Op 08:00 uur gaan we op weg naar Pousse, het gebied van de Mousgoum. Er is weer gedoe omdat Ruth wil vertrekken, maar Jeroen wil eerst dat iedereen voldoende water bij zich heeft vanwege de enorme hitte. We gaan dan ook eerst opzoek naar water. Dit blijkt niet echt makkelijk te zijn. Uiteindelijk dan toch water gevonden, aangevuld met flessen limonade. Je moet in ieder geval genoeg kunnen drinken.

Eindelijk gaan we dan op weg. Eerst gaan we langs een aantal vissers die net de vangst hebben binnengehaald. Vrouwen zijn de vissen aan het schoonmaken. En wie zien we daar, de lijmsnuiver die we een dag eerder op de markt tegenkwamen. Hij blijft ons maar lastig vallen. Voor een van de groepsleden reden om hem van hem weg te duwen. Dit leverde meteen een worsteling op. De lijmsnuiver had de banden van Ton zijn fototoestel vast. Bij de worsteling die toen is ontstaan is ook het zakje lijm kapot gegaan, dus zowel Ton als zijn spullen zaten onder lijm. Gelukkig blijkt zijn fototoestel nog wel te werken. Al met al bijzonder vervelend. We zijn hierna dan ook maar snel weggegaan om naar de “casus obus” te gaan. Dit zijn traditionele, granaatachtige lemen hutten. Deze hutten worden door vrouwen gebouwd zonder dat er een geraamte gemaakt wordt. Ze zijn van de buitenkant voorzien van groeven die dienst doen als regengoot. Binnen is één grote ruimte waarin zowel de vrouw als haar dieren slapen. Bijzonder interessant om te zien.

Het paleis van de Lamidad is het volgende wat we willen bekijken. De buitenkant van het paleis is beschilderd met allerlei kleurige motieven. Helaas mogen we niet naar binnen. De Lamidad is een maand geleden overleden en er is nog geen opvolger gekozen. Voor het paleis zitten een aantal notabelen te wachten op…. Ja waarop eigenlijk? Omdat we niet naar binnen mogen bekijken we het dorpje maar. Er is in het dorp niet veel bijzonders te zien.

Tegen de lunch komen we weer in Maga aan. We lunchen bij een mamma. Ook deze lunch bestaat ook verse gegrilde vis en de bekende kip. Er wordt afgesproken om ook ’s-avonds hier te gaan eten. Een van de reisgenoten voelt zich niet echt lekker en denkt Malaria te hebben. Morgen gaan we weer naar Maroua, dus kan hij dan naar het ziekenhuis om zich op malaria te laten testen.

Na de lunch gaan we weer terug in het hotel. Helaas is er geen water, dus kan er geen wasje gedaan worden. Gelukkig is er na een uurtje weer water. Verder wat rondgehangen en gelezen. Heel relaxed. Aan het eind van de middag gaan we naar het hotel van jongens om een lekker biertje te drinken. Hierna gaan we gezamenlijk naar de mamma waar we die middag geluncht hebben. Het eten viel behoorlijk tegen. Het leek wel of we de restjes aten van de middag. Er was ook veel te weinig. Dit allemaal leverde wat heibel met de mamma op over de rekening. Jammer dat het zo eindigde. Je merkt erg dat ieder wel een slaatje wil slaan uit het feit dat er toeristen zijn. Het is echter allemaal zo doorzichtig dat het meer tegen hen werkt dan dat het een voordeel voor hen oplevert. We gaan dan eigenlijk ook met een kater naar bed.

Geschreven door Ottengas.reizen