Om 07:00 uur vertrekken we van Lake Baringo om naar ons volgend doel te gaan: Lake Nakuru. Tot nog toe hebben we 1130 km gereden. Een hele ruk zou je zeggen, maar wij vinden het heel relaxt gaan. Op iedere plek blijven we twee nachten slapen, dus het is niet echt tentje opzetten, slapen en vervolgens weer afbreken.
We rijden eerst langs Lake Bogoria. Een smal, langgerekt zoutmeer. Niet alleen beroemd om zijn flamingo’s maar ook om zijn geisers. Ook in dit meer staat het water hoog zodat de geisers nauwelijks te zien zijn. Af en toe borrelt er wat uit het meer op en zie je op sommige plekken het water dampen. Het water wat er uitkomt, is echt bloedheet. Wat jammer is, is dat wanneer je iets dichter naar de flamingo’s toe wilt lopen zij meteen wegvliegen of aanstalten daartoe maken. Toch nog wat leuke foto’s gemaakt.

We rijden een stuk terug om de weg naar Nakuru weer op te pakken. Het is dezelfde weg die we ook heen hebben gereden. Het is een leuke weg waar veel te zien is. Cactussen die als omheining worden gebruikt. Of de vele kuddes vee (koeien, geiten) die door jong en oud worden gehoed. Verschillende keren passeren we de evenaar. Langs de weg zie je ook veel sisalvelden. Zeker rond het landgoed van oud-president Moi. Hij heeft goed voor zichzelf gezorgd. Veel grond, een universiteit en natuurlijk een prachtig huis. Tegen 12:00 uur komen we in Nakuru aan. Hier doen we de gebruikelijke boodschappen voor de 2 dagen die we in Nakuru NP gaan doorbrengen. Het grappige in dit plaatsje zijn de driewielers die als taxi worden gebruikt. Na de inkopen is het ongeveer 10 minuten rijden naar het park, dat iets buiten de stad ligt. Veel mensen uit de stad komen hier een dagje doorbrengen. Je kunt namelijk met je eigen auto door het park rijden. Ook Lake Nakuru staat bekend om zijn grote aantallen flamingo’s. Het meer is zo voedselrijk dat er wel miljoenen flamingo’s komen eten. De hoge zoutconcentraties in Lake Nakuru maken een sterke groei mogelijk van blauwgroene algen en kiezelwieren. Hiermee voeden de flamingo’s zich. In 1961 is het als vogelreservaat ingesteld.

Tot onze grote verrassing blijkt het kamperen over te zijn en logeren we in ieder geval de komende 2 dagen in een guesthouse. Wat wil je nog meer. Langzaam rijden we door het park naar dit guesthouse. Onderweg zien we onder andere buffels, impala’s en struisvogels. Het huis is echt idyllisch gelegen. Het bestaat uit een vrijstaand groot huis met een woonkamer, 2 slaapkamers, badkamer/toilet en keuken. Daarnaast is het via overdekte paden verbonden met nog twee andere huisjes. Deze huisjes bestaan alleen uit 2 slaapkamers en toilet/badkamer. Het staat in het natuurpark, maar is wel omheind. Wij logeren in het grote huis. Omdat we de eerste zijn mogen we kiezen welke kamer we willen. Het wordt de kamer met uitzicht op het park. Het huis is prachtig gelegen, maar je zou het nog zoveel mooier kunnen maken. Erik, is de man die het huis beheert, en vindt het wel prima zoals het er nu uitziet. We zetten onze spullen in de kamer en gaan op de veranda van het uitzicht genieten. Jammer genoeg begint het lichtjes te regenen.

Om 16:00 uur hebben we hier onze 1e gamedrive. Tijdens deze game drive krijgen we een goed beeld van het park. Het is een mooi park met wisselende landschappen. Zo rijden we door bossen en zo weer door een savanne landschap, gevolgd door lange grasstroken langs het meer. Een meer waar duizenden flamingo’s staan, vliegen, geluid maken, eten, etc. Het is een prachtig gezicht die roze massa langs de oevers. Je ziet twee soorten, de meest voorkomende kleine flamingo die roze is en de grote witte flamingo die je veel minder ziet. De twee soorten leven in alle leeftijdsgroepen door elkaar. Tussen de flamingo’s zwemmen ook nog een paar pelikanen. Vreemde vogels die pelikanen! Wanneer de ene pelikaan zijn kop naar beneden doet dan wordt dat direct door de anderen nagedaan. Het lijken wel Japanners. Als we verder rijden zien we een drietal witte neushoorn. Deze hebben we sinds onze reis in Zuid-Afrika (2008) niet meer gezien. Geweldig! Omdat we met zijn tweeën reizen kunnen we hier, zonder door anderen te worden opgejut, langdurig blijven staan en er van genieten. Als we hier genoeg van hebben rijden we door een landschap van zebra’s, waterbokken, thomson- en grantgazelles, buffels en niet te vergeten, impala’s. Later zien we nog elanden en nog meer neushoorns. Tegen 18:00 uur rijden we weer terug naar het guesthouse, waar het barst van de muggen. Volgens Wilson zijn het geen malariamuggen. Ze hebben een mug gemanipuleerd waardoor deze nu de andere muggen opeet?!?!?

We drinken nog wat na het eten en kijken naar een stompzinnig tv programma, en gaan toch maar snel naar bed.

Geschreven door Ottengas.reizen