Wat een verrassing. Weer 2 busjes en Faizal, onze chauffeur, onze Kamikaza, onze Schumacher is weer terug! Na alles weer opgeladen te hebben gaan we op pad. De weg is bijzonder slecht. Ben weet af en toe niet hoe hij met zijn gekneusde ribben moet zitten. Over de 1e 25 km hebben we 1 uur gedaan en we hebben nog heel wat kilometers te gaan.
Het is een mooie bosrijke omgeving. De droge savannen van het noorden hebben dan ook plaatsgemaakt voor het tropische groen van het zuiden. Heel anders dan het noorden. De ronde hutjes hebben hun plaats ingenomen door vierkante huisjes. De mensen langs de kant van de weg lijken vriendelijker dan in het noorden. Het is een weinig toeristische route. Tijdens de diverse stops worden we door de andere reisgenoten in de andere bus vreemd aangekeken. De meeste van ons hebben, door het vele stof, een oranje gezicht, haar, kleding, etc. gekregen. Het is een hele lange rit.
Onderweg stoppen we nog om wat voor de lunch te kopen. We proberen de beignets. Deze vullen goed, want na een zo’n beignet zit je helemaal vol.
We komen dan ook pas om 19:30 uur in auberge Saré in Banyo aan. Banyo ligt in het centrale deel van Kameroen. Achter de bar is een doolhof van kleine huisjes. We worden dan ook naar ons huisje begeleidt. Er blijkt geen water te zijn, dus ook geen toilet wat ook behoorlijk te ruiken is. Wel staat er een grote emmer waar je je eventueel in kunt wassen. Het is alleen onduidelijk hoelang deze emmer er al staat. Het is de slechtste overnachtingplaats totnogtoe! Voor de bar staat een mamma waar je brochettes kunt bestellen, maar vanwege het tijdstip en de lange rit hebben weinigen nog trek in eten. Na een biertje te hebben gedronken gaan we naar ons kot. Met een paar wetties het meeste stof van ons gezicht gehaald. Omdat het allemaal zo smerig is en stinkt gaan we met kleren en al op bed liggen en proberen te slapen.
Geschreven door Ottengas.reizen