Heerlijk om vandaag niets te moeten. We slapen dan ook lekker uit en hebben niets op het programma.

Als we opstaan gaan we eerst maar eens de rugzakken uitpakken en van stof en zand vrij maken. Dat was wel nodig ook. Wat een bende.

Hierna maakt Irene een heerlijk ontbijt voor ons klaar. Op ons gemak genieten we hiervan en maken ondertussen plannen voor deze dag. Gaan we naar Kampala of naar de dierentuin of wat? Het wordt een bezoek aan Ngamba Island Chimpanzee Sanctuary. Een eiland in Lake Victoria waar chimpansees (uitgevangenschap, maar ook als wees) worden opgevangen. Te vergelijken met Stichting AAP. Stichting AAP heeft trouwens ook een donatie hieraan gegeven.

Bart regelt voor ons het eea omdat we er niet zomaar naar toe kunnen.

Om 10:30 uur worden door een chauffeur van Bart naar de plek gebracht waar vandaan de boot vertrek. Het blijkt dat wij niet de enigen te zijn die naar dit eiland gaan. We moeten dan ook even wachten op een groep toeristen. Na plm 2 uur varen worden op het eiland verwelkomt door onze begeleider.

Het is de bedoeling dat we eerst naar een winkeltje gaan waar ook de lunch geserveerd wordt. We gaan dan lunchen, daarna krijgen we een briefing en dan gaan we naar het voederen van de chimps. We doen braaf wat de man zegt.

In het winkeltje verkopen ze allerlei natuurproducten, fotoalbum van o.a. ananasbladeren, fotolijsten van olifantengras, mokken met foto’s van chimps die in de opvang zitten, etc. We kopen hier een fotoalbum en 2 shirtjes. In de tussentijd wordt de lunch geserveerd. Een traditionele lunch (o.a. zoete aardappelen, gekookte banaan, groetenmengsel, beef, vis) die door de locale bevolking is klaargemaakt. Het smaakt verrukkelijk. Hierna vertelt onze begeleider iets over de chimps, het ontstaan van deze opvang (ook weer deels door Jane Goodall opgericht) en de toekomstplannen. Het is interessant om het allemaal te horen. Vooral ook om deze meneer het leuk kan vertellen.

Als we naar de chimps lopen zien we ook een aantal tenten staan. Het blijkt dat je hier ook kunt overnachten á $ 200 per persoon per nacht. Wel erg leuk, maar ook wel erg duur.

De wat jonge chimps hebben een eigen terrein en de oudere lopen in het daar achtergelegen bos. Ze hebben geprobeerd de jonge chimps in de groep ouderen te laten integreren. Helaas is dat niet gelukt, wat een chimp bijna het leven heeft gekost. Voor deze jonge groep, die steeds groter wordt, moet nu een andere opvang geregeld worden. De bedoeling is om nog een eiland te kopen waar deze groep dan weer kan verblijven. Deze jonge chimps worden dan ook gevoerd, waarbij wel aandacht wordt besteed aan het feit dat ze ooit weer op eigen benen moeten komen te staan. We kunnen de chimps vanaf een plateau zien. We mogen niet naar beneden vanwege het feit dat de chimps met stenen naar je kunnen gooien. Uit eigen veiligheid is het dus beter om maar op het plateau te blijven.

Na het geven van fruit door de verzorgers gaan we naar de oudere chimps. Ook hier kunnen we weer vanaf een plateau heel goed zien. Ze weten al precies wanneer er fruit wordt gegeven. Vanuit de bossen staan ze al klaar om al dat lekkers op de vangen. Ook hier is de regel van toepassing “Hebben is hebben en krijgen is de kunst!”. Sommige chimps weten niet hoe ze al het eten moeten vasthouden. In hun handen, onder de oksels, tussen de tenen. Het is grappig om dat te zien.

Na dit alles drinken we nog wat in het winkeltje en raken in gesprek met medewerkers van deze opvang. Alles wat hier verkocht wordt gaat of terug naar de lokale bevolking of in de opvang. We kunnen niet anders zeggen dan dat het een goed project is.

De terugweg met de boot gaat iets langzamer vanwege de wind die is op komen steken. Tegen 18:00 uur komen we weer in Entebbe aan. De chauffeur waarvan we dachten dat we afgesproken hadden dat hij ons op zou halen, staat er dus niet. We lopen dan ook maar naar huis, wat geen probleem is. In de buurt van Bart zijn huis lijken we toch de weg te zijn kwijt geraakt. Gelukkig konden wat mensen langs de kant van weg ons vertellen hoe we moeten lopen. Het was maar een paar straten verder van waar we moesten zijn.

’s-Morgens had Bart al gezegd dat er een nieuwe groep aan zou komen, dus dat we onze kamers moeten verlaten en we deze nacht weer in een tent slapen. Even balen, maar wat moet moet. Als we dus van onze chimps-avontuur terugkomen staan de tenten al klaar en zijn de matrasjes zelfs al opgemaakt. We gaan snel onze spullen uit de kamer halen, nog even douchen en dan aan tafel.

Tegen 23:30 uur komt de nieuwe groep dan aan. Nog wat met elkaar gedronken en toen naar bed. Inmiddels is het bijna 02:00 uur.

Geschreven door Ottengas.reizen