Na het ontbijt (om 06:00 uur) rijden we naar ingang van het park. Dit keer niet alleen, maar met vier auto’s achter elkaar. Onderweg zien we vlak bij de lodge verse olifanten poep. Helaas zijn de olifanten zelf niet zichtbaar. Zowel de groep van Betty (met de vier Halleluja’s) als die van Esther (met Annemarie en Werner) gaan ook naar het park. We hopen niet dat we de hele dag achter elkaar aan rijden. Gelukkig is dat ook niet het geval. Een ieder gaat zijn eigen weg. We beginnen weer met giraffen te zien. Iets verder zien we een groepje olifanten in de weer met iets wat ooit een boom was geweest. Het is somber en bewolkt weer. Het dak staat wel open, maar als het echt begint door te regenen gaat hij toch dicht. Vanwege de regen zijn de ramen van de auto wat beslagen waardoor we niet goed zicht. Onderweg komen we onze Nederlandse vrienden van Matoke weer tegen. Richard en Sam, chauffeur van Matoke, spreken elkaar om te horen wat zoal te zien was. Zij hebben leeuwen gezien. We rijden naar de plek die door Sam is aangegeven. Het is Ben die in de verte een puntje van een leeuwenstaart ziet bewegen. En jawel, twee leeuwen die met elkaar in de regen aan het spelen zijn. Inmiddels onweert het met af en toe rake donderklappen. De leeuwen trekken zich hier niets van aan. Richard probeert de andere groepen van Betty en Esther te bereiken zodat ook zij de leeuwen kunnen zien. Achteraf blijkt dat zij niets van de leeuwen hebben meegekregen. Jammer. De paden die gisteren nog begaanbaar waren, zijn nu beekjes geworden. Als we na de leeuwen iets verder rijden kan Richard nog net voorkomen dat we vast komen te zitten. Door achteruit te rijden en een ander pad te kiezen kunnen we gelukkig verder rijden. Na ons Kidepo-avontuur is dit allemaal niet echt fijn. De dieren zijn waarschijnlijk ook aan het schuilen, want we zien een stuk minder dieren dan gisteren. Als we richting Paraa lodge rijden wordt het droog en zelfs wat zonnig. Niet te geloven hoe verschillend het weer is. Aan de ene kant van het park regen en hier weer zonnig. We hopen in Paraa Lodge diesel te kunnen tanken. We rijden nu op de reserve tank omdat de andere al helemaal leeg is. Richard wil graag één tank vol hebben voor het geval dat. Bij de ingang van de lodge staat een tankstation waar Richard eerst zijn schoenen probeert schoon te krijgen. Toen we bijna vast kwamen te zitten is Richard uitgestapt om te bekijken hoe de weg verder zou zijn. Vandaar de modderschoenen.. Paraa lodge is een mooie plek met uitzicht op de Nijl. Een echt koloniaal ingerichte lodge. Maar heeft gelukkig wel diesel. Bij de lodge moet je eerst voor de diesel betalen waarna je een bonnetje krijgt. Met dit bonnetje rij je weer terug naar de ingang van de lodge waar het tankstation is. Door het bonnetje te laten zien mag je die hoeveelheid tanken. Wij tanken zoveel dat we de volgende dag Masindi kunnen halen. Daar is de diesel namelijk een stuk goedkoper. Na het tanken rijden we weer op ons gemak terug naar onze lodge. Onderweg zien we nog buffels met ossenpikkers op hun rug. Tegen 12:00 uur zijn we weer terug en gaan op het dakterras zitten van het zonnetje genieten. We gebruiken hier de lunch, wat uit een warme maaltijd bestaat zonder voorgerecht. Voor ons veel te veel. Zoals Richard altijd zegt: “Enough is enough” ofwel “Genoeg is genoeg”. Om 16:00 uur doen we weer een gamedrive. Op de waterbokken, olifanten, wrattenzwijnen, olifanten, zien we niet veel. Ja, het is geen dierentuin en misschien komt het ook wel door het weer. Na de gamedrive rijden we naar Pakwach. Om daar te komen moeten we de brug over de Albert Nijl over. Ook hier wordt de brug bewaakt vanwege de verbinding met Soedan en foto’s mogen niet worden genomen. Pakwach is een vrij armoedige plek. Niet echt een plek waarbij je je gelukkig voelt. Het is wel de dichtstbijzijnde plek waar Richard airtime (of wel tijd voor zijn mobiel) kan kopen. Gisteren heeft hij met de andere chauffeurs van Habari in deze plaatst gegeten. Dit is voor hem goedkoper dan in de lodge.
Tijdens het eten is het kabaal in het restaurant hetzelfde als gisteren. Richard eet met ons mee en verbaasd zich over dit kabaal. Je moet over de tafel hangen om de ander goed te kunnen verstaan. Na het eten nog even met Annemarie en Werner gezeten. Een stel waarmee het gezellig kletsen is. Hierna gaan we naar onze tent. Het zal wennen zijn.

https://youtu.be/acODa1lZEYU

Geschreven door Ottengas.reizen