Een aantal van ons heeft de Victoria-watervallen nog niet gezien. Met z’n 9-en bestellen we een busje nadat we ontbeten hebben. Ontbijt was erg lekker. Vers fruit, omelet of wat voor ei dan ook, yoghurt. Kortom: lekker. In plaats van een busje komen er 2 taxi’s aan. Liesbeth zou mee gaan, maar voelt zich ineens niet echt lekker. Met Frank en Willeke nemen Ben en ik een taxi. Daar waar de taxi bij de watervallen stopt is ook een craftmarket. Eerst maar even de watervallen. We hoeven niet ver te lopen om de waterval te zien. Het is wel een heel andere waterval die je anders van de andere kant (Zimbabwe) ziet. Deze stelt eigenlijk niet veel voor. Nu is er ook wel weinig water, maar toch. Wat wel heel mooi is, is dat je de regenboog steeds lager en steeds mooier van kleur de waterval in ziet gaan. Menig foto is hier dan ook van gemaakt. We lopen nog iets meer naar beneden en zien de brug waar de bungee-jumpers van afspringen. Een aantal jaren geleden hebben we dit van de kant van Zimbabwe gezien. Ik moet zeggen dat het van die kant wel mooier is. Ook het hotel in Zimbabwe waar we toentertijd high-tea hebben genuttigd in onze stoffige kleren tussen het vele blingbling van de dames die daar toen waren, is hiervandaan te zien. Als we net weg willen lopen ziet Ben een collega “Martin”. Martin is net een paar dagen onderweg (zaterdag aangekomen in Jo’burg) en nog nooit in Afrika geweest. Het zal een hele belevenis voor hem worden. Als Ben hem aanspreekt weet Martin niet wat hij zeggen moet zo verbaasd is hij. Nadat we afscheid van elkaar hebben genomen lopen we nog even de markt over. Liesbeth en Frank willen nog wat voor nichtjes kopen en wij dwalen wat rond totdat we worden aangesproken door een van de winkeliers. Uiteraard komen we weer met wat thuis. Dit keer twee houten hoofdjes (mannetje-vrouwtje) en twee kettinkjes met het teken van de Victoria-watervallen. Met de chauffeur hadden we afgesproken dat hij ons rond 10:30 uur weer zou ophalen. En jawel rond die tijd stond hij er. Omdat we de markt wel gehad hebben, nemen we de taxi en gaan weer naar de lodge. Ingrid neemt nog snel een een douche en terkt haar reiskleding aan voordat we weg gaan. Op het vliegveld nemen we dan daadwerkelijk afscheid van Toff en Kiddy. Het voelt vreemd. Tijdens de reis zijn zij zo eigen geworden dan het pijn doet om afscheid van hen te nemen. Maar het zal toch moeten. Het in checken duurt even. Gelukkig kunnen we de bagage meteen laten doorsturen naar Amsterdam. Wel zo prettig, anders zit je de tijd die je in Johannesburg moet door brengen met je bagage. Ben en ik met Hildo, Katja, Nico en Peter zijn ongeveer een beetje de laatste. Maar het spreekwoord de laatste zal de eerste zijn (even iets anders dan het daadwerkelijke spreekwoord) komt ons goed uit. De economy-class van British Airways blijkt vol te zijn. Voor het eerst in ons leven reizen we business-class. Jammer dat het de vlucht is van Livingstone naar Jo’burg in plaatst van Jo’burg Amsterdam. Tijdens deze vlucht zitten Ben en ik namelijk een paar rijen van elkaar verwijderd. Bij het instappen van het vliegtuig worden we verwelkomd met een glaasje (echt glas) champagne. Omdat de vlucht niet lang duurt, krijgen we al snel onze maaltijd. Nou in dit geval diner. Het voorgerecht bestond uit een salade in een stenen bakje. Wederom werd ons gevraagd wat wij hierbij wilden drinken. Nou, wat dacht je van nog een glaasje champagne! Hierna konden we uit het hoofdgerecht kiezen. Beef met aardappeltjes of lint macaroni met een curry van kip. Het wordt de lintmacaroni met kip. Als dessert kan gekozen worden uit een pudding of een kaasplankje met vers fruit. De keuze was niet zo moeilijk, kaasplankje. Het is echt verwennerij. Na ongeveer 1:30 uur landen we in Johannesburg. Nu dus 8 uur wachten op onze vlucht van 23:30 uur naar Amsterdam, Phoe….. We zouden met een transferbus naar een shoppingmall buiten de luchthaven kunnen gaan waarbij ook een casino en restaurantjes zijn of gewoon op de luchthaven blijven. Liesbeth, Frank, Willeke, Ben en ik kiezen voor het laatste. Het is een mooi vliegveld met mooie winkel. Het is alleen wel een hele zit als je 8 uur moet wachten. Het is bijna een complete dag. Als we dan ook eindelijk mogen vertrekken zijn we lichtelijk gebroken en weer aan vakantie toe! We zullen nog twee maanden moeten wachten. Op 15 december vertrekken we naar Zuid-Afrika voor 18 dagen.

Geschreven door Ottengas.reizen