en rijden dan weer terug naar Modimolle of wel Nijlstroom. Volgens de reisgegevens is het niet lang rijden naar Entabeni, Helaas blijkt het tegendeel waar te zijn. We rijden via de tolweg naar Naboomspruit/Mookgophong waarna we moeten afslaan en op een ribbelweg komen die overgaat in een zandweg. Niet echt lekker om hier met een personenauto te rijden. Na plm. 2.30 uur rijden en meer dan de aangegeven 35 km (zet er nog maar een 2 voor) komen we om 14:15 uur in Entabeni GR aan. We worden in Entabeni Wild Camp vriendelijk met een drankje ontvangen. Er wordt aangegeven dat we kunnen lunchen en dat ranger, een grote donkere man met de typisch Afrikaanse naam Jan, onze ranger voor de komende dagen is. Hij zal niet alleen onze ranger zijn voor de komende dagen maar ook met ons dineren, lunchen en ontbijten. Hiervan zijn we niet zo gecharmeerd, maar het zal een part of the deal zijn. Omdat zowel wij als Jan weinig te vertellen hebben kan hij niets anders dan om de paar minuten zeggen hoe lovely, amazing en beautiful alles is. Hierdoor krijgt hij al snel van ons de bijnaam Mister Lovely-Amazing-Beautiful. Hij brengt ons naar onze tent en neemt meteen de bagage mee. De tent met veranda, staat op palen. In de tent staan 2 kingsize bedden met daarachter de sanitaire voorzieningen. Naast een bad is ook hier een buiten douche. Het ziet er allemaal prima uit, alleen niet zo luxe als in de Shibula lodge. Scheur in de lakens, maar wel weer een elektrische deken. Wanneer we naar het diner in de tent terug komen merken we dat ze deken hebben aangezegd. Het zal toch niet gaan vriezen?
We hebben uitzicht op de bergen en blijkbaar lopen er olifanten langs onze tent, want er ligt olifantenpoep. Oké!
Om 15:00 uur begint de gamedrive. Tijdens deze gamedrive zien we een prachtige groep olifanten de rivier oversteken. Slurf omhoog om niet te verdrinken. Uitgebreid blijven we hier naar kijken. Overigens net als in het vorige park hebben we auto voor onszelf en kunnen zelf bepalen hoelang we ergens willen blijven staan. Naast neushoorns, zien we gnoes, impala's, giraffen en aan het einde van de rit nog 2 leeuwen (een man en een vrouw). Ondanks de spotlights en de flitsers die op hen worden gericht, we zijn niet de enige jeep die er staat, is het helaas te donker om hier foto's te maken. Jammer. Weer terug in het kamp is het meteen dineren. Het diner is een buffet. Omdat we wat aan de late kant zijn en voor ons net een grote groep Amerikanen is binnengekomen is er van het eten weinig meer over. Maar voor ons, incl. Mister Lovely-Amazing-Beautiful, genoeg. We bestellen een flesje wijn erbij. Ingrid is zo moe dat we na het eten meteen naar de tent gaan en de rest van de wijn meenemen. Na gebruik te hebben gemaakt van de buiten douche, drinken we nog 1 glaasje en dan lekker slapen, Want..... morgen weer vroeg op. Iets later dan in Shibula lodge (05:45 uur) is het hier om 06:00 uur opstaan. Joepie!

Geschreven door Ottengas.reizen