We hebben prima geslapen in ons hutje op palen. Maar het was vannacht best fris! Dat is het vanochtend ook, de zon heeft moeite om door de ochtendnevelen heen te breken. We hoeven vandaag geen tent op te vouwen, dus Tetman moet lijdzaam wachten totdat ook ik alle ochtendrituelen heb afwerkt. Om 9.30 uur op de fiets. De zon breekt door, geen of weinig wind en het belooft een prachtige dag te worden. Glooiend landschap maar voorlopig geen steile hellingen, zonnebloemen, af en toe wat bos, het is een genoegen om hier te fietsen. In Ingrandes even de Vienne over om een oud Romaans kerkje te bewonderen. We laten de grootse gothiek van het noorden nu achter ons en zullen steeds meer kleinere maar ook oudere romaanse kerkjes tegenkomen op deze pelgrimsroute. Koffie in Ingrandes en dan weer terug naar onze fietsroute.
Rond het middaguur komen we aan in Chatelleraut, een wat grotere plaats. Prachtig fietspad langs de Vienne dat leidt naar de beroemde Pont Henri IV. Daarna valt Chatelleraut nogal tegen, saaie winkelstraatjes van 13 in een dozijn, maar wel een mooie St Jacobskerk. Tetman is al die kerken even helemaal beu, maar ik bestudeer kort de 12 apostelen op de voorgevel, ingepakt in een net want de voorgevel wordt gerestaureerd. Binnen hét klassieke beeld van St Jacob in vol ornaat.
Omdat we niet verder willen doorfietsen voor een picknickplek belanden we op een doorsnee plein met weinig couleur locale. We nuttigen er een salade. En dan verder langs wat lintbebouwing en keurige buitenwijken totdat we opeens weer in prachtig glooiend landelijk gebied komen. Links van ons opeens het ‘Vieux Poitiers’, de restanten van wat ooit het oude Romeinse Poitiers was. Er rest nog een deel van het oorspronkelijk amfitheater en een mooie opgravingsplek in een totaal verstild landschap in de stralende zon. Helaas gesloten maar ook door het hek krijg je een indruk van de immense historie van deze plek. Even verderop ligt het slagveld van Moussais la Bataille waar Karel Martel in 732 de Moren heeft veslagen. Noord ontmoet Zuid in lang vervlogen tijden. Dan nog even stevig klimmen langs een lxueuze golfbaan (terug jn de 21e eeuw!) en daarna een verrukkelijke afdaling naar Dissay. Wat een verrasing: het kleine plaatsje is prachtig gerestaureerd en vlijt zich tegen een al even fraai gerestaureerd kasteel uit de XVe eeuw aan. Verwoest in de Franse Revolutie is het in de 19e eeuw gerstaureerd en recentelijk opnieuw. Nu een luxe hotel waar je ook kunt dineren. Aangezien de dichtsbijzijnde winkel 5 km verderop is, maken we van de nood een deugd. We zetten het tentje op de camping municipal pal naast het chateau. Lekker douchen, de was en relaxen. Dan onze allernetste kleding aan - eindelijk dat jurkje onder uit de tas!- en heerlijk gedineerd au chateau. De sommelier is een kogelronde meneer die zo uit een boekje van le Petit Nicolas lijkt gestapt - denk aan de inspecteur maar dan de vriendelijke variant -. We hebben ons heerlijke laten verwennen in de prachtig gerestaureerde zaal van het chateau. Dan weer terug naar ons tentje en lekker slapen!

Geschreven door TAP.op.de.fiets