Woensdag 19 september Mana Pools

Zimbabwe, Mana Pools National Park

Alweer een jarige. Dit keer is het Maaike. Op deze vroege ochtend wordt haar stoel met ballonnen versiert, voor haar gezongen en krijgt zij van Henk en Anke een plastiek nijlpaard.
Iedereen heeft lekker geslapen, ondanks dat er een olifant voor de tent stond. Ben heeft ’s-nachts nog in de verte een leeuw gehoord. Ook nu konden we vooraf aangeven wie wat tijdens deze dagen wilde gaan doen. We konden kanoën, game-driven of wandelingen doen. Voor deze ochtend stonden alleen Ben en Ingrid voor de gamedrive. Samen met Johannes, onze gids, gaan we op pad. Onderweg ontzettend veel olifanten gezien in verschillende soorten en maten. Ook de diverse hertachtigen zijn hier in grote getale aanwezig aangevuld met de grootste soort de Elandantilope. Bij een pooltje even gestopt om onze benen te strekken. Hier veel krokodillen gezien. Het landschap in dit park is heel verschillend. Soms desolaat, dan weer dicht bebost.  Vele mooie poeltjes met prachtige bloemen. Mana Pools is door Unesco ook uitgeroepen tot Wereld Erfgoed. En terecht. Het is bijzonder mooi. Veel dieren zien we nu echter niet, met uitzondering van olifanten en buffels. Nog wel een gevecht gezien tussen een visarend met een grote vis in zijn poten en een kudde maraboes. Op een gegeven moment vloog de visarend weg en moest hierbij zijn prooi laten vallen. Vervolgens gingen de maraboes hiermee aan de haal, maar wisten eigenlijk niet goed wat ze er mee aan moesten. Mooi gezicht.
Als we weer terugkomen staat ons een verrassing te wachten. De tenten zijn van binnen opgeruimd en de bedden opgemaakt. Chippo, een bijzonder vriendelijke mevrouw die over een maanden voor het eerst moeder wordt, is hiervoor verantwoordelijk. Wat een verwennerij. Ook de lunch is snel klaar. Er is een heerlijke quiche voor ons gebakken met daarbij een overheerlijke salade. Na de lunch hebben we wat tijd om te lezen, dagboek bij te werken tot het tijd wordt voor ons om met de kano op pad te gaan.  We moeten nog even wachten want de olifant die ons ’s-nachts een bezoek heeft gebracht komt ook nu weer even buurten. We moeten allemaal wat afstand bewaren. De olifant wil dichter bij komen. Waarschijnlijk staan we op een plek waar bomen met lekkere vruchten staan.  Een van de gidsen probeert hem op een rustige manier van deze gedachte af te brengen. De olifant doet dat dan ook maar en gaat met een wijde bocht om ons heen om naar de andere kant van de kampeerplaats te gaan. Ingrid ziet erg tegen het kanoën op. Bang dat ze in het water valt. Gelukkig kan ze bij een van de twee gidsen in de kano. Ze voelt zich meteen een stuk zekerder. Veel nijlpaarden onderweg gezien. Was een leuk tochtje, maar voor ons niet voor herhaling vatbaar.
Als we terug komen staat er popcorn voor ons klaar en onder het genot van een drankje zien we langzaam de zon ondergaan. Aan de overkant is een bosbrand te zien. Althans een strook brandt. Het lijkt alsof een stroom lava de berg afgaat.
“s-Avonds is er weer heerlijk voor ons gekookt.  

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.