Met bijna 20 km in de benen zit ik voor het raam van onze kamer van The Hill on the Wall te genieten van ‘het mooiste uitzicht op aarde’: vooraan tegen het raam een bloeiende zachtroze magnolia, op het terras beneden mij een felroze azalea praecox, verderop de zonovergoten
glooiende felgroene heuvels van Northumberland, een boerderijencomplex, de kronkelende streep van Hadrian’s Wall en als kers op de taart rijdt af en toe het tweewagonnige treintje voorbij.
We slapen vanavond in Caligula’s room en Jen J in Hadrian’s retreat, tijdens deze wandeltocht is de Muur altijd dichtbij.
Het was een schitterende dag. Als we wakker worden straalt de zon al en doet de brem voor de Vallum Barn felgeel oplichten. Na een fantastisch cooked breakfast, met keuze uit kippers, vegetarische of varkensworstjes, fried egg, mushrooms and tomatoes, verse toast, heerlijke marmelade en verrukkelijke fruitsalade met zelfs stukjes zachtgekookte rabarber gaan we op weg. Direct over glooiende heuvels met pas ingezaaide gewassen, net onloken beuken of esdoorns en overal tapijten van paarsblauwe wilde hyacinthen. Na alle kissing gates hebben we nu ook af en toe de klassieke style om van het ene veld in het andere te komen. Overal het beleefde verzoek om de hekjes goed te sluiten zodat de talrijke schapen en lammetjes op hun eigen veld blijven. Tetman redt nog een schaap dat zieltogend op de rug ligt. Als ze met een ferme duw weer op de stramme poten is geholpen huppelt ze opgelucht weer door de wei.
Helaas ook een stuk langs asfalt, omdat het echte pad temporarily cloased is. Dan buigen we af naar beneden omdat we Lanercost priory willen bekijken. Daar aangekomen is de zondagsmis nog in volle gang. De orgelklanken seipelen in het gedragen ritme van de psalmen naar buiten. De priory is volledig opgebouwd uit de stenen van wat ooit de muur was. Duurzaam bouwen of gewoon ordinaire plundering? In één van de gebouwenmstaan bijzonder (replica’s van) offerstenen die hier eeuwen hebben getuigd van oeroude godsdienstrituelen.
Na een snelle blik in de kerk gaan we naar het aanpalende café voor capuccino en heerlijk Engels gebak.
Dan een steile klim omhoog naar het oorspronkelijke pad. De zon breekt steeds meer door, de jassen gaan uit en de dames stropen de broekspijpen omhoog. Schitterende vergezichten over de glooiende heuvels met rechts van ons naar wij vermoeden de Vallum die deel uitmaakte van het murencomplex.
En dan, eindelijk, ons eerste ‘authentieke’ stuk Hadriaanse muur: de fundamenten van een Turret (verdedigingstoren). Dat wordt gevierd met foto’s in alle soorten en maten en appjes naar het thuisfront.
Bij een volgende Turret eten we de op maat bestelde en smakelijke bereide sandwiches in de zon met prachtig uitzicht. Hiernaast is de weg en een parkeerplaats, wat resulteert in aardige ontmoetingen en gesprekjes: een Amerikaanse echtpaar uit Georgia en een viertal dat in oldtimers (Morgan) de Wall ríjdt ipv loopt.
Dan voort maar weer, op weg naar Birdoswald. Even een momentje ‘hoe lang het was en hoe ver’. Wijdse blik links en rechts op wat wij later opnieuw definiëren als de Vallum, een lange lage greppel met moerasachtige begroeiing.
In Birdoswald eerst wat drinken en even zitten zodat de vermoeide ongeoefende voeten even rust krijgen. Dan sightseeing en proberen je voor te stellen hoe het is geweest. Een kort filmpje visualiseert hoe de muur, de vallum en de military road door het landschap heen snijden.
Na nog een mooie blik op een flink stuk Muur buigen we linksaf naar boven richting Gilsland. Er is een public footpath maar de aanblik van een enorme zwarte stier en een waarschuwend bordje doet ons snel besluiten om toch maar de road te nemen. Ook mooi en heel afwisselend. Even lopen we per ongeluk het erf van de buurman op, maar dan bereiken we toch het prachtige historische B&B Hill on the Wall. Met als beloning het hierboven genoemde fabuleuze uitzicht.
Even rusten, douchen en dan toch weer op pad naar de Samson Inn, waar we heerlijk pubvoer nuttigen. Grappig gesprekje met een Engels echtpaar dat de Muur ook loopt maar dan ‘Westbound’, hij is architect en heeft gewerkt aan de dierentuin in Emmen en aan legoland(?) in Scheveningen. Het is al donker als we weer terug lopen naar onze B&B, morgen weer verder naar het oosten.

Geschreven door TAP.op.de.fiets