Zoals al eerder geschreven heeft de groep besloten om niet naar Douala te gaan. Een stad die bekend staat om zijn sufferds, je moet er straatbekend zijn, althans volgens de boeken. Tot het eind van de middag zijn we dan nog in Kribi. We doen alles weer op onze gemakje. Om 12:00 uur moeten we uit onze kamers. Jeroen heeft zijn kamer ter beschikking gesteld om onze spullen kwijt te kunnen. We lopen weer wat rond, want om nu de hele tijd bij het hotel te blijven heeft ook weinig zin. Bij Hot & Cold eten we onze laatste lunch in Kameroen. We hebben nu echt wel alles van Kribi gezien en gaan dan toch maar naar het hotel. Om nu weer naar het strand te gaan heb ik weinig zin in. Vooral omdat er vanmorgen geen water was. Het is niet echt prettig om met een zoute huid het vliegtuig in te stappen. Zoals gezegd brengen we de rest van de middag bij het hotel door. Het is de bedoeling om 16:30 uur te vertrekken. Ruth wil om 15:30 uur vertrekken. Niet is iedereen van de groep is aanwezig dus is het moeilijk om nu het tijdstip weer te veranderen. Trouwens wat moeten we zo vroeg op het vliegveld. Het is plm. 2 uur rijden naar het vliegveld en ons vliegtuig vertrekt pas om 23:55 uur!!!!! We drinken dan ook op ons gemak nog het een en ander. Zeer tegen het zere been van Jeroen en Ruth. Want het loopt nu eigenlijk tegen de tijd dat zij willen vertrekken. De mensen die nog wat te drinken hebben, hebben absoluut geen haast. Uiteindelijk vertrekken we dan toch nog een half uur eerder dan afgesproken. We geven Jeroen een handje en daaaag Jeroen!
Om 18:30 uur zijn we dan ook al op het vliegveld. Gisteravond is afgesproken om Ruth haar fooi op het vliegveld te geven. Overigens een fooi die door Jeroen vooraf bepaald is. Wij vragen een drager om onze spullen naar de incheckbalie te brengen. Hierdoor hebben we eigenlijk geen gelegenheid meer om afscheid van Ruth te nemen. Echt rouwig zijn we hier niet om. Omdat we apart van de groep inchecken, we hebben een hele vlotte drager, kunnen we vragen om naast elkaar te kunnen zitten. Het is dan toch wel wat gezelliger. Gelukkig lukt dit.
Het vliegveld heeft weinig tot niets te bieden. Er is geen restauratie. In de loop van de avond komt er wel een cateringwagen langs waar we wat kleffe broodjes en wat te drinken kunnen kopen. That’s it!!!! Het duurt dan wel weg lang voordat het tijd is om in te checken. Het is overigens wel grappig dat we nadat we de diverse controles voorbij zijn gegaan, we weer allemaal uit de wachtruimte moeten, om vervolgens weer door een hele controle te gaan. Typisch Afrikaans.
Het vliegtuig komt gelukkig op tijd en na een goede vlucht, trein- en taxi reis zijn wij weer goed thuis gekomen van een enerverende reis.
Geschreven door Ottengas.reizen