Voor het ontbijt moeten we ruim een uur uittrekken voordat er een maandje brood, koffie/thee, jam en een omeletje er is. Met diverse taxi’s gaan we met elkaar naar het koninklijke paleis en het museum van de sultan. Op het binnenplein is het een drukte van belang. Er blijkt een notabele overleden te zijn en men wacht nu op de “erfenis”. Het paleis is een curieus bakstenen gebouw met halfronde torens. In het paleis is een mooi museum dat allerlei zaken bevat die hebben toebehoord aan de laatste sultans, zoals: kleding, wapens, muziekinstrumenten, door koning Noya geschreven boeken, etc. De voornaamste decoratiemotieven zijn o.a. de spin (symbool van o.a. wijsheid), de tweekoppige slang (symbool van macht), de krab (vruchtbaarheid). Over koning Noya is veel geschreven. Hij staat vooral bekend als de koning die een alfabet bedacht heeft.

Nadat we uit het museum komen blijkt de huidige koning buiten plaats te hebben genomen in zijn zetel. Een indrukwekkende verschijning.

We gaan nu naar een locatie waarop traditionele instrumenten gespeelt en op traditionele muziek gedanst wordt. Een toeristisch geheel, maar toch wel leuk om naar te kijken. Dat vinden de kindertjes die stiekem toekijken ook. Na de dansen worden we uiteraard weer begeleid naar een lokaal waar je allerlei souveniertjes kunt kopen. We kopen hier een mooi gebeeldhouwde houten bel. De lunch wordt in Royal Café gebruikt waar we eigenlijk weer eigenlijk spijt van hebben vanwege het lange wachten. Twee jongens die bij het voorgaande lokaal souvenirtjes verkochten blijken met ons te zijn meegegaan want hier willen ze weer van alles en nog wat kwijt. Ze hebben er een mooi zielig verhaal bij. De metalen bellen is van de grootvader van een van de jongens. Het huis van de grootvader is door de rivier weggespoeld en nu verkoopt hij allerlei antiek om aan geld voor een nieuw huis te komen. Ja, het is toch wat.

Na de lunch lopen we naar de Rue des Artisans. Een weg naar het musée des arts et des traditions Bamoun waar je diverse kunstenaars aan het werk kunt zien die de artistieke Bamoun-traditie voortzetten en levend houden. Veel houtsnijders, ijzergieters en koperslagers, smeden, etc. We gaan eerst naar het museum. Het museum is te vergelijken met het museum van het paleis. Ook hier worden we naar een plek in het museum gebracht om wat te kopen. Helaas voor de mevrouw die ons heeft rondgeleid vinden we er niets bij. Langzaam lopen we weer terug. We worden gek van de “kunstenaars” die ons van alles en nog wat willen verkopen. Wat we zo bij het langslopen, zien vinden we niet echt mooi. Bij een kruidenier drinken we een colaatje voordat we met een taxi weer naar het hotel terug gaan.

Eerst even een biertje en het dagboek wat bijwerken voordat we gaan douchen. Ja, in het hotel is nog steeds water!

We hebben geen zin meer om de deur uit te gaan en willen dan ook in het hotel eten met een lekker wijntje erbij. Wat hebben we hier een spijt van! Na 1 uur wachten komt de tomatensalade die we als voorgerecht hebben besteld. Na 2 uur komt dan het hoofdgerecht: steak of wel schoenzool. Het is niet eten. Op de vraag of het ons gesmaakt heeft zeggen we dan dit niet het geval is. Is overigens ook te zien, want we hebben er nauwelijks van gegeten. Het antwoord is: jammer en vervolgens komt de rekening!

We blijven achtervolgd worden door de 2 jongens van het dansen. Ze zelfs nu in het hotel. De man die een souvenirwinkeltje in het hotel heeft is hier niet echt blij mee. Vooral omdat we van de jongens 2 metalen muziekinstrumenten kopen, terwijl we bij hem niets kopen ondanks het vele aandringen van hem.
Al met al gaan we laat naar bed.

Geschreven door Ottengas.reizen