Om 08:30 uur begint onze culturele ochtend op Samosir. We rijden langs de kust naar Ambarita waar het oude koningsdorp Siallagan ligt. Een bijzonder leuke vrouwelijke gids met een bijzonder gevoel van humor vertelt het verhaal van de Batak-koning. Hier heet de bevolingsgroep Batak-Toba. Batak bestaat uit 6 gebieden, waarvan Toba er dus 1 is. Dit is niet het originele/oorspronkelijke dorp, maar is (na brand) herbouwd. In dit dorp kun je goed zien hoe de huizen gebouwd zijn, hoe er geleefd wordt en hoe met criminelen werd om gegaan. De gids vertelt dat het het nog steeds zo is, dat de oudste zoon het meeste erft, de dochters krijgen helemaal niets. Ook is het zo dat de mannen thuis blijven om over de "traditie van de clan te waken" en dat de vrouwen buiten het dorp moeten werken. Het is nl zo dat wanneer er oorlog is tussen de verschillende clans de vrouwen niet gedood mogen worden. Vandaar dat het voor de vrouwen veilig is om buiten het dorp te werken. De Batak-bevolking bestond, voordat de missionarissen kwamen, uit kannibalen. Gelukkig hebben ze dit afgezworen maar hun rituelen en ceremonies zijn nog steeds behouden. De Bataks vertegenwoordigen nu de grootste groep protestanten in Indonesie. Op grond van hun scheppingsmythe veronderstellen de Toba-Bataks dat de kosmos is onderverdeeld in 3 gebieden: de bovenwereld waar de goden wonen, de onderwereld waar de doden, geesten en demonen leven en de tussenwereld waar de mensen wonen. Zo bestaan de huizen ook uit 3 delen: het onderste deel is voor de dieren, de tussenruimte is het woongedeelte en het bovenste deel blijft voor de goden en is daarom mooi versierd. Vooral de voorkant is versiert met prachtig houtsnijkunst. In een van de huizen is een museum ingericht. Hier kopen we een handgeweven Batak-deken. Deken is overigens een groot woord omdat het meer een doek is.
Hierna rijden we door naar Simanindo waar we een traditionele Batak-dans bekijken. Het zijn vrij statische dansen waar het in dit geval gaat om, een gebed tot God gaat dat de bufallo zich goed gedraagt, een gebed tot de hemel, aarde en de rest dat God de deelnemers, zonen en dochters, gezondheid en weelde mogen geven, etc, etc. Uiteraard is er aan het einde nog gelegenheid voor de toeschouwers om deel te nemen aan een dans. Echt niet dus! Ach, zo kunnen de dansers ook weer lachen.
Onderweg zien we erg veel graftombes. De Bataks mogen hun mensen op eigen grond begraven. De ene tombe is nog weelderiger dan de ander. Surya stopt om ons een kruidnagelboom te laten zien. De gedroogde bloemetjes zijn de kruidnagel. Het blad van de boom ruikt lekker.......
We rijden terug om naar Tomok te gaan. Het is een plaats die vooral bekend staat vanwege de koningsgraven van de Sidabutardynastie. Om deze plek te mogen bezoeken krijgen wij eerst een doek over een schouder geslagen. De graven worden omringd door souvenirskraampjes. Het plaatsje stelt verder weinig voor.
Langs de wegen die we gereden hebben zie je veel van de eerder genoemde Batakhuizen. Het was ondanks het hoog toerismegehalte een leuke ochtend.
Voor de lunch proberen een van de 2 restaurantjes buiten het hotel. Helaas viel dat tegen, pizza, spagetti, nasi goreng en gado-gado. We gaan voor de gado-gado. Is lekker, maar ook niet echt bijzonder. Het zal vanavond wel weer hotel worden. Het hotel heeft wel een groot Nederlandersgehalte.
De rest van de dag hebben we aan het zwembad gelegen. Even lekker om zo bij te komen. Het is tot ongeveer 16:00 uur zonnig. Nu is in de verte het gerommel van onweer te horen en begint het harder te waaien
Rest volgt.

https://youtu.be/fOQNVPLIW7k
https://youtu.be/5gVFvnT0Muw

Geschreven door Ottengas.reizen