We hebben lekker geslapen in een “echt” bed. Het weer valt op dit moment niet echt mee. Het komt met bakken uit de hemel en zo te zien zal het nog even duren voordat het droog wordt. Voorlopig dus maar even niet wandelen.
Na het ontbijt (wentelteefjes en Spanish omelet) om plm. 10:30 uur wordt het wat droger en gaan we aan de wandeling beginnen. Miriam en Aminah lopen met ons mee. Al lopende wordt het weer steeds beter. Als we bij een mooi baai aankomen hebben we eigenlijk spijt dat we geen badkleding bij ons hebben. De baai heeft iets weg van een Bounty-eiland. Mooi wit strand met op de achtergrond bossen. Hier rusten we even uit voordat de toch verder gaat. Door de regen zijn de paden best wel glibberig. Zoals al eerder opgemerkt hebben wij stevige stappers en in dit geval Aminah en Miriam open schoenen. Wie is hier nu niet helemaal bij zijn hoofd. Ik ben bang dat wij dat zijn. Na even uitgerust te hebben gaan we verder. Zelfs het eiland heeft een afwisselend landschap. Zo loop je over vlaktes en zo weer in een bos. De tocht eindigt in een vissersdorpje.
Van de moeder Ingrid hebben wij wat armbandjes meegekregen om uit te delen en Bianca heeft nog ballonnen. Het kost even moeite om de meisjes bij ons te krijgen. Met veel aarzeling lukt het dan toch, op één meisje na. Die vindt het toch wel erg eng. Zeker als ik naar haar toeloop. De ballonnen zijn ook een groot succes. Zeker wanneer ze doorhebben dat je ze kan laten leeglopen zodat het net lijkt of je windjes laat. Grote hilariteit. In eerste instantie is men heel onderdanig als men wat krijgt maar als we eenmaal in onze boot zitten barst de feestvreugde bij de kinderen los.
De boot haalt ons op om ons weer naar het begin punt waar de wandeling begonnen is. Vervolgens staat de tractor klaar om ons naar het huis van de Father te brengen. Na de lunch die uit stew en bananenpuree bestaat even op bed gelegen voordat we een wandeling naar een waterval gaan maken. Hier kunnen we ook eventueel zwemmen, dus badkleding aan.
Na 1,5 uur wandelen zijn we bij de waterval aangekomen. Het is een prachtige omgeving. De waterval op zich is niet echt een plek om te zwemmen. Het meertje is vrij klein en redelijk ontoegankelijk. Helaas dus geen zwempartij. Vervolgens lopen we naar de kust waar de boot ons weer ligt op te wachten. Doordat we nu dwars over het eiland hebben gelopen duurt het best wel lang voor we weer bij het beginpunt terug zijn. Wel erg leuk omdat we het eiland voor een groot deel vanaf het water kunnen zien. Het is heel bossig en ook hier zijn weer veel vogels. Zouden de Noorse vogelaars hier ook naar toe zijn? Vervolgens weer met de tractor naar het huis van de Father. Hierna lekker gedoucht.
Omdat we met zijn achten zijn heeft ieder koppel een “eigen” douche c.q. eigen zak met water. Het is wel een grappig gezicht om ons naast elkaar met de koppies net boven de muurtjes te zien douchen. Na de douche een lekker koud biertje en hebben we de kinderen nog wat weggevertjes gegeven. Zo had Ben nog een petje en een frisbee over en Ingrid een opblaasbare wereldbol. Dit laatste was een groot succes. In eerste instantie kon men deze niet opblazen omdat er een veiligheidssluiting op het ventiel zat. Toen de wereldbol dan eindelijk een wereldbol werd, was het leuk om te zien hoe men kijkt waar wij en zij wonen. In eerste instantie is men verlegen maar later toch wel fier op hetgeen zij hebben gekregen. Van Aminah en Miriam heb ik hier een leuke foto van. Na het eten hebben we nog bij het kampvuur gezeten. Dit was heel hoog gestapeld en waar we ook bang voor waren gebeurde. De hele stapel stortte in. Onder het genot van een biertje sprak de Father zijn denkbeelden uit. Boeiend, maar een beetje te laat op de avond.
Geschreven door Ottengas.reizen