Woensdag 28-9 – Sumbawanga
Tanzania, Sumbawanga
Vandaag gaan we een bezoekje brengen aan Lake Rukwa. Rukwa is een ongerepte wildernis waar in de uiterwaarden veel wild voor moet komen, zoals poekoes, nijlpaarden en krokodillen en enorme aantallen watervogels. Via het Ufipa Plateau gaan we hier naar toe. De weg er naar toe is zo slecht dat we een aantal malen zijn uitgestapt zodat de truck beter zijn weg kon zoeken zonder ons in gevaar te brengen. Een aantal locale mensen heeft Isma geholpen om de juiste weg naar beneden te kiezen. Eindelijk komen we dan bij het meer aan. De teleurstelling is groot, want geen enkel dier is er te zien. Wel veel vissers die met het boeten van hun netten bezig zijn of hun visjes aan het drogen. Het blijkt dat wanneer we naar de dieren willen er een 2 uur durende boottocht voor nodig is. De dieren zitten namelijk aan de andere kant van het meer waar helaas geen weg naar toe is.
We gaan niet met de boot maar rijden een stukje terug om vervolgens naar Muzu, een klein plaatsje dat net voor het meer ligt, te lopen. Voor we het weten zijn we opdringend met honderden kinderen. Wij zijn weer de attractie van die dag. In dit plaatsje zijn volgens ons nog nooit blanken geweest. De mensen kijken dan ook hun ogen naar ons uit. Levert wel weer mooie foto’s op. Wanneer we de kinderen de foto’s laten zien (kan via de digitale camera) is de chaos compleet. Een jongetje komt heel beleefd vragen of wij misschien een pen voor hem hebben. Nou die hebben we voor hem. Wij gaan echter van het standpunt uit dat mensen iets moeten doen om iets te krijgen (moeten wij tenslotte ook). Zo ook dit jongetje. Hij heeft een prachtig lied voor ons gezongen. Ook hebben we een pen geruild voor een zelfgemaakt vliegtuigje.
Nadat we bij een plaatselijk restaurant de lunch hebben gebruikt gaan we weer terug naar Sumbawanga. Ja, dezelfde weg. Dus nu naar boven lopen ipv naar beneden bij een temperatuur van plm 30graden. Het blijkt een moeilijke weg te zijn, want onderweg stond een auto in de greppel. Gelukkig hebben wij de mogelijkheid om hem er uit te trekken. Zij blij, wij blij.
In de loop van de middag komen we weer bij het hotel aan.
We gaan nog even te stad in om wat te drinken. Op het terras komen we in gesprek met een wat oudere, zeer goed Engels sprekende, vrouw. Spontaan begint ze te vertellen over de verkiezingen die op stapel staan. Hoe gevaarlijk het nu overal is, omdat de huidige president als publiciteitsstunt een aantal gevangenen heeft vrijgelaten. Er zijn ook veel zwerf jongeren waar geen opvang voor is en nu aan het bedelen zijn en mensen lastig vallen. Gelukkig zegende zij ons en wenste ons verder een goede reis!
’s-Avonds weer in het hotel gegeten. Tijdens het eten kondigt Bart aan dat hij naar huis gaat. In Mbeya zal hij het eea regelen. Heel jammer dat hij deze beslissing heeft genomen.
We gaan niet met de boot maar rijden een stukje terug om vervolgens naar Muzu, een klein plaatsje dat net voor het meer ligt, te lopen. Voor we het weten zijn we opdringend met honderden kinderen. Wij zijn weer de attractie van die dag. In dit plaatsje zijn volgens ons nog nooit blanken geweest. De mensen kijken dan ook hun ogen naar ons uit. Levert wel weer mooie foto’s op. Wanneer we de kinderen de foto’s laten zien (kan via de digitale camera) is de chaos compleet. Een jongetje komt heel beleefd vragen of wij misschien een pen voor hem hebben. Nou die hebben we voor hem. Wij gaan echter van het standpunt uit dat mensen iets moeten doen om iets te krijgen (moeten wij tenslotte ook). Zo ook dit jongetje. Hij heeft een prachtig lied voor ons gezongen. Ook hebben we een pen geruild voor een zelfgemaakt vliegtuigje.
Nadat we bij een plaatselijk restaurant de lunch hebben gebruikt gaan we weer terug naar Sumbawanga. Ja, dezelfde weg. Dus nu naar boven lopen ipv naar beneden bij een temperatuur van plm 30graden. Het blijkt een moeilijke weg te zijn, want onderweg stond een auto in de greppel. Gelukkig hebben wij de mogelijkheid om hem er uit te trekken. Zij blij, wij blij.
In de loop van de middag komen we weer bij het hotel aan.
We gaan nog even te stad in om wat te drinken. Op het terras komen we in gesprek met een wat oudere, zeer goed Engels sprekende, vrouw. Spontaan begint ze te vertellen over de verkiezingen die op stapel staan. Hoe gevaarlijk het nu overal is, omdat de huidige president als publiciteitsstunt een aantal gevangenen heeft vrijgelaten. Er zijn ook veel zwerf jongeren waar geen opvang voor is en nu aan het bedelen zijn en mensen lastig vallen. Gelukkig zegende zij ons en wenste ons verder een goede reis!
’s-Avonds weer in het hotel gegeten. Tijdens het eten kondigt Bart aan dat hij naar huis gaat. In Mbeya zal hij het eea regelen. Heel jammer dat hij deze beslissing heeft genomen.
Geschreven door Ottengas.reizen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
