Het is weer vroeg opstaan geblazen. Voor de liefhebber gaan we eerst een gamedrive maken. Degene die niet willen kunnen nog wat uitslapen. Onderweg zien we een hyena die een dijkbeen uit het karkas van een olifant versleept om er lekker aan te knagen. Het is de eerste hyena die we tijdens deze reis zien. Het is een behoorlijke jongen of misschien wel een meisje. We rijden over een heuvel waardoor we een prachtig uitzicht over het dal hebben. Toff vertelt veel over de bomen en de omgeving. Wederom zanderige wegen. Het zand blijkt van de Kalahari-woestijn te zijn. De Kalahari is een halfwoestijn in zuidelijk Afrika. Het is een gebied van ongeveer 500.000km² (13 keer Nederland). Hoewel er over het algemeen naar wordt verwezen als een woestijn is het dat eigenlijk niet, omdat er aanzienlijk meer regen valt dan in een echte woestijn. De Kalahari is een zeer gevarieerd gebied dat naast zandwoestijn ook grote stukken grassige steppe en savanne omvat. Het gebied beslaat het grootste deel van Botswana en het oosten van Namibië, en delen van Zimbabwe, Zuid-Afrika en Angola. De grassige gebieden worden getypeerd door lang stug gras, stekelige struiken en acacia’s. Er leven onder andere leeuwen, hyena's, verschillende soorten gazellen, stokstaartjes en bavianen . De oudste bewoners van de regio zijn de San of Bosjesmannen, maar het is één van de dunst bevolkte gebieden ter wereld. Kalahari is een woord uit het Tswana en betekent de grote dorst. Nou moet gezegd worden dat heel Botswana niet overloopt wat bevolking betreft. Soms rijden we hele stukken zonder ook maar een dorpje of iemand te zien. Bij de hoofdingang van dit deel van park belt Toff naar de organisator van de volgende campsite met het verzoek of we een dag eerder kunnen komen. Gelukkig kan dit en de plek wordt gereserveerd. Dit betekent dat we vandaag niet op zoek behoeven te gaan naar een kampeerplekje. Fijn. Als we terugkomen, staat het ontbijt klaar. Lekker. Hierna wordt de boel weer afgebroken, ingeladen en vervolgen we onze weg. We zijn al redelijk op weg als beide jeeps vast komen te zitten. Gelukkig krijgen we de jeep van Toff snel los. Die van Kiddy levert wat problemen op. Naast het feit dat ze vast zit, blijkt ook de ventilator van de radiotor stuk cq weg te zijn. Ja, daar sta je dan in het nergens. Om de boel compleet te maken krijgen we ook nog tegenliggers. Erg vervelend als er maar één zanderig weggetje is, een hoge wal is waar je niet even snel je auto over heen kan rijden en er een jeep vastzit. Het blijkt een belangrijke weg te zijn tussen Savuti en Serondela. Aan het eind van deze weg is een klein winkeltje. Besloten wordt dat Toff ons hiernaar toe rijden, de trailer loskoppelt en vervolgens terugrijdt om Kiddy naar deze plek te slepen. Zo gezegd zo gedaan. Terwijl Ben en ik en een aantal anderen aan een lekker koel drankje zitten, ploeteren de overigen aan de jeep van Kiddy. Eindelijk komen ze er dan aan. De jeep van Kiddy rijdt met op de motorkop Frank die water over de radiotor gooit om de boel koel te houden. Maar ja, nu staan we hier. Gelukkig weten Jan en Frank een oplossing te bedenken. Met een slang waarin gaatjes zijn gemaakt en ty-rips wordt een voorziening getroffen om de radiator koel te houden. Het is de bedoeling dat Tabo steeds water in die slang moet doen waardoor het water door de gaatjes de radiator van water voorziet. Je gelooft het niet, maar het werkt. Nadat iedereen een beetje bekomen is en er wederom water is ingeslagen rijden we verder. We halen de camping. Yes! Het is een fijne campsite. Lekker beschut onder de bomen. Het ritueel gaat weer van start. Tenten opzetten, matjes en kussens pakken, kijken of je stoffer en blik te pakken krijgt om je tent wat uit te vegen, Tabo en Captain graven weer gaten voor de toiletten en verzorgen de douches weer, terwijl Dandy zijn keuken aan het opstellen cq inrichten is. Nadat alles geïnstalleerd cq gesettled is gaan we weer op pad om dieren te spotten. Dit keer zien we 3 leeuwen in de verte rond lopen. En wat heel zielig was om te zien, een olifant die vast in de modder zat. Terwijl de andere olifanten op hun gemak het water uitstappen en hun weg langzaam vervolgen, probeert deze olifant zijn achterpoten uit de modder te trekken. Het lukt hem niet. Inmiddels kijken olifanten om en lopen naar hem/haar toe om misschien te helpen. Helaas. Als we wegrijden ligt de olifant er nog steeds. Ben benieuwd of we hem morgenochtend nog terug zien. ‘s-Avonds krijgen we bezoek van een kudde olifanten die langs onze campsite lopen. Het enige wat je hoort is het gekraakt van takken en af en toe een donkere vlek Door de grootte van de groep (15 man) is het best wel lastig om even alleen met de dieren geluiden te zijn.

Geschreven door Ottengas.reizen