De laatste wandeling in dit park en van deze reis. Tijdens de wandeling gaan we op zoek naar wat de leeuwen wellicht gevangen hebben. We volgen de sporen, wat het op zich al spannend maakt. Op een gegeven moment staan we op een plek waar het behoorlijk naar rottend vlees ruikt. Het blijkt een bloedplek te zijn. Iets verder zien we een stuk staart van een gnoe en nog iets verder een afgekloven poot. De kop is echter nergens te vinden. Waarschijnlijk zijn de hyena’s hiermee aan de haal gegaan. Verder lopend zien we nog drie olifanten. Met een omtrekkende beweging proberen we dichterbij te komen. Helaas hebben ze ons geroken, want ze lopen een andere kant uit. Toch weer jammer.
Voor we zijn gaan lopen hebben we al onze spullen al in de auto gepakt en moeten alleen nog de rugzakken in de auto geplaatst te worden. Dit doen we (pardon; Isaac en zijn collega doen dat) voor we gaan ontbijten. Na het ontbijt vertrekken naar Sabie. Drie nachten slapen in een bushcamp is ook wel voldoende. Een goede douche met voldoende en vooral warm water begint erg aantrekkelijk te worden. Bij het afrekenen wordt nog de aandacht gevestigd op de kleedjes die het keukenpersoneel maakt. Het zijn kleedjes die je je over je glas kunt leggen zodat er geen beestje in het glas kunnen komen. Ze zijn er aardig uit en we bedenken maar dat het voor het goede doel is. Verkocht!
Het is weer even spannend hoe we het park uitkomen, want nergens staan bordjes exit of gate. De GPS laat ons soms in de steek omdat hij bepaalde plekken niet kan vinden, maar in dit geval is het weer gelukt. We vinden dezelfde uitgang als waar we zijn binnengekomen (Orpengate). Volgens Loerd is het wel wat om, maar is de weg beter. We rijden eerst naar Klaserie en vanaf daar moeten we de R40 volgen. Nergens zien we borden R40 of Hoedspruit. Omdat we niet helemaal zeker zijn of we de juist volgen, vragen we aan de portier van Moholoho (dit Rehabilitation Centrum hebben we tijdens de ecotraining bezocht) of dit de goede weg naar de J.G. Strijdomtunnel is. En jawel we zitten op de goede weg. Het is een afwisselend gebied waar we doorheen rijden, dan weer een kassengebied, dan weer een heel groen gebied. Aan de kant van de weg staan allemaal kraampjes met sinaasappels, voor ons een vrachtwagen vol met sinaasappels waarvan de lekkere geur onze auto binnenkomt. We rijden door het Blyderivier-gebied.
De J.G. Strijdomtunnel stelt niet veel voor, maar een tunnel is een tunnel. De omgeving is bergachtig en de weg slingert zich door het groen. Na de afslag Graskop is het groen vervangen door droog en dor. Het is een vreemd landschap. Veel naaldbomen met daar tussen een kale vlakte. We stoppen wel bij de drie rondavels, maar een foto zit er niet in. Het is te nevelig.
Bij Boskombuis, een gelegenheid iets van de weg af, drinken we wat. Het is een leuke plek aan een riviertje. Heel simpel, maar daardoor erg leuk opgezet. We rijden verder door een bosbouwgebied. Ontzettend veel naaldbomen worden/zijn hier gepland. Alle bezienswaardigheden, zoals God’s Window, Bourke’s Luck Potholes die hier te bezoeken zijn, laten we links liggen. Zoals eerder geschreven is het nevelig waardoor je geen mooie uitzichten hebt en daarbij hebben, we deze bezienswaardigheden al een paar jaar geleden gezien. In Graskop, wat een erg toeristisch plaatsje is, drinken en eten we wat. Het valt ons niet alleen hier maar ook al elders op, dat veel blanken hier op blote voeten lopen. Ook de bezoekers van het restaurant waar we wat eten en drinken. Daarna rijden we door naar Sabie. Een klein maar gezellig plaatsje. Morgen hier maar eens kijken. We rijden door Sabie en de Long Tom pass om naar Misty Mountains te rijden. De naam van de lodge “Misty Mountain” doet zijn naam eer aan. Het uitzicht op de bergen ligt in een nevel. Het onderkomen is een aardig complex wat allemaal uit verschillende huisjes bestaat. Wij hebben een twee onder een kap met uitzicht op de bergen. In het huisje is zelfs een keukentje met koelkast. Een kookplaat is er echter niet, maar wel weer een open haard. Het zal hier in de winter redelijk fris zijn. De badkamer heeft zelfs naast de douche een bad. Na onze rugzakken wat gereorganiseerd te hebben en een wasje te hebben gedaan, gaan we eerst uitgebreid douchen. Wat heerlijk is een dergelijke douche toch. Je waardeert dit des te meer als je een paar dagen geen of nauwelijks gebruik vaneen douche hebt kunnen maken. Na het douchen, drinken we op het balkon een biertje en genieten van het uitzicht. Wanneer we in het restaurant gaan dineren, merken we dat het behoorlijk druk is. Wederom allemaal Nederlanders. Een grote bus toeristen brengt ook de nacht hier door. Het eten is lekker. Na het eten is het te kil om buiten te zitten, dus drinken we in het huisje nog maar een glaasje wijn.

Geschreven door Ottengas.reizen