Vandaag weer vroeg op. Nee, niet weer de tent afbreken, maar voor een wandeling op Chiefs Island. Met de bootjes gaan we naar Chiefs Island. De groep wordt in tweeën gedeeld en wij kiezen voor de groep van John. Hij is tenslotte onze pooler en gids. Zijn Engels is echter niet zo best dus een tweede pooler loopt met ons mee. Op zich zien we niet zoveel dieren, 3 olifanten, gnoe, zebra, schilpad, rode lechwe. Ondanks dat is het een leuke wandeling. De zon begint al aardig te schijnen en is het rond 10:00 uur al behoorlijk warm. De wandeling wordt door de hitte ook wat ingekort. Nu kan Ingrid aardig tegen de warmte maar dit is wel extreem. Nu al rond de 38 graden. Met de mokoro gaan we weer terug naar de campsite. Dandy heeft inmiddels weer een heerlijke brunch samengesteld. We hebben eigenlijk wel trek, want we zijn eigenlijk alleen met koffie/thee en wat koekjes op pad gegaan. Na de brunch blijven we nog even wat rondhangen. Totdat we aangeven nog wel even te willen zwemmen. Met diverse bootjes gaan we naar een plek waar het veilig zwemmen is. Het kan toch vervelend zijn als een hippo of krokodil met je mee zwemt. Door onze eigen hoge lichaamstemperatuur is het water redelijk koud. Verlang je eindelijk naar afkoeling vind je het weer te koud?!?!?!? Even tanden op elkaar en je maar laten plonsen. De plek waar we zwemmen is redelijk ondiep, maar toch wel erg lekker. De gidsen komen betrekkelijk snel vragen of we alweer uitgezwommen zijn. Helaas voor hen, neen dus. Na nog even geplonsd te hebben gaan we weer terug. Het was heerlijk om weer afgekoeld te zijn. Ingrid had het af en toe zelfs koud. Na nog wat gelezen, gepraat te hebben is het weer tijd voor de sundowner met de mokoro. We gaan naar de plek waar we vanochtend nijlpaarden hebben gezien. De poolers blijven op veilige afstand. Het blijkt dat vorig jaar een ongeluk is gebeurd met een nijlpaard/toeristen in de delta. Men is nu bijzonder voorzichtig. Waarschijnlijk wel terecht, maar de afstand met de nijlpaarden is nu toch wel erg groot. Af en toe zie je een nijlpaard een sprong in het water maken alsof hij een identiteitscrisis heeft en denkt een dolfijn te zijn! De zonsondergang is prachtig als je de zon tussen het riet ziet verdwijnen. Als de zon onder is gaan we weer terug naar de campsite. Tegenover de campsite zien we nog een olifant een beetje scharrelen. Het ruikt heerlijk als we weer aan land komen. Dandy heeft weer een heerlijk diner bereidt. Het blijft knap hoe hij met de beperkte middelen dit iedere keer weer op een houtskoolvuurtje voor elkaar krijgt. Na het diner komt een van de poolers aankondigen dat een aantal poolers ons gaan entertainen. Er wordt door de dames en heren poolers prachtig gezonden. Ook de buurvrouw (Amerikaanse) van de campsite ernaast, zij reis in Botswana in haar eentje en hebben haar bij het zwemmen ontmoet, komt een kijkje nemen. Op het moment dat wij menen een tegenprestatie voor de pooler te moeten doen en wij Vader Jacob in canon beginnen te zingen is zij verdwenen. Niet alleen zij overigens maar ook het aantal poolers is ineens minder geworden. Raar hoor.

Geschreven door Ottengas.reizen