Zoals afgesproken gaan we om 07:00 uur bij BenC en Raphael ontbijten. Raphael voelt zich echt ziek. Hij is voor zijn doen ook behoorlijk stil. Als we hebben ontbeten (echt Engels ontbijt met 2 gebakken eieren, worstje en witte bonen in tomatensaus) gaan we terug naar het huisje om ons boeltje bij elkaar te pakken. In de tijd dat we op de jongens (zij moeten weer alles inpakken) wachten worden er zo her en der nog wat foto's gemaakt van de mooie bloemen en planten die ze hier hebben groeien. De jongens halen ons op als zij klaar zijn met hun spullen inpakken. Uiteraard is alles weer helemaal uitgepakt, ondanks dat volgens de beschrijving van Mambulu er geen kampement opgezet zal worden. Zoals gezegd alles is uitgepakt en opgezet, behalve onze tent. Om 08:00 vertrekken we uiteindelijk naar Kasanga NP. Met uitzondering van onze (geen) campsite in Lochinvar, waren alle campsite tot nog toe goed. We zijn dan ook benieuwd naar de campsite bij Wasa Lodge in Kasanka NP. Kasanka National Park is een relatief klein nationaal park in het oosten van Zambia. Het staat bekend om de sitatunga's, puku antilopen, vele soorten vogels en de trek van miljoenen vleermuizen. We maken eerst een tussenstop in Serenje, waar BenC gaat tanken. Daarna rijden we door naar het plaatsje zelf. De beide Bennen willen nog geld wisselen en Raphael is op zoek naar medicijnen tegen malaria. Hij is nu echt ziek. We vinden een drugstore. Raphael gaat daarnaar toe en wij rijden door naar de bank. Er staat en enorme rij voor de bank, maar we proberen het toch. Ingrid blijft in de auto, een mooie gelegenheid om wat foto’s van mensen te maken. Lukt haar aardig. Na ongeveer een half uurtje is iedereen terug en gaan we verder naar Kasanga. Aan de weg hier naar toe wordt hard gewerkt. Dit betekent dan ook dat soms de ene verkeersrichting moet wachten om de ander voor te laten gaan. Ook de lucht van vers asfalt cq teer komt je tegemoet. Om 12:00 uur komen we in Kasanga NP aan. Het is het eerste park in Zambia dat onder particulier management wordt beheerd. Het is nog even rijden door het park voor we bij de receptie/lodge zijn. Het is een mooi locatie met een mooi terras met uitzicht over de plains. Ook staan er huisjes. Jammergenoeg hebben wij voor kamperen gekozen. Straks zal blijken hoe jammer dat is. Het duurt een tijd voordat BenC alle formaliteiten achter zich heeft kunnen laten en wij naar de naar ons toegewezen campsite kunnen rijden. . Volgens onze gegevens zouden we op de campsite bij de lodge verblijven. Helaas blijkt dat al ongeveer een jaar geen campsite bij de lodge meer is. De campsite die wij toegewezen krijgen ligt zeker een 8 km van de lodge vandaan, wat betekent dat we niet even een koel drankje bij de lodge kunnen gebruiken. In de tussentijd wordt Raphael steeds zieker. Het is zielig om te zien. Als we bij de campsite aankomen zijn we behoorlijk teleurgesteld. De campsite blijkt een omsloten plek in het bos zijn met een douche (water moet door een medewerker van de campsite uit de rivier gehaald en verwarmd worden), toilet (ouderwetse poepdoos, waarop iedereen je kan zien zitten. Er zit geen deur of iets dergelijks voor, maar welk veel vleiegen erboven) en geen stromend water. Hoezo goede sanitaire voorzieningen? Een jongen van de campsite komt vragen wanneer wij willen gaan douchen, want dan komt hij een emmer warm water brengen. We zeggen hem morgenochtend. We balen enorm van de plek waar we nu zitten. En dan te bedenken dat dit voor 2 nachten is. Na de lunch (het bekende bolletje met tomaten/uien en kaas) gaan we samen met BenC de tent op zetten. Raphael is te ziek om dit te doen. Als we dit gedaan hebben helpen we BenC met het opzetten van hun tent. Raphael ligt inmiddels in de auto wat te slapen. Op de campsite staan nog 2 andere stellen. We moeten dus de douche en het toilet met de anderen delen. Balen voor hen, zij stonden er eerder en dicht bij het toilet en douche. Nu hebben ze andere gasten die steeds langs hun tent lopen om naar het toilet te gaan. Om 15:30 uur doen weer een gamedrive. Ben vraagt aan BenC of hij langs de lodge kan rijden zodat we wat koude drankje kunnen kopen. We doen dat dan ook als eerste. We krijgen zelfs een koelbox mee. Vanaf hier gaan we op gamedrive. We volgen dezelfde weg als we gereden hebben naar de campsite. We slaan hierbij niet naar links richting campsite, maar rijden rechtdoor. Dit betekent een riviertje over. Spannend! Het is een mooi gebied waar we door heen rijden. Er is ook een moeras, hier zo ook de Shoebill Stork (een bizarre vogel) te vinden moet zijn, wat vlakten en wat bos. Wat dieren betreft zien we veel hertachtigen en een aantal olifanten. Echt spectaculaire dieren zien we niet in dit park. Tegen half zes komen we weer terug op de site. BenC wilde een rondje in het park maken maar dat lukt helaas niet omdat de weg ineens ophoudt. Als we op de campsite aankomen geeft Raphael te kennen niet te kunnen koken. Gelukkig heeft BenC voor we op gamedrive gingen, al wat voorbereidingen voor de maltijd gedaan. Het is echt vervelend voor Raphael dat hij zo ziek is. Omdat BenC nu alles alleen moet doen is het een extra zware dag voor hem. We willen met alle plezier hem helpen, maar hij wil dat persé niet en zegt ons te roepen als hij hulp nodig heeft. We wachten hier bij wijze van spreken nog op. Voor BenC is het eigenlijk super moeilijk omdat hij een believer is. Hij is lid van de Soul Winners Church. Deze kerk heeft bedacht om bij sommige problemen te vasten. Hoe groter het probleem hoe langer de of intenser de vastentijd. Nu mag hij bijv. 52 dagen niet eten tussen 06:00 en 18:00 uur. Soms is het zelf zo dat hij 3 dagen helemaal niet mag eten, dus ook niet tussen 06:00 en 18:00 uur. Hij zegt dat na die tijd God hem het antwoord op zijn vragen of een oplossing geeft. Aha! Ondanks dat we nog wel zin hebben om wat langer van de avond te genieten gaan we toch maar om 20:00 uur naar bed. We willen BenC niet langer ophouden.

Geschreven door Ottengas.reizen