Voor Ben en Ingrid is het vroeg opstaan. We hebben nog een chimpwalk te goed in de Chambura kloof. De savanne wordt hier doorsneden door een kloof begroeid met oerwoud. De kloof ligt aan de noordoostelijke grens van het park. We staan om 06:00 uur op. Drinken weer de bekende koffie/thee voor we vertrekken. Volgens Annette is het zeker een uur rijden. Een kleine vergissing, het blijkt slechts een kwartier rijden te zijn. Om 07:15 uur staan we dus op de plek waar de wandeling moet beginnen. We zijn samen met Isma de enige. Niet veel later steekt iemand zijn hoofd uit een van de huisjes die er staan. Het blijkt een van de gidsen te zijn. Het wachten is tot 08:00 uur want er zouden nog meer bezoekers komen. Dit is niet het geval. Wij zijn de enigen. In de verte horen we al het gekrijs van de chimpansees. Uitzonderlijk, volgens de gids. De afgelopen 5 dagen hebben de chimps zich niet laten zien. Volgens Isma komt het geluid uit sector 2 of 3. Blijkbaar is de kloof in verschillende sectoren verdeeld. We rijden eerst met de jeep die richting uit voor we beginnen te lopen. We zullen eerst een stuk moeten afdalen voor we daadwerkelijk in de kloof zijn. Ergens heeft Ingrid gelezen dan Tarzan zich in deze omgeving prima thuis zou voelen. Ze kan zich er iets bij voorstellen als ze er rondloopt. Het is er prachtig. Er zijn twee gidsen mee. Eén van de twee loopt alvast vooruit om de tracking te doen. De kloof wordt door een rivier gescheiden en via een bruggetje gaan we naar de over kant. Als we al aardig op weg zijn krijgt onze gids bericht dat de chimpansees gelokaliseerd zijn. We moeten terug naar de andere kant. Om niet weer helemaal terug te lopen, moeten we over een boomstam lopen om de rivier over te steken. Zoals al eerder geschreven is het evenwicht van Ingrid niet zo denderend. Dus lopend over een boomstam met je fototoestel is geen fijn plan. Het wordt dus niet lopen, maar schuivend over de stam. Zo komen we er ook, en droog. Het is een redelijk makkelijk pad wat mij moeten lopen. Het dalen was niet zo’n succes, maar nu we in de kloof zelf zijn gaat het prima. Niet veel later horen we de chimpansees en zien we de gids weer. We lopen iets door en dan hoog in de bomen zien we ze. Het is toch wel iets anders dan het massale in Kibale, zo met z'n tweeën. We kunnen er geen genoeg van krijgen en er worden heel wat foto’s gemaakt. Op den duur krijgen we echter wel een stijve nek van het omhoog kijken. Maar het is zeker de moeite waard. We hebben zeker een uur deze dieren staan bewonderen. Helaas komen ze niet op de grond. Maar we mogen al blij zijn dat we ze gezien hebben! Maar ook hiervoor geldt dat er een tijd van komen en gaan is. De weg terug gaat eigenlijk net zo makkelijk als de heenweg. Ondanks dat Ingrid in een diep gat trapt. Denkend dat het een mierennest is weet ze niet hoe gauw ze haar been moet terugtrekken. Gelukkig geen mierennest, maar een gewoon hol?!? De afdaling in de kloof was niet echt fijn maar de klim weer naar boven nog minder. Wat kost het ons moeite. Wij zijn echt geen klimgeiten!!!!! Het duurt even voor Isma ons komt halen. Vol trots laten we hem alvast de foto's zien. We lunchen nog even in ons geweldige camp voordat we naar Ishasha vertrekken. Een ander deel van Queen Elizabeth National Park. Eerst doen we in het nabij gelegen dorp wat boodschappen. Waar we vannacht overnachten is geen restaurant of iets dergelijks. Annette zal dus zelf koken. Ook wel weer eens lekker. De weg naar dit deel van het park is bijzonder slecht. Er liggen dan ook verschillende vrachtwagens in de berm en er zitten ook verschillende auto's vast in de modder. Ook nu weer weet Isma zo te rijden dat we zonder problemen langs deze obstakels kunnen. Gedurende de rit rijden we eigenlijk al in het park. Zo her en der zie je weer hertachtigen, wrattenzwijnen, etc. In dit deel van het park moeten boomklimmende leeuwen zitten. Deze hebben we nog nooit gezien en zijn dan ook erg benieuwd hoe dat er uit ziet, zo hangend in de boom. Al gamedrivend rijden we naar de plek waar we overnachten. Er staan twee banda's die voor Karen/Marco en ons gereserveerd zijn. Als we de band's bekijken heeft Ingrid spijt dat we geen tent bij ons hebben. Er staan wel bedden in, maar geen sanitair en verder is het er behoorlijk smoezelig om maar voorzichtig te zeggen. Maar ja, het is maar voor één nacht. Als we de spullen hebben uitgeladen, gaan Ben en Isma in een "winkeltje" iets verderop wat bier en cola halen. Annette is dan al druk bezig met het avond eten. We zitten met een colaatje bij het kampvuur als Isma ons roept. Leeuwen! Als een speer stappen we in de jeep en gaan naar de plek waar meerdere auto's staan. Inmiddels is het schemer en heel in de verte zien we twee leeuwen. Ze zijn redelijk jong. Ze zijn lekker met elkaar aan het ravotten. Het is te ver weg en te donker voor foto's. Het wordt steeds moeilijker om hen in de schemer/het donker te ontdekken. Als we ze echt niet meer kunnen zien, rijden we terug naar de banda's. Annette heeft het eten dan al klaar. Van de andere gidsen heeft ze het een en ander mogen lenen waardoor ze een lekkere maaltijd heeft kunnen bereiden. Koolsalade met kip en spaghetti. Goed gedaan, meissie! Na het eten gaat Annette bij de buren afwassen en zitten wij nog bij het kampvuur. Aan de ene kant zijn Ben en ik behoorlijk moe, maar de banda is niet echt uitnodigend om te naar binnen te gaan. We nemen nog maar wat te drinken met het risico vannacht er uit te moeten om te plassen. Voor het slapen gaan nog even een donker plekje zoeken en dan naar bed.

Geschreven door Ottengas.reizen