Woensdag 19-10 – Serengeti Stop-Over-Point - Kisumu (Kenia)
Kenia, Kisumu
We vertrekken rond 08:00 uur naar Kenia. We zien wel hoe ver we in Kenia komen.
Het is wat bewolkt. Ook hier komen we onderweg nog de traditionele rond lemen hutten tegen. Het is een mooie weg met prachtige rotsformaties en het is overal opvallend groen. Waarschijnlijk komt dat om we bij de Mara-rivier rijden.
Bij Isebania gaan we grens met Kenia over. Als persoon de grens over gaat aanzienlijke sneller dan de truck die de grens over moet. We hebben dorst dus gaan we iets drinken terwijl Isma de formaliteiten met de truck regelt. Naast het lessen van onze dorst doen we meteen wat boodschappen, zoals brood en water. Echt lekker bij een kroegje zitten is er niet bij. Isebania is een vies, stinkend dorp. Overal ligt het vuil verspreid. Eigenlijk willen we hier zo snel mogelijk weg.
Helaas gaat dat niet. We hebben weer een lekke band dus bij het locale benzinestation wordt de band verwisseld. Zo heeft de grensovergang nog langer geduurd dan normaal.
Zoals we in Kenia gewend zijn komen we weer de bekende road-blocks tegen. Metalen repen met stalen punten die op de weg liggen. Meestal staat er politie bij die dan eventueel weer van alles en nog wat aan je vragen cq controleren. We lachen en wuiven wat, zodat we hopelijk snel door kunnen.
Ondanks dat we nog niet eens zover van de grens zijn merk je toch dat we in een ander land zijn. Andere dorpjes, hele oude auto’s die van narigheid aan elkaar hangen, rijstvelden, vreselijke geuren die door je neus naar binnenkomen, etc. Inmiddels is het beginnen te regenen.
Tegen 16:00 uur komen we in Kisumu aan. Kisumu is in grootte de 3e stad van Kenia en ligt aan een diepe inham van Lake Victoria. Het is weer even zoeken naar een hotel om te overnachten. Het hotel is eenvoudig maar de bedden en de douche zijn lekker. Alweer geen tentje opzetten. Na het douchen gaan we in het hotel eten onder het harde geluid van de TV. Af en toe heb je het idee dat Afrikanen doof zijn als ze al niet doof zijn vanwege het harde geluid. Het vriendelijke verzoek om het geluid iets zachter te zetten wordt door een van kijkers weggewuifd. We gaan dus naar het eten maar naar de bar in de hoop dat het daar wat minder luidruchtig is. Wat een illusie kan een mens toch hebben.
Ondanks dat gaan we toch nog laat naar bed.
Het is wat bewolkt. Ook hier komen we onderweg nog de traditionele rond lemen hutten tegen. Het is een mooie weg met prachtige rotsformaties en het is overal opvallend groen. Waarschijnlijk komt dat om we bij de Mara-rivier rijden.
Bij Isebania gaan we grens met Kenia over. Als persoon de grens over gaat aanzienlijke sneller dan de truck die de grens over moet. We hebben dorst dus gaan we iets drinken terwijl Isma de formaliteiten met de truck regelt. Naast het lessen van onze dorst doen we meteen wat boodschappen, zoals brood en water. Echt lekker bij een kroegje zitten is er niet bij. Isebania is een vies, stinkend dorp. Overal ligt het vuil verspreid. Eigenlijk willen we hier zo snel mogelijk weg.
Helaas gaat dat niet. We hebben weer een lekke band dus bij het locale benzinestation wordt de band verwisseld. Zo heeft de grensovergang nog langer geduurd dan normaal.
Zoals we in Kenia gewend zijn komen we weer de bekende road-blocks tegen. Metalen repen met stalen punten die op de weg liggen. Meestal staat er politie bij die dan eventueel weer van alles en nog wat aan je vragen cq controleren. We lachen en wuiven wat, zodat we hopelijk snel door kunnen.
Ondanks dat we nog niet eens zover van de grens zijn merk je toch dat we in een ander land zijn. Andere dorpjes, hele oude auto’s die van narigheid aan elkaar hangen, rijstvelden, vreselijke geuren die door je neus naar binnenkomen, etc. Inmiddels is het beginnen te regenen.
Tegen 16:00 uur komen we in Kisumu aan. Kisumu is in grootte de 3e stad van Kenia en ligt aan een diepe inham van Lake Victoria. Het is weer even zoeken naar een hotel om te overnachten. Het hotel is eenvoudig maar de bedden en de douche zijn lekker. Alweer geen tentje opzetten. Na het douchen gaan we in het hotel eten onder het harde geluid van de TV. Af en toe heb je het idee dat Afrikanen doof zijn als ze al niet doof zijn vanwege het harde geluid. Het vriendelijke verzoek om het geluid iets zachter te zetten wordt door een van kijkers weggewuifd. We gaan dus naar het eten maar naar de bar in de hoop dat het daar wat minder luidruchtig is. Wat een illusie kan een mens toch hebben.
Ondanks dat gaan we toch nog laat naar bed.
Geschreven door Ottengas.reizen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
