Vroeg wakker. 06.15 uur! Het is al licht dus mooie gelegenheid om het dagboekje weer eens bij te werken. Na het ontbijt gaan we naar het Musée du Diamaré. Het is een wat stoffig museum, maar de mevrouw die de rondleiding geeft verteld leuk. We kopen hier 2 aardewerken hoofdjes en een snuifflesje. Mevrouw wil graag een cadeau. Dus mag ze van ons een mooie ketting uitzoeken die wij hebben meegenomen. Zij kiest de meest kitscherige ketting die er is, maar is er als een klein kind zo blij mee. De verkoper ontpopt zich als een gids en begeleidt ons van het museum naar het quartier des tanneurs, de leerlooierswijk. Op weg naar deze leerlooierij willen wij eigenlijk ook nog wel wat water meenemen en dat is nu juist een probleem. We komen wel een lokale bierbrouwerij tegen, maar nog geen water. Ja hoor eindelijk een zaakje die ook water verkoopt.
De leerlooierij is erg leuk om te bezoeken. In de grond zitten verschillende gaten met verschillende mengsels erin om de huiden te bewerken. Ze hebben verschillende soorten huiden, zoals bijv. krokodil, giraf, leguaan, etc. die hier ondergedompeld, gewassen en afgeschraapt worden door zwetende half naakten mannen. Deze huiden worden door een bedrijf aangeleverd die deze huiden mag verhandelen (is het verhaal). De stank die ik had verwacht viel overigens heel erg mee.
Teruglopend richting centrum onderweg lunchen we nog.
’s-Middags zijn we op bezoek geweest bij de lamido. Omdat het paleis nog best wel ver van het hotel lag zijn we er met een brommertje naar toe gereden. De lamido is een redelijk jonge man met een groot gevoel voor humeur (zelfs hij maakt een Belgenmop) . We moesten allemaal gaan zitten en vertellen hoe we heten en wat voor beroep we hebben. Hij had het erg druk omdat morgen de president van Kameroen, Paul Biya, op bezoek komt in Maroua. Er moest o.a. nog een paard uitgezocht worden waarop hij de president zou verwelkomen. We zijn dan ook niet lang bij hem gebleven.
Na dit bezoek zijn we naar Relais de la Porte Mayo gelopen. Een vrij luxe ressort, met een mooi souvenirwinkeltje. Het was ons iets te luxe met te veel blanke mensen. We zijn dan ook met een brommertje weer snel naar het hotel gereden.
’s-Avonds met een brommertje naar een straat waar diverse Mamma’s vis aan het bakken zijn. Ook hier weer: je zoekt een vis uit, onderhandeld over de prijs en de vis wordt voor je bereidt en weer gebracht. Heel relaxed, lekker en gezellig.
Met het brommertje weer terug naar het hotel. De badkamer staat nog steeds blank.
Geschreven door Ottengas.reizen