Gelukkig weet je op fietsvakantie niet alles van tevoren. Je zou er maar stress van kunnen krijgen. Het mooie van deze dag was het weer. Lekker zonnetje, graadje of 18, de Schotten zouden zeggen ‘it is tropical’. Zwak windje en ook nog in de rug. Dus monter op pad. Extra vroeg, we vertrekken al om half negen want we moeten uiterlijk om 15 uur met de fietsen de boot op en dat is wel 65 km verderop. Maar ach het routeprofiel belooft een makkelijke dag dus dat gaat ons zeker lukken.
Maar helaas, onze volmaakte routeplanner heeft toch een paar klimmen over het hoofd gezien. En dus opnieuw aan de bak om een paar zeer heftige hellingen te bedwingen. Op de derde top staan we uit te hijgen. Maar waar blijft Tetman toch? Ik raadpleeg de telefoon. Ai, hij heeft gebeld. En zo ontkomt ook dit fietsavontuur niet aan dikke pech: de motor van zijn fiets doet helemaal niets meer.
Goede raad is niet duur en het besluit is snel genomen. Tetman wandelt terug naar een kruising met hotel om een taxi te regelen. Menno, Mylène en ik fietsen door naar Newcastle. De route heeft nog een paar laatste klimpartijen in petto. Dan volgt de CtoC route een onverhard pad dat gelukkig redelijk fietsbaar is. En vanaf dan gaat het langzaam maar zeker naar beneden, want ja die ferry ligt gelukkig op zeeniveau! Als we de buitenwijken van Newcastle bereiken delen we het pad traditiegetrouw met honderden honden en hun baasjes. Lastig manoeuvreren en geregeld op de rem. Na een volstrekt onoverzichtelijk kruispunt met diverse snelwegen met gierende auto’s en een macabere ondergrondse fietstunnel die we bij nader inzien juist niet moeten nemen fietsen we dan toch langs de Tyne. En daar zijn ze dan weer: de beroemde bruggen vann Newcastle. Na dit licht euforische moment volgt er toch nog een straf uurtje om de ferry te bereiken. Menno kwijt zich als tweede navigator zeer goed en toegewijd van zijn taak, maar met twee dames die dapper meedenken om het juiste pad te vinden, valt dat niet altijd mee. Eindelijk het felbegeerde hekje gevonden waarlangs de fietsen naar de boot kunnen. En daar zit Tetman ietwat ongerust op ons te wachten. We made it!
En hoe verging het Teman ondertussen? Hieronder het verslag van de dappere achterblijver:

De dag begon goed: lekker ontbijt en mooi weer. We zaten om half negen op de fiets.
We moesten wel weer flink klimmen.
Na de tweede stevige klim trapte ik opeens in het luchtledige. Ik kon trappen wat ik wilde, maar mijn aandrijving was helaas stuk.
De anderen waren mij al vooruitgegaan, dus het kostte ook nog even tijd voordat ik ze telefonisch te pakken had. Toen ze weer terug bij mij waren hebben we na kort overleg besloten dat zij doorfietsen en dat ik terug loop naar het hotel dat we 2 km voorbij waren.
Daar was de hotel eigenaar zo vriendelijk om mij ( tegen betaling uiteraard) met zijn auto naar Newcastle te brengen. De fiets en bagage pasten net achterin.
De man kwam oorspronkelijk uit India en heeft in Engeland een behoorlijk fortuin gemaakt in de bouw. We stopten even bij het huis wat hij net had gekocht om te kijken of de werklui goed bezig waren. Een huis van ruim 2 miljoen pond. Zijn zoon studeert rechten aan de universiteit, maar had zijn vader al laten weten dat hij na het afstuderen toch maar in dezelfde business als zijn vader ging, want dan kon hij veel meer verdienen. Zo had ik een aangenaam gesprek en een eenvoudige tocht naar de boot. Liever had ik met de anderen het stuk gefietst !
Thuis maar eens overleggen met fietsenmaker wat we hier aan gaan doen. Ik ben het vertrouwen in deze fiets kwijt na twee keer een grote storing tijdens een vakantie( in Schotland in 2022, en nu in Engeland)
Gelukkig gebeurde de pech op de laatste dag.

Ten slotte nog een korte samenvatting van de tocht: zie kaartje!
We hebben de volgende gebieden doorkruist deze vakantie:

• Northumberland National Park (Reivers)
• Lake District (deel C2C)
• Yorkshire Dales (WOR)
• Nidderdale National Landscape (WOR, York)
• North York Moors National Park (Whitby)
• North Pennines AONB (Alston, C2C)

Voorlopige conclusie: een schitterend en veelzijdig land dat behoorlijk uitdagend is voor de tourfietser (op leeftijd). We zijn dan ook vrijwel geen andere fietsers tegengekomen die ook bepakt door het land trokken. Al drie weken geen Nederlanders ontmoet, het zou kunnen dat het wisselvallige klimaat hierbij een rol speelt…
Wij hebben enorm genoten van deze avontuurlijke tocht. En hulde aan mijn reisgenoten om mij te verdragen of te dragen als het pad té oneffen werd.
Alle bloglezers bedankt voor de bemoedigende reacties, wie weet tot een volgende keer….

Geschreven door TAP.op.de.fiets