7-12-2022
Inmiddels zijn wij op onze overnachtingsplaats. Fort Motel in Fort Portal. Ongeveer 35 km van de plek waar wij vandaan komen, Kibale Forest Camp, maar waar we wel een uur over hebben gedaan.
Nadat wij uit Kibale Forest Camp zijn wij vertrokken rijden wij dezelfde weer terug zoals wij ook heen zijn gekomen. Weer dezelfde bavianen op de weg, maar deze zijn vanwege het vroege tijdstip, 07:00 uur nog erg slaperig en hebben geen zin om op de auto te springen zoals op de heenweg.
De theepluksters zijn alweer druk aan het plukken. Lijkt ons ook beter dan wanneer de zon al volop aanwezig is. Langs de kant van de weg kindertjes met grote kapmessen, op weg naar een of ander landbouwveldje waar ze aan het werk gaan. Sommige van die kinderen hebben ook nog een zusje of broertje op hun rug.
Langzaam begint de dag. Nevel hangt over de dalen, terwijl de zon langzaam opkomt. Een prachtig gezicht.
Nadat in Fort Portal getankt is, rijden we de bergen in. Het Rwenzori gebergte. Inmiddels is het zonnetje volop aan het schijnen. Volop zijn er in de dalen landbouwveldjes. Het gebied waarin we rijden is van de Pamba-stam die gerelateerd is aan de Pygmeeën.
De weg is een redelijk goede asfaltweg tot we afslaan om naar Tor Semliki Game Reserve te rijden, dan begint een weg zonder asfalt. Richard zou nog door een ranger van dit Reserve gebeld worden met de mededeling of het park goed berijdbaar is. Dit was nl. de vorige keer dat wij dit park wilden bezoeken niet het geval. Wij doen de gok!
Het park is onderdeel van het tropisch regenwoud, althans de kloof die tussen het park ligt. In deze kloof zouden chimpazees te vinden moeten zijn. Onderweg naar de lodge, om toch nog even te checken of de tracks in het park begaan zijn, zien wij een paar kobs, bavianen en zwart/witte colobus-apen. Bij de lodge ontmoeten we onze ranger die met ons door het park meerijdt. Zoals wij al min of meer hadden verwacht is er in het park bijzonder weinig te zien. Rijden hele stukken door niets-te-ziens. Ook de track waar olifanten te vinden zouden moeten zijn is leeg. Tenslotte rijden wij naar Lake Albert waar het vissersdorpje Kanara te vinden is. Het is niet alleen een vissersdorpje, maar ook bootjes al dan niet vol bagage vertrekken hier vandaan naar o.a. Congo.
Ook hier eigenlijk weer een belangrijke weg, zandweg, waar volle vrachtwagens dwars door het park rijden om bij dit vissersdorpje te komen. In dit vissersdorpje stoppen wij even om naar het reilen en zeilen van het geheel te kijken. Altijd weer boeiend, vinden wij.
Wanneer wij weer naar de lodge van Semliki terugrijden, gebruiken wij ons lunchpakket in het kantoortje van de ranger. Er is geen andere mogelijkheid.
Het heeft blijkbaar geregend want wanneer wij weer de weg terug het park uitrijden zijn de wegen nat. Ook in de omliggende dorpjes waar wij door heen rijden is dit duidelijk te zien. Hele modderpoelen en -riviertje lopen langs de weg.
Tegen 15:30 uur zijn wij in ons Fort Motel in Fort Portal. Het is een wat onpersoonlijk motel en het bestaat uit allemaal aparte gebouwtjes. Volgens mij hebben wij de laatste kamer in het laatste gebouwtje. Wel is het lekker dat het motel een zwembad heeft, ook al is het weer er nu niet echt naar.
Wij zijn nu het verslag aan het schrijven met uit de radio 2 klinkende gospelliedjes die zich steeds weer herhalen. Halleluja!
Voor morgen staat Semliki NP op het programma. Klinkt bijna hetzelfde als waar wij vandaag zijn geweest, maar is het niet. Hier gaan we een forest-walk doen en de warmte bronnen bezoeken. Het park waar wij vandaag zijn geweest, is voldoende voor 1 dag.

Geschreven door Ottengas.reizen