We kunnen uitslapen want we vertrekken om 08:00 uur. Zoals onderhand gebruikelijk zijn we natuurlijk weer veel te vroeg wakker. Als we ons op ons gemak hebben aangekleed laten we de rugzakken naar de receptie brengen. Hier betalen we onze rekening en gaan dan ontbijten. De Kilimanjaro is nu goed te zien. Het is helder en zonnig. Als Ingrid een foto wil maken, komt meteen een Masai uit een naastgelegen dorpje met de vraag of ik wil dat hij op de foto komt. Ingrid dacht dus van niet. Voor iedere foto die je van hen maakt vragen ze geld.

De Amerikanen/Engelsen zijn helemaal klaar voor hun fietstocht naar Mombasa. Het is alleen niet te hopen dat ze in hetzelfde hotel verblijven als wij. Wat een stelletje druktemakers.

Als we onderweg zijn naar Nairobi staat een collega van Paul (African Horizon) langs de kant van de weg met bandenpech. Paul stopt om te kijken of hij kan helpen. Het blijkt dat het busje van ons en van de andere organisatie van dezelfde eigenaar is. In het busje zitten 2 Nederlandse meisjes die we eerder in Naivasha hebben gezien. Tussen Paul en de chauffeur van het andere busje wordt afgesproken dat wanneer de andere geen goede banden kan regelen de busjes worden omgeruild. De 2 meiden gaan nog naar Tsavo-Oost en -West en hebben dus meer te rijden dan onze enige rit nog naar Nairobi. Bij de gebruikelijke curiosa winkel wordt gestopt om te kijken of het andere busje iets kan regelen. Het probleem wordt opgelost door de reserve banden van onze bus aan hen mee te geven. Tegen 12:30 uur komen we bij het vliegveld aan. Het vliegtuig vertrek echter pas om 18:00 uur we hebben dus alle tijd. Paul wijst ons het restaurant waar we eventueel de lunch kunnen gebruiken. Nadat alles is uitgepakt nemen we afscheid van Paul. Een bijzondere man, maar geef ons maar liever Wilson.

Het restaurant blijkt niets te zijn. We lopen wat rond komen bij een gezellig cafeetje. Hier blijven we wat drinken, lezen en internetten tot het tijd is om naar Mombasa te gaan.

Het is ongeveer driekwartier vliegen voor we in Mombasa landen.
Bij de uitgang van het vliegveld staat een man met een bordje Serena Beach-hotel. Dat is dus ons hotel. We stappen op de man af en voor we het weten zitten we in een geblindeerde auto die ons naar het hotel brengt. Omdat de ramen van de auto geblindeerd zijn, kunnen we weinig van Mombasa zien. Het is nog een behoorlijk stuk rijden voor we in het hotel zijn. Ook hier worden weer op de gebruikelijke wijze verwelkomd. Warm handdoekje, glaasje sap. Ook wordt onze bagage weer naar de kamer gebracht. Een mooie kamer met balkon en…. Airco. Wat heerlijk koel. Nadat we onze wat opgefrist hebben gaan wij naar het restaurant. In het restaurant is het erg warm en vragen dan ook of we ook tafeltje buiten kunnen krijgen. Gelukkig is dat geen probleem en het is ook geen probleem als we vragen of we dit tafeltje voor de komende dagen kunnen krijgen.

Het is een super de luxe hotel. Stoel wordt aangeschoven, servet wordt op je schoot gelegd en er wordt gevraagd wat je wilt drinken. Hierna kan je soep en je hoofdmaaltijd aangeven. De salade en dessert kunnen bij het buffet gehaald worden. Het eten, de locatie, het is geweldig.

Na het eten gaan we nog even naar de bar die zich op het dak van het hotel bevindt. Het hotel is in koloniale stijl gebouwd.

Geschreven door Ottengas.reizen