Nog even een aanvulling op het verslag van gisteren. Aan het einde van de middag begint het te regenen en te onweren en niet zo weinig ook. Om een beetje droog te blijven moeten we naar het restaurant, dat boven de loungeruimte ligt. Na het eten terug naar de tent. Gelukkig heeft de lodge paraplu’s zodat we droog naar onze tent kunnen lopen. Wanneer wij het licht aan willen doen, pang en vervolgens geen licht. Ingrid weer terug naar de receptie. Even later komt een jongen het repareren en ja hoor licht, helaas maar voor een paar minuten want daarna gaat het licht weer uit. Nu is het Ben zijn buurt om naar de receptie te gaan. Dit bleef zich noch 2x herhalen en toen ja hoor licht. Even gedoe dus, maar dat was nog gisteravond.
Vandaag om 08:00 uur vertrek voor een wandeling in de Bigodi Wetlands Sanctuary. Een wandeling die wij steeds weer doen wanneer wij hier zijn.
Daar waar gisteren een probleem met het licht was, is er vanochtend een probleem met het warme water. Na een paar minuten het water later lopen dan zou het warm moet worden, niet dus. Geen ochtend douche, dat gaan wij dan maar na de wandeling doen.
Richard brengt ons naar het aanmeldpunt. Erg vroeg zijn wij er want er komt net iemand aanlopen om het gebouwtje te openen. Iets later komen 2 jongens aanrennen. Het blijken onze gidsen te zijn. Na een korte uitleg waarin ons wordt verteld dat het geld dat organisatie verdient met de wandelingen, een deel hiervan naar de community gaat. Er wordt echter geen geld gegeven, maar schooltjes opgezet of de studie wordt verder gefinancierd voor de studenten dat zelf niet meer kunnen doen. Je kunt ook allerlei souvenirtjes kopen die door de vrouwen worden gemaakt. Kortom: een goed doel. Onze hoge schoenen moeten we omruilen voor rubberen kaplaarzen. Later zullen we ook begrijpen waarom.
Eerst lopen wij langs allerlei landbouwveldjes, o.a. mais, koffie, bedden met verschillende stekjes van diverse planten en bloemen. Deze stekjes worden aan de community geschonken zodat zij niet zomaar alles uit het moeras halen. Door het op deze wijze te doen bestaat dit moeras al 30 jaar in zijn huidige hoedanigheid.
Diverse vogels, waaronder wevertjes die druk hun nestjes aan het bouwen zijn) horen wij in de verte, waaronder een grijze roodstaart papagaai, maar ook de tucaccora ( de vogel waar onze tent naar vernoemd is). In de volksmond heet deze vogel de lipstick-vogel omdat het rond de snavel rood is. Heel in de verte is een red colobus-aapje te zien. Vanwege de zware regenval van o.a. gisteravond is het behoorlijk nat in het moeras. Soms komt het water bijna je kaplaarzen inlopen. Vandaar dus. Wel is het zo dat je hierdoor de sporen van de apen goed kunt zien.
Het is voor ons soms ploeteren door de modder en het water. Ook al ligt op sommige plekken een meterslange vlonder, echt lekker lopen doe je niet.
Na ongeveer 2 ½ uur gelopen te hebben worden wij weer door Richard opgepikt. De gidsen worden weer bij het beginpunt van de wandeling afgezet en wij terug naar de lodge. Met Richard bespreken wij de komen even door. Het zou nl. zomaar kunnen dat het Game Reserve Semliki, vanwege het hoge water, niet toegankelijk is om gamedrives te kunnen doen. Welke alternatieven zijn er dan? Dat zien we morgen dan wel weer. In ieder geval is het de bedoeling om morgen via Semliki naar Lake Albert te rijden.
Een wandelingetje na de lunch was ook weer leuk. Het is echt een heerlijke plek. Hoog in de bomen zien we weer een paar colobus-aapjes die zich te goed doen aan het eten van bladeren. Hmmmm…..In de verte weer gerommel. Hopen dat het droog blijft. De rest van de middag een beetje relaxen, lezen en natuurlijk het verslag schrijven.
De regen heeft inderdaad niet doorgezet. Gelukkig maar en zoals jullie merken is het verslag ook weer geschreven. Verder weinig te melden.
Morgen weer reisdag en hopen of zij op de volgende overnachtingsplek wifi hebben.

Geschreven door Ottengas.reizen