Hieperdepiep hoera, Ben! Het is alweer vroeg opstaan. Inmiddels zijn we er aan gewend en zijn dan ook voor de wekker wakker. Vannacht heeft het behoorlijk geregend bovendewaterval.jpgen het is nu bewolkt. De andere groep is al druk bezig om hun tenten in te pakken als we aan komen lopen. Zij hebben een lange rit naar Kibale voor de boeg. Gezamenlijk ontbijten we nog, voordat Karen, Marco, Ben en Ingrid een boottocht naar de Delta maken. We worden door de andere groep vrolijk uitgezwaaid. Weer worden we naar de pont gereden en halen onderweg meteen de schipper op. Het is dezelfde boot inclusief schipper als gisteren. Dit keer kan Annette wel mee. Nu maar hopen dan we geen regen krijgen, maar dit keer zijn we voorbereid. Onderweg zien we op de kant een klein nijlpaardje liggen. In eerste instantie denken we dat het dood is. Het ligt zo rustig en er is verder geen moeder of iets anders te ontdekken. Als we dichterbij komen schrikt het in eens op en wankelt naar de waterkant en plonst het water in. Zo te zien is het slechts enkele dagen oud. Af en toe komt het koppie nog even boven, maar op een gegeven moment is het verdwenen. Zou het verdronken zijn? We varen verder en zien wat vogels (o.a. Kingfishers), weer een groep grote krokodillen op een eilandje (het zijn echt prehistorische dieren) en veel papyrusstruiken. We varen en varen en het wordt steeds meer bewolkt. Aan de overkant van het meer zien we Kongo liggen. We keren en varen weer terug. De eerste regendruppels vallen. Zouden het maar een paar spatjes zijn en de regenbui overdrijven? Er is weinig te zien aan de oever. Wij denken dat dit door het weer veroorzaakt wordt. De regenbui is niet overgedreven en het regent dus behoorlijk. Niet zo erg als gisteren, maar toch. De regenjacks worden te voorschijn gehaald en aangetrokken. Op de plek waar we het kleine nijlpaardje hebben gevonden, steek ineens moeder- en kindnijlpaard hun koppen boven het water. Gelukkig, het kleine nijlpaardje is niet dood. Tegen de middag komen we op de plek aan waar vandaan we vertrokken zijn. Isma staat ons vrolijk wuivend op te wachten. Na de lunch (lekkere sandwich en hamburgers), die we nog in Red Chilli gebruiken, pakken we alle spullen in en rijden naar de bovenkant van de watervallen. Ingrid weet niet wat zij nu mooier vindt. De neerstortende waterval of de bovenkant. De bovenkant heeft ook een prachtige natuur, mooie bloemen, mooi uitzicht, uitgesleten rotsen. We lopen een klein stukje naar beneden. Enkele van ons poseren als een zeemeermin. We zeggen niet dat een van hen Annette is. Wellicht een nieuw sprookje? Er was eens een zwarte zeemeermin die bij Murchison Falls leefde….. . Ingrid ziet een overlander van Drifters (ook een reisorganisatie). Met deze organisatie is een collega van haar ook door Oeganda aan het reizen. Ze kan de collega echter niet ontdekken. Er rijden meer overlanders van Drifters, dus wie weet komt ze hem toch nog ergens tegen. Na een half uurtje hier rondgelopen te hebben stappen we weer in de jeep en rijden naar Hoima. Het is een weer een hobbelige, Afrikaanse zandweg. En zoals de brochure ook aangeeft bestaat het landschap uit dorpjes, koffievelden en bananenplantages. Het is aan Isma zijn stuurmanskunst dat we niet met ons hoofd tegen/door het dak aan zitten. Ondanks het gehobbel vallen wij af en toe toch wel even in slaap. Sommige stukken van de route missen we dan ook. Tegen 17:30 uur komen we in Hoima aan. Hoima is een plaats en een district in het westen van Oeganda. Hoima telt 349.204 inwoners op een oppervlakte van 5775 km². De westelijke begrenzing van het district wordt gevormd door het Albertmeer. Het hotel waar we oorspronkelijk zouden slapen is vol. Althans de kamers die geboekt zijn, zijn helaas niet beschikbaar. Gelukkig weet Isma een alternatief. Het African Village questhouse . Het ziet er leuk uit. Kleine ronde huisjes (banda's) met sanitaire voorzieningen. Het is even lopen naar het restaurant, maar dat is absoluut niet erg. We lopen door een mooi aangelegde tuin, waar in de bomen Colobus of wel Franjeaapjes huizen. Het ziet er allemaal even leuk uit (op de toiletten na). Isma is weer zoals gebruikelijk snel verdwenen en zoekt zo zijn eigen slaapgelegenheid op. Annette slaap in een van de banda's.

Geschreven door Ottengas.reizen