Gisteren aan het eind van de middag toch nog even een wandelingetje kunnen maken. Niet lang na aankomst in Fort Motel begon het weer te regenen wat de rest van de avond en nacht gedaan heeft.
Vandaag relaxed opgestaan. Vertrek om 09:30 uur met regen en 17grd. Niet echt warm dus.
Langs het paleis en het parlement van de koning van dit district en de stam Magtoro, rijden wij Fort Portal uit. Deze koning van 29 jaar is tot nog toe de jongste van Oeganda. Koningen van stammen hebben geen zitting in het parlement van de regeringen van Museveni. In de tijd van Amin verbod deze ook koningschappen. Museveni heeft dit echter teruggedraaid. Het is een ingewikkeld gebeuren de regering van Museveni heeft het voor het zeggen, maar sommige bevolkingsgroepen hechten meer aan hetgeen de koning zegt dan Museveni. Zeker in Kampala en omgeving is dit geval.
Het is erg rustig op de straten. Geen bodaboda’s en geen lopende mensen, dit allemaal vanwege de regen. Soms loopt een dame toch nog in de regen, maar heeft dan wel een plastic zak op het hoofd om haar haar droog te houden. Haar is erg belangrijk voor de dames hier. De meest fantastische vlechtwerken zie je. Het regenseizoen zou volgens berichtgevingen op internet zo’n beetje eind november eindigen. Maar zoals een ieder weet veranderd het klimaat, dus ook de regenseizoenen. In het Rwenzori-gebergte rijden wij door maisvelden, zoete aardappel veldjes en bananenplantages. Hoe hoger, hoe koeler, hoe meer regen. Kortom: het is hier een vruchtbaar gebied.
In het dorp Mwimi is een grote markt gaande, vrijdag is marktdag. Diverse mensen, ook uit Congo, komen hier hun spullen (ver-) kopen. Voor de mensen uit Congo is het makkelijk de grens over te komen. Ze moeten echter wel een identiteitsbewijs hebben, maar visum, etc. is niet nodig.
Verder rijdend zie wij een grote mango-plantage. Qua eten is er voor de mensen genoeg, alleen ontbreekt het hen aan geld om het te kopen. Ruil handel zou hier goed zijn, denken wij.
Dan zien wij weer een grote katoenplantage, waar normaal gesproken, gevangenen de katoen plukken. Dit keer is het katoen, de volgende keer zal er weer iets met mais geplant worden. De gevangenen worden niet alleen opgesloten, maar moeten ook aan de arbeid. Vandaar dat je soms mensen in felgekleurde overalls in de velden aan het werk ziet.
In de ontstane riviertjes worden bodaboda (brommertjes) gewassen, soms zie je een auto in de rivier staan, terwijl verderop vrouwen hun was staan te doen. Moet allemaal kunnen.
In Kasese lunchen wij in Standton restaurant/hotel. Een mooi schoon onderkomen met een binnenplaats en uitgebreide menukaart. De suggestie werd gedaan om onze lunch alvast te bestellen dan even rond te lopen in Kasese, want het bereiden van de lunch duurt nogal. Helaas begint het weer te regenen dus blijven wij in het restaurant. Voor wij hier naar toe gingen moest er nog even getankt worden. Terwijl wij bij het benzinestation staan, komt er een “fanfare” voorbij met daar achter een dames organisatie, allemaal in dezelfde kleding, die dansend voorbij trekken. Het is een vrolijke boel. (https://youtu.be/Nc4AasyjXCk )
Na de heerlijke lunch rijden wij langs en in het Queen Elizabeth National Park. Kob’s, buffels en olifanten in het moeras is het eerst wat wij zien. Iets later passeren wij de evenaar. Het monument als je de evenaar passeert is verdwenen toen de weg verbreed werd.
Tegen 2 uur komen wij in de Bush Lodge waar wij met een verfrissende doekje en glaasje sap worden verwelkomt. Leuk dat Justus, de manager, Ben onmiddellijk herkende, maar ja we hebben elkaar al vaker gezien. Er is even gedoe over ons verblijf. Volgens de gegevens die de lodge heeft zouden wij een tent krijgen, waarbij het sanitair in een apart gebouwtje is. Dat is niet de bedoeling! Na wat heen en weer gebel tussen Richard en het kantoor in Kampala komt het allemaal goed en krijgen wij een banda. Vroeger heten deze banda’s, safari tenten. Waarschijnlijk is hier het misverstand door ontstaan. Na de koffers wat te hebben uitgepakt en uitgezocht wat er gewassen moet worden, gaan we naar het restaurant voor een drankje en het schrijven van het verslag. We worden hierbij wel afgeleid door een groep spelende vervet aapjes. Overigens hangen hier ook blauw/zwarte doeken. Deze hangen om de tsee-tsee vliegen te vangen. Stekende vliegen die een pijnlijke plek achterlaten wanneer je door een van hen gestoken bent.
Voor de rest van de dag zijn er geen plannen. By the way, het is nog steeds droog met af en toe een zonnetje.
's-Avonds heerlijk buiten gegeten en daarna lekker bij het kampvuur met een drankje. Wat kan een mens het toch goed hebben.

Geschreven door Ottengas.reizen