Op deze vroege zondagmorgen halen de mannen de fietsen weer van het dak. Als alles er weer op zit, gaan we ontbijten in Jaspers Café. We zijn de eerste ontbijtgasten, maar al gauw voegen zich heel wat wandelaars en een enkele mountainbiker bij ons. Meteen al een mooie route naar Keswick. Er gloort een sprankje zon. Prachtig weer voor een herfstdag, je moet er alleen niet bij bedenken dat het half augustus is. We doen na enig wikken en wegen inkopen voor de lunch. Dan en route! Meteen een zeer pittige klim naar de Castle Rigg Stone Cirkel, één van de oudste steencirkels van Groot Brittannië. Waarschijnlijk daterend van rond 5000 voor Christus. Een betoverende plek temidden van de bergen rondom. Dan opnieuw stevig in de pedalen op weg naar het eerste meer van de dag: het Thirlmere. Volgens het informatiebord op een P waar we koffie drinken zijn we bijzondere geluksvogels: hier regent het eigenlijk altijd. En daar zijn ze blij mee, want het meer dat aan de noordkant een grote stuwdam heeft, wordt gebruikt als waterreservoir. We fietsen heerlijk verder over de glooiende weg naar het volgende meer, het Grasmere. De route gaat na enige tijd over in een avontuurlijk onverhard fietspad. Dat is op zich niet zo heel erg, ware het niet dat we het smalle stenige pad moeten delen met hordes wandelaars met honden. We vragen aan een mevrouw wat er aan de hand is, is er een speciaal evenement of zo? Nee, het is ‘just a usual sunday’. De Britten trekken er massaal op uit om aan de wandel te gaan. Wat opvalt is de enorme diversiteit. Keurige oerbritse dames en heren in luxe wandeloutfit, hele gezinnen in alle soorten en maten, jonge verliefde stelletjes, Indiase mensen, Pakistanen, mensen met een keppeltje, een hoofddoek of een Sikh tulband. Zelfs een enkele Japanse tourist gewapend met een enorme zonneklep. Iedereen geniet van een dagje uit. Later zien we ook dat er volop gepicknickt wordt. Wij vinden het fris, maar volgens de Britten is het blijkbaar tropical vandaag en hoogzomer, men zit heerlijk in badpak of t-shirt aan de waterkant.
Wij zijn als bepakte fietsers een soort aliens. Wie is er nu zo gek om met bepakking zo’n route te fietsen op zondag? Desalniettemin gaat men beleefd voor ons opzij als we weer vol in de remmen hangen. Jammer dat de mensen meestal links stappen en het hondje rechts. Of andersom. Maar we komen zonder aanrijdingen door deze hindernisbaan. Ondertussen is het landschap overweldigend mooi met prachtige bergruggen in alle schakeringen groen en bruin, met op de voorgrond weilanden met schapen of koeien.
We nemen de ferry naar Bownes on Windemere. In Windemere is het qua drukte net de Zaanse Schans. Een enorm contrast met onze eerste fietsdagen. We moeten even serieus klimmen langs een zeer drukke autoweg. Daarna mogen we gelukkig weer een rustiger zijweg nemen naar Kendal. Al met al loopt het al tegen vijven als we Kendal binnenrijden. Nog even op Google Maps de Sainsbury’s opzoeken. Oh jee, die gaat al om 17 uur dicht. Ik overtref me zelf door koelbloedig met de telefoon in de hand ons gezelschap feilloos richting de winkel te dirigeren. Ik ben zelf nog het meest verbaasd dat dit lukt, want meestal loop of fiets ik eerst de verkeerde kant uit. De mannen spurten vijf minuten voor sluitingstijd de winkel in. Dankzij een beproefde looproute (eerst het bier, daarna de rest) komen ze met de juiste ingedrienten voor pasta en ratatouille de winkel weer uit. Dan door naar Arthur’s Cottage. Een grappig appartement in het centrum van Kendal. Na de douche een vaste taakverdeling: de dames met een glaasje op de bank, terwijl de mannen koken. Als dank willen de dames dan wel weer de afwasmachine vullen. En zo hadden we opnieuw een geslaagde dag. Morgen verder!

Geschreven door TAP.op.de.fiets