Vandaag de één na laatste etape op weg naar de Middellandse Zee. Ook nu vrijwel helemaal vlak, alleen één klimmetje in de buurt van de Fontvieille.
Nadat we Avignon achter ons hebben gelaten wat vlakke wegen door niet al te bijzonder landschap. Ietwat rommelig, veel fruitbomen, voornamelijk appels. In Maillane een prima koffiestop op een leuk plein. Volgens onze gids een plein dat veel lijkt op een pleintje in Arles, dat ooit door van Gogh is geschilderd. Dan verder naar Arles. Omdat het niet al te ver is en we de middag willen gebruiken om Arles (opnieuw) te bekijken fietsen we in één keer door naar camping. Wel natuurlijk even een stop bij de beroemde molen van Alphonse Daudet. Hij staat er prachtig in een mooi aangelegd park, goed onderhouden met mooi uitzicht rondom, vandaar dat er wel nog éven geklommen moet worden. De knalgroene sapins doen ons denken aan campings van vroeger, heet, geurende pijnbomen die altijd een te lichte schaduw geven, zodat het gewoon warm blijft....
Op de camping van Arles is plek genoeg, maar helaas lijkt het meer op parkeren dan kamperen. Tussen twee haagjes op een zanderige ondergrond. Geen idyllisch laatste plekje dus.. Echter er is een eenvoudig restaurant met airco waar we een prima bruschetta met enkele frietjes en salade wegwerken. Dat gaat er goed in na 50 km fietsen in de warmte!
We besluiten het piscine te laten voor wat het is en gaan douchen en nog even flink de was doen. Net als alles hangt met een ingenieuze constructie vanuit de boom via het stuur van mijn fiets en een beperkt aantal knijpers begint de lucht zich op te bouwen en klinkt er gerommel. Er vallen zelfs enkele dikke en dreigende druppels. Net als we denken dat we maatregelen moeten nemen druipt het onweer weer af naar andere oorden. Het blijft benauwd maar droog.
Rond vijf uur lopen naar Arles, in de hitte toch weer wat langer dan ingeschat. Bij de beroemde Arena willen we een kaartje kopen, maar het blijkt dat er vandaag Feria is, stierengevechten, we kunnen er zo heen. Het wordt aangeduid als iets heel onschuldigs, maar wij hebben er geen zin in. Marianne Thieme zou blij zijn met ons, maar helaas zal één weigerende toerist wel geen verschil maken. En kunnen wij echt oordelen over de folklore van een ander land?
We slenteren verder door het warme Arles, belanden in het klooster van Saint Trophime en worden dan weer gegrepen door de schoonheid van dit pas gerestaureerde klooster. Op de binnenplaats vindt net een demonstratie van een gladiatorengevecht uit de oudheid plaats. Hier worden mensen in ieder geval met ménsen vermaakt. Ook is er een interessante fototentoonstelling. In de hele stad is een soort van fotofestival, zo blijkt.
Interessant is ook nog een bezoek aan de Fondation Vincent: een museum waarin schilderijen hangen en exposities zijn van schilders die ofwel van Gogh hebben geïnspireerd - zoals de ons onbekende Monticelli - of schilders die zich door van Gogh hebben láten inspireren, dat zijn er natuurlijk eindeloos veel. Interessant is een Japanse prent met wandelaars over een brug in de regen, waarop van Gogh zich later weer heeft geïnspireerd, die hangt in het trappenhuis dat is beschilderd met regenstralen en waarin het geluid van de het produceren van de regenstralen lijkt op het geluid van een ruisende regenbui.
Na al deze cultuur en de vele voetstappen die we ongemerkt weer hebben afgelegd is het weer tijd voor de inwendige mens.
Tetman googelt weer een heerlijk eethuisje waar we net het laatste tafeltje bemachtigen!

Geschreven door TAP.op.de.fiets