Ingrid heeft niet lekker geslapen, misselijk, buikpuin, etc. Dit zal waarschijnlijk komen omdat haar moeder vandaag geopereerd wordt. Ondanks dat, toch wel lekker ontbeten.

Om 09:30 uur hebben we met Jozef,de gids, afgesproken om naar een Pygmeeëndorp in de bergen te gaan. Het is ongelooflijk hoe Jozef met zijn handicap (een lang en kort been) als een speer die berg oploopt. En wij, met onze stevige bergschoenen aan en met bloed, zweet en tranen die berg opklauteren en lopen te stuntelen op smalle paadjes. Eindelijk zijn we dan boven. Het dorpje bestaat uit ongeveer 7 hutjes.

We maken kennis met de dorpsoudste, 76 jaar. Ook mogen we in de hutjes kijken. Het is onbegrijpelijk dat deze man in deze omstandigheden 76 jaar is geworden. In het hutje wordt gekookt, wordt de geit ’s-avonds opgesloten, slaapt men. Eigenlijk is zo’n hutje één rookhol. De kinderen zien er slecht uit. Vaal en bij alle kinderen zijn de ogen ontstoken. Een zielig gezicht. In de omgeving van dit dorpje wordt volop marihuana verbouwd waar de bewoners ook dankbaar gebruik van maken. Er wordt voor ons gezongen en gedanst. Dit bezoekje levert tenslotte weer geld op.

Na een uurtje gaan we weer terug naar beneden. Zoals gezegd wij heel moeizaam, Jozef als een speer. Op een gegeven moment een hoop geschreeuw achter ons. Blijkt er een meneer, compleet stoned op blote voeten de berg af te rennen, want hij wil met ons mee. Wij blijven toch wel een stelletjes stuntelaars als je dat zo ziet. Omstreeks 12:00 uur zijn we weer in het hotel.

Eigenlijk hadden we met Jozef afgesproken om ’s-middags nog een dorpswandeling te maken, maar niemand heeft er nog zin in. We blazen dit dus af. Na de lunch gaan we richting het internetcafé even kijken of er nieuws is over mijn moeder. Is er geen internetverbinding! Misschien over een uurtje. Op een terrasje maar even wat drinken. Wij blijven toch wel erg bijzonder. Mensen blijven naar ons omkijken wanneer ze langslopen, kinderen blijven uitgebreid staan en gapen ons aan. Zodra je met een fototoestel voor de dag komt schieten ze weg om even later weer tevoorschijn te komen. We gaan maar weer eens richting internetcafé. Helaas er is nog steeds geen verbinding dus op naar het hotel om de beeldjes in te pakken. Je moet toch wat.

In de hal van het hotel staat een mooie houten trompet. We hebben hier wel interesse in. Anna weet echter de prijs niet, dus is het wachten op Bas. Ook onze reisgenoten lijken aangestoken door onze aankopen, er wordt driftig rondgekeken naar al dat moois. Inmiddels is Bas terug en weten we de prijs van het beeld. Het komt aardig overeen met wat wij voor ogen hebben en zijn wij een beeld rijker. Doe dan ook maar de 2 maskers die we eigenlijk ook wel leuk vinden. Als bonus mogen we een haarkam uitzoeken. Om 19:00 uur belt de broer van Ingrid met de mededeling dat de operatie van haar moeder geslaagd is en zij het goed maakt. Gelukkig! Hierna gaan we aan tafel. Vandaag barbecue. Als toetje worden we door de lokale bevolking vermaakt met dans en muziek. Na het eten nog lekker wat geklets en gedronken met Anna. Laat naar bed dus, maar het was erg gezellig.

Geschreven door Ottengas.reizen