Het valt mij op dat we ’s-nachts weinig dieren geluiden hebben gehoord. In de verte het geluid van een olifant en een nijlpaard en dan nog wat menselijke geluiden, dat was het wel ongeveer beetje. Wat menselijke geluiden betreft, niet de geluiden waar nu echt op zit te wachten. Maar goed, ook vandaag weer om 06:00 uur op. Na een kopje thee/koffie en biskuitjes (een soort van gedroogde stukjes brood met een smaakje) varen we naar de overkant om een korte wandeling te maken. De zonsopgang blijft een mooi gezicht. Tijdens de wandeling nog 2 olifanten en wat zebra’s gezien. Het is inmiddels 08:00 uur en het begint al knap warm te worden. Nadat we met de mokoro’s weer zijn terug gevaren heeft Dandy ervoor gezorgd dat er een ontbijt/brunch klaar staat. Na hiervan genoten te hebben pakken we ons boeltje in en laden alles in de bootjes om terug te keren naar de bewoonde wereld. Onderweg zien we veel kikkertjes. Valt het ons zelf niet op dan wijst John, onze pooler, ons er wel op. Halverwege de rit is het even benen strekken en de billen weer wat leven geven. Als we weer land in zicht hebben zien we de truck met Nick, de chauffeur die ons heeft weggebracht, al staan. Het is in eens een drukte van jewelste. Er komen meerdere groepen uit de Delta terug. Als alles is ingeladen gaan we in konvooi naar de campsite. Als we langs het hek (Buffalo fence) rijden wat de Delta afschermt van de bewoonde wereld zijn kindertjes lekker in het water aan spelen. Een geweldig plezier hebben ze met elkaar. Bij de uitgang van het park moet weer gecontroleerd worden op mond- en klauwzeer. Dus allemaal de truck uit, door een bakje met jeweetwel-spul lopen en door het hek naar de andere kant. De banden van de trucks worden ook helemaal bespoten. Voordat we allemaal weer instappen worden er heerlijke koele drankjes geserveerd. Nou, met deze temperaturen gaat een heerlijke koele Castle (biertje) er prima in. Inmiddels zijn de kindertjes uit het water gekomen, want een paar Mzungu’s is ook wel erg interessant. De ballonnen die Ingrid bij zich heeft doen het goed. Vooral het geluid nadoen van een windje, is natuurlijk prachtig. Helaas is de pret van korte duur, want we moeten weer verder. Bij de campsite aangekomen gaat Ingrid meteen naar de receptie om toch maar een cabine voor de nacht te reserveren. Het blijkt dat Toff en Kiddy morgenochtend vroeg met de jeeps en alle bagage naar Xakanaxa vertrekken en hiernaar toe vliegen. Als we een cabine hebben zouden we dus kunnen uitslapen. Geen gek idee. Gelukkig is er nog een cabine vrij. Omdat er genoeg tijd is om het wasgoed te laten drogen, wordt er na de lunch door diverse reizigers kleding gewassen. Uit de kranen komt inmiddels kokend water. Wel lekker voor de was, maar de wasser zelf krijgt het er nog warmer van. Als alles gewassen en opgehangen is, gaat Ingrid naar het zwembad. Het zwembad is niet al te groot en het ruikt niet lekker, maar het is in één woord heerlijk. Ook Ben schuift aan. Onderweg naar de bar komt hij nog Dudu tegen. Onze chauffeur van de vorige reis (Zambia-Zimbabwe). Wat is hij blij ons weer te zien. Hij vraagt meteen naar Angela, onze reisbegeleidster. We spreken af elkaar vanavond bij de bar te ontmoeten. Bij de bar nog wat gedronken, gelezen, gekletst. Toch ook nog maar even lekker douchen. Oh, wat ruiken we weer lekker na de douche. Inmiddels is Dandy met de voorbereidingen voor het eten bezig. We gaan nog even terug naar de bar totdat Dandy klaar. Als we een seintje krijgen dat het eten klaar is gaan we weer terug en genieten we weer van het diner. Ik moet toch wel zeggen dat het een raar gevoel is om niet te hoeven helpen. ‘s-Avonds treffen we helaas geen Dudu in de bar aan. Jammer. Met Liesbeth, Frank en Willeke drinken we nog wat. Inmiddels komen ook de andere reizigers erbij. Het is een lekker gevoel om weer eens in een bed te liggen. Ben benieuwd of we kunnen uitslapen of dat we vanzelf om plm. 5:30 – 06:00 uur wakker worden.

Geschreven door Ottengas.reizen