Dit is de eerste avond dat het kil is. Warme legging, fietsjack over het vest en dan nog... Maar toch is dit fijner dan de hitte die we hebben gehad en overdag was het heerlijk weer om te fietsen.
We zitten op een heerlijke camping in Chaumot, vlakbij het stadje Corbigny, na alweer een dag fietsen langs een kanaal. Maar waar we aanvankelijk dachten dat het wellicht een wat saai tochtje zou worden, bleek dit een verrassend traject. Om ons heen staat weer een flink aantal Franse fietsers: een gezin met kinderen die al zelf kunnen fietsen, een echtpaar met nog een heel klein kindje dat de hele dag in een karretje is meegehobbeld en diverse stellen. Eén Nederlands paar die net als wij een tocht door Bourgondië hebben uitgezet.
Vandaag een graadje of 22, wolkje, zonnetje, heerlijk weer om op de fiets te zitten. De eerste etape is langs een meanderend kanaal,le Canal de Nivernais, dat de loop van het riviertje de Aron volgt. Het is een mooie route, maar niet heel anders dan de andere trajecten langs een kanaal. Het stadje Châtillon en Bazois belooft een bruisend centrum van de watersport te zijn. Er is een haventje, er zijn wat boten, er is een kasteel, maar bruisend? We kruisen een drukke route nationale en ik sta in de rij met gemaskerde Fransen voor de boulangerie. Die verkoopt heerlijke viennoiseries ( traditiegetrouw Tetman een pain aux raisins en ik een pain au chocolat) en gelukkig ook twee sandwiches voor de lunch. Want verder is er geen winkel te vinden. Op een scheef terrasje in een zijstraat van de drukke autoweg een vieze koffie. Gauw verder dus. Maar dan wordt de route steeds leuker, de sluisjes zijn fleuri en vrolijk geschilderd en na enkele kilometers is er zelfs een bar met lekkere koffie. We kletsen er met twee Vlaamse dames die al jaren naar le Nivernais komen en die ons bevestigen dat de sluizen inderdaad bediend worden door jonge studenten, meestal studentes, of door jonge mensen die weer op het recht pad moeten komen en dit als een soort van taakstraf doen.
Ook vandaag zijn er veel fietsers onderweg, voornamelijk Fransen. Iedereen groet iedereen altijd uitermate vriendelijk.
Bij een info-bord kom ik meer te weten over de geschiedenis van het kanaal. Al in 1786 werd begonnen met de aanleg, met als doel het hout uit deze streken te kunnen vervoeren via de Yonne naar de Seine en vervolgens naar Parijs. De geschiedenis was veelbewogen in die dagen: aanvankelijk was het een canal royal, na de Franse revolutie een canal national en na Napoleon een canal impérial. Het duurde 67 jaren voordat het kanaal af was. En toen was het in feite overbodig omdat de spoorwegen toen de functie van de kanalen gingen overnemen. Na een lekker stukje rechtoe rechtaan even klimmen, want het kanaal gaat door een heuvel en wij moeten er - zoals meestal - overheen.
Het leukste stuk is de sluizentrap: 16 sluizen die dicht bij elkaar liggen. We hebben geluk, we fietsen stroomafwaarts en dus dalen we en dat fietst heerlijk. Ten slotte nog even omhoog naar het dorpje Corbigny om boodschappen te doen. Met een zak sla, pesto en spekjes maken we met een restje pasta een heerlijke pesto pasta. Uit voorzorg deze keer maar een fles wijn - pinot noir côte de Tannay - meegenomen!
Als de tent net staat windvlagen en spettertjes regen. Maar al gauw trekt het weer open en is het heerlijk weer.
Lekker tafelen aan de picknicktafel op een heerlijk terrein met uitzicht over koeien en glooiende korenvelden. Opnieuw genieten van het Franse leven!

Geschreven door TAP.op.de.fiets