Zonder Jeroen, (is het echt een gemis of is het eigenlijk wel zo relaxed?), en de andere 2 beklimmers gaan we naar Kribi. Een plaats waarvan gezegd wordt om vooral niet alleen op het strand te lopen en te liggen. In Douala stoppen we bij de bakker om iets voor de lunch te kopen. Het is even zoeken naar de bakker en voor ons mooi de gelegenheid om iets van Douala te zien. Douala is een rommelige vieze stad. Althans hetgeen wij gezien hebben.
Het lag in de bedoeling om de laatste dag van onze reis voor een deel in Douala door te brengen, maar door de sightseeing zien we hier maar van af. Ik moet wel zeggen dat er bij de bakker erg smakelijk lekkernijen lagen. Het zoeken naar de bakker was dan ook de moeite waard. Na een uurtje verder te hebben gereden, weer even een stop voor een drankje. In de loop van de middag komen we in het hotel Panoramique in Kribi aan. Het hotel valt tegen. We hadden gedacht de laatste paar dagen een hotel aan zee te hebben. Helaas het ligt in de stad en de kamer heeft geen raam waar het buitenlicht door heen komt. Een donker hok dus. De andere kamer die ons aangeboden wordt is niet veel beter, dus blijven we bij het oude.
Een van de reisgenoten gaat met Ruth, omdat Jeroen onderweg naar Kribi is, naar het ziekenhuis. Ze voelt zich behoorlijk ziek. Jammer dat Jeroen er niet voor haar is, want hier is het weer Franstalig, Ruth spreekt alleen maar Frans, wat toch wel lastig is om uit te leggen wat je hebt. Ze is behoorlijk uitgedroogd en moet eigenlijk voor een paar dagen aan het infuus. Dus maar niet. De medicijnen moeten maar even helpen tot ze thuis is. Na het uitpakken, we blijven hier tenslotte een paar dagen, even met een biertje bijkomen. Een aantal van ons willen meteen voor morgen een bezoek aan de watervallen regelen. Helaas kan dat niet omdat Ruth dat niet mag en Jeroen er dus niet is. Het is dus wachten op Jeroen.
Hierna gaan we op pad om het plaatsje te bekijken. Helaas zijn we snel klaar. Ik moet wel zeggen dat het plaatsje meer te bieden heeft dan Buéa, maar daar is helaas weinig voor nodig. Op het terras van “Regard de monde” drinken we een biertje. De mevrouw die ons het biertje brengt wil graag onze naam en telefoonnummer weten. Zij wil graag met een Nederlandse man trouwen. Deze zijn toch beter dan de Afrikaanse man. Het is een gezellig plekje waar je zowel op het terras als op straat van alles zit.
‘s-Avonds willen we gaan eten bij een restaurantje voor in het dorp. De weg is echter onverlicht met de ervaring van de dag ervoor besluiten we toch wat dichter bij het hotel te gaan eten. We besluiten dan ook bij Big Kika te gaan weten. Onderweg komen we nog 2 reisgenoten tegen die met ons meegaan. Ben had een verkeerde keus en heeft dan ook alleen maar frietjes gegeten. De anderen hebben smaakvol gegeten.
Geschreven door Ottengas.reizen