We beginnen de dag met een fully cooked Scottish breakfast. We wagen ons nog niet aan de Haggis bij het ontbijt, maar doen ons tegoed aan scrambled eggs, scottish saucage, bacon, baked tomato, mushrooms, toast, marmelade en cereals. Een stevige basis voor een nieuwe fietsdag. Het heeft vannacht geregend, maar de lucht klaart op. Het is niet warm, in de ochtend 15 grdn en het zal 17-18 grdn worden, maar de zon breekt steeds meer door, er waait een frisse westenwind en het zicht is glashelder. Iets warmere fietskleding dan gisteren dus. Op aanraden van de gastheer van Rhone Villa staan we even na Gretna even stil bij het museum van de ‘devil’s porridge’: meer dan 30.000 mensen, grotendeels vrouwen, werden tijdens WO I gerecruteerd om munitie te fabriceren voor het Engelse leger. Met blote handen verwerkten vrouwen lood, zwavel en katoen tot munitie: de devil’s porridge genaamd. Even verderop zien we de ‘fireless locomotive’ die de minutie veilig en zonder brandgevaar moest vervoeren. Hier staat ook een monument om alle dieren die tijdens de oorlog werden ingezet en gedood (paarden, postduiven) te gedenken. Dan door naar Annan, een vrij troosteloze plaats met wel een fraai belfort op het centrale plein. Met enige moeite lukt het om in een bakkertje broodjes voor de lunch te kopen. Aan de winkels is te zien dat dit nu geen welvarende streek is.
Via een tweetal bijzondere kerkjes fietsen we door prachtig glooiend landschap richting de kust. Koffie met schitterend uitzicht op de drooggevallen baai. Aan de overkant bergachtig, aan deze kant gelukkig slechts lieflijk glooiend. En voort langs prima befietsbare wegen door groene heuvels bespikkeld met schapen (met de karakteristieke zwarte oren en neus) en koeien.
Lunch op het prachtige grasveld omzoomd met bomen voor Caerlaverock Castle. Een imposante burcht die Schotland tegen de Engelsen moest beschermen, tevergeefs want in 1300 veroverde koning Edward I het kasteel, maar zijn heerschappij over Schotland duurde slechts kort.
Wij beperken ons tot de buitenkant van het kasteel want onze weg is nog lang….
Via een fraai traject langs een baai met veel vogels die hier komen fourageren bereiken we na een aangename fietstocht het stadje Dumfries. We fietsen langs de rivier de Nith met een brug met Eiffelallure en bruisende watervallen waar vogels op zoek zijn naar een vishapje.
Dan na enkele gevaarlijke kruisingen om het juiste fietspad weer te vinden langs eerst een fietspad en daarna een landelijk weggetje lekker up tempo door het frisgroene heuvelland met daarboven een steeds blauwere lucht. Idyllisch fietsen.
Rond 17.15 uur bereiken we Castle Douglas met meteen aan het begin Ernespie House Hotel. Schitterend gelegen ietwat vervallen landhuis met prachtige hotelkamers. Heerlijk happy hour in leren canapés in de lounge. Enige minpuntje is helaas dat ondanks deze feërieke entourage het eten matig tot slecht is. Maar ach, na een beerenburgje (als je met M en M op fietsvakantie bent kunnen deze wonderen zomaar gebeuren!) met nescafé in onze riante en sfeervolle hotelkamer is het avondmaalleed alweer vergeten. Na zo’n paradijselijke dag kan het natuurlijk niet alléén maar meezitten… benieuwd of het ontbijt van betere kwaliteit zal zijn. Nu eerst maar weer lekker slapen.

Geschreven door TAP.op.de.fiets